(21) Bitmeyen Gece.

100K 9K 13.6K
                                    

Öfke? Ne sinsi bir düşman değil mi? Tıpkı bir yılan gibi içinize çöreklenir zehrini akıtmak için doğru anı kollardı. Çok az öfkem aklımın önüne geçip galip gelirdi. Ben genelde aklım ile düşünür kalbim ile karar verirdim lakin asla öfkeme yenik düşmezdim. Ancak şimdi işler değişmişti şimdi ne akıl vardı ne de kalp. Bu çılgınlığı yapmamı sağlayan şey sadece öfkemdi. Çocuklar ve yaşlılar en büyük zaafım iken bir çocuğun ölmesine izin verseydim ben geri döndüğümde nasıl bakardım öğrencilerimin yüzüne. Bir öğretmen için çocuklar koruması gereken en büyük ilkelerinden biriydi o yüzden istesem bile bunu izin veremezdim. Hangi dünyadan ya da ırktan geldiği farketmez çünkü çocuk çocuktur. Doğru kararı verdiğimi biliyorum lakin bu gece arenada sadece Koruyuculardan Ceza ile bir maçım yoktu, ben bu gece hiç tecrübem olmadığı halde kılıç kuşanıp iki düşman ile ölümüne savaşmalıyım. Bir herkesin gördüğü karşımdaki dev, bir de kimsenin göremediği karanlık. Ceza gibi birini yenersem aykırı olduğum ortaya çıkar ve infaz edilirdim. Yenilirsem de karanlık benim için gelecekti. Evet şuanda iki ucunda ateş olan bir ipin üzerinde duruyorum. İleri gitsem galibiyetin bana getireceği şey zafer değil ölümdü. Geriye gitsem yenilgimin sağlayacağı büyük yıkım. Tüm seçenekler tükendi değil mi? Madem her iki yönde ölüme çıkıyor bende atlarım.

Bu gece onlara ne zaferi yaşatacağım ne de yenilgiyi, evet bir planım var. Neden her ikisini aynı anda yapmayayım ki? Al sana C şıkkı.

"Başlayalım mı artık?" Rakibimin sabırsız sesiyle mecburen başımı salladım bundan kaçışım yoktu. "Omar?" Efsun hanımın mesajını alan Omar, arenaya doğru yürüyüp beyaz bir mendil uzatınca onu at kuyruğu yaptığım saçlarımın etrafına bir toka gibi bağladım. Ölüm bile bu mendili yere atmamı sağlayamaz.

Yürüyüp Ceza'nın karşısında durduğumda, "Yerine beni çıkar Elzem!" Kardeşimin korku dolu sesinden anlamıştım evet yiyeceğim tek bir yumruk ile Itır arenaya atlayacaktı. Medusa gibi bir iblis ile dövüşecekken kendi rakibimi de ona vererek zayıf düşmesini sağlayamam.

Gediz'e dönüp elimle Itır'ı gösterdim. "Arenaya doğru atacağı tek bir adımda ona acı vermekten çekinme." Itır itiraz ederek bağırırken siyah gözleri neyin peşindesin dercesine bakan adam umutsuzca başını salladı. "Onu senden uzak tutacağım." Masasında rahatça oturuyor olabilir ama Itır'ı durdurmak için onun yanına gitmesine gerek yoktu.

Yeniden rakibime döndüğümde tam başlayacaktık ki, "Beklemekten sıkıldım şu faninin işini artık bitirecek misin Ceza?" Savcı'nın sesiyle başımı kaldırınca onunla gözgöze geldim. Son derece sakin bir şekilde oturan adamın alaycı sözlerinin aksine ruhundaki korkuyu sezdim...benim için korkuyordu. Dili başka söylüyordu, gözleri söylediklerini onaylıyordu fakat ruhu endişe içinde kıvranıyordu. Biliyordu, bir Oyunbaz olduğum için ruhunu hissedip sözlerine kırılmayacağımı biliyordu. Bedeni onları kandırırken ruhunu tüm çıplaklığıyla bana sunuyordu. Ela gözleri öylece bakıyordu bana, ama öylesine değildi. Rahatça içkisini yudumluyordu lakin rahat değildi. Boş bakan gözleri sanki bana bir şeyler anlatmak istiyordu. Onunla uzun uzun bakışmamız dikkat çekeceği için elimi uzatıp saçlarımdaki lastik tokayı çekip çıkardım. Elimde beyaz mendil ve tokayı tutarken yönüm Ceza'ya dönük olabilir ama yüzüme dökülen saçlarımın arasında ona bakıyordum. İçkisini dudaklarına götüren adamın masadaki sol eli usulca hareketlendi. Eli yumruk olurken baş parmağı yumruğunu sarmamıştı. Masadaki elini hafifçe çevirince baş parmağının yönü onu göstermişti. Burada bana vermek istediği mesaj neydi? Her ne ise bunu anlamak için sadece birkaç saniyem kalmıştı çünkü herkes beklemekten fazlasıyla sıkılmış gibiydi.

"Daha ne kadar bekleyeceğiz!" Kalabalıktan buna benzer sesler yükselince fazla baskı yüzünden aklımı toparlayıp Savcı'nın anlatmaya çalıştığı şeye odaklanamıyorum. Saçlarımı yüzümden çekme bahanesiyle tekrar ona baktığımda bu seferde ceketinin iç cebinde köstekli bir saat çıkarmıştı. Sıkılmış gibi saate bakıp tekrar cebine koyduğunda masadaki yumruk olan elinin iki parmağını açtı ve kapattı. Hadi Elzem şifreleri çözmek senin işin bul şunu artık. Baskı altındayken odaklanmam çok zor!

MEDUSANIN ÖLÜ KUMLARI (Kitap Oluyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin