Bir asker ve yârinin hikâyesi...
"Bu sevda
Bende bittiğinde
Sende başlarsa,
Seni asla affetmem."
"Akif Karan," dedim uzun zaman sonra ilk kez konuşurken. İsminin güzelliğine yandım. "Ben senin mesleğinden gocunmuyorum. Aksine gurur duyuyorum. Ama se...
Sizleri çok bekletmeden, uzunca bir bölümle geldim. Bir önceki bölüm gibi Akif Karan ve Berceste sahnelerinin ön planda olduğu bir bölüm oldu.
Diğer karakterleri özlediğinizi biliyorum ancak çiftimizin böyle bir bölüme ihtiyaçları vardı. Gelecek bölüm inşallah bir aksilik olmazsa yan karakterlerimizin de olduğu bir bölüm olacak.
Oylardan hiç memnun olmadığımı söylemek istiyorum. Sizlerden ricam oylamadığınız bölümleri oylamanız, kitabın büyümesi sizin ellerinizde. Ben sizden bir reaksiyon almazsam yazamam ki. Sizin oy ve yorumları beni motive ediyor.
Okuduğunuz saati alabilir miyim?
ON BİRİNCİ BÖLÜM ♤
ACIYA BOĞULAN LÂCİVERTLER
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤
Senin canın, benim canım.
Canımı canına saran bir adama tüm benliğimle tutunuyordum. Kalbimdeki yeri her an genişliyor ve ona ait olan ne varsa sığmamaya başlıyordu.
Akif Karan,
Canımı canına teslim ettiğim yüreği güzel adam.
Barut kokan, silah tutmasına rağmen nasırlı elleriyle saçlarımı okşayan ve beni zerre incitmeyen merhametli asker.
Arabanın dar alanında yalnızca soluklarımızın ince sesi duyulurken ucu bucağı belirsiz bir sessizliğe gömülmüştük. Gözlerini gözlerimden çekmemeye yeminli duruyordu. Kirpiklerimi kırpmaya korktuğum, kalbimi çiçeklendiren çok anlamlı bir zaman dilimindeydik. Güzel ve ince düşünceleri yüreğimin kurak topraklarına düşen yağmur damlası oluyordu. İçimde yepyeni umutların filizlenmesini sağlıyordu.
Ciğerlerine kuvvetli bir soluk çekerek güçlü gövdesini kabarttı. "Seni incitmesine müsaade edemem. Bedeni bir zararı geçtim, ruhsal bir acı dâhi veremez."
Herkes ne yazık ki bizim gibi ince düşüncelere sahip olmuyordu. Konuşurken söz ağzımdan çıkmadan evvel defalarca düşünür, karşımdakini kötü etkileyip etkilemeyeceğini tartıp öyle söylerdim. Kimsenin kalbini kırmak gibi bir hakka sahip değildim. Hiç kimse değildi.
"Kötü bir düşüncesi olmadığına kendimi inandırmak istiyorum ama Sevda'nın davranışları buna izin vermiyor."
