YENİ HAYAT

2.BÖLÜM

Sarışın, kumral arası bir erkek gelip yanıma oturdu.Benim yaşlarımdaydı.Hangi cesaretle yanıma otururki.Ona doğru dönüp ters bir bakış attıktan sonra önüme döndüm.Hiç böyle birşeyle karşılaşmadım.Ne diye gelip oturuyo ki?Şu anda beni izliyo farkedebiliyorum.

 

 -Beni izlemeyi keser misin?

Ah! Hayır. Ya beni izlemiyosa.

 -Bunu da nereden çıkardın.

Biraz daha bekleseydim ne olurdu sanki. Ah ben ve benim düşük çenem.

 -Görmüyorum sanma. Oturduğundan beri gözlerin üzerimde.

Konuştukça batıyorum yemin ederim.

 _Anlaşılan ben değilde sen beni izliyormuşsun. Söylediklerine bakılırsa.

Of anam of.Ne diye konuştum.

 

 Biraz sessizlik olduktan sonra konuşmaya başladı.

 -Ben Rüzgar.Seninle aynı okuldayım.

What?!

 -Ben seni hiç görmedim.

 -Ama ben seni hergün görüyorum Masal.Okula Öykü'yle gelip gidiyorsun.Öykü'den başka arkadaşın yok. İkikez beyin ameliyatı oldun.Düzenli olarak hastaneye kontrollere gidiyorsun ve 1 hafta sonra hastaneye kontrollerin için gidiceksin.

What?! What?! What?! 

B..bu tüm bunları nerden biliyo? Beni takip mi ediyo?Anlattıklarına göre öyle.

 -Sen tüm bunları nereden biliyorsun?! Nereden?! Sen beni takip mi ediyosun ha?!

Diyip hemen ayağa fırladım, ardıma bakmadan yürümeye başladım. Arkamdan bağırdığını duyabiliyordum.Korktum tüm bunları nereden biliyo.Böyle birşey olabilir mi? Koşarak yanıma geldi beni tutup kendine çevirdi.Bende sinirle kolumu çekip tokat attım.Fazlasıyla sinirliydim.Tokat attığım gibi hızlıca yürümeye başladım.

 

Öykü'yü aradım. Nerede olduğunu öğrenip yanına gittim.Cafedeydi yanında birisi vardı.Galiba erkek arkadışıydı. Arkası bana dönüktü.Yanlarına yaklaştığımda gördüklerime inanamadım.Öykü Doruk'la el ele tutuşmuş oturuyolardı.

 

Öykü bana pis pis sırıtarak bakıyordu.Bende ona 'bu ne demek şimdi' der gibi bakıyordum.Ben onlara baktıkça Öykü Doruk'un elini iyice sıkıyordu farkedebiliyordum.

 

 -Öykü sen...sana inanamıyorum.Arkadımı dönüp yürümeye başladım.Gördüklerime inanamıyorum.Neydi bu böyle.Öykü benim sevdiğimi bile bile Doruk'la sevgili olmuşlardı.Nasıl bir arkadaş böyle birşey yapar ki.

 -Masal dur anlatayım. 

 -Öykü defol git! Ne anlatacaksın herşey ortada!

 -Aman be! Saf olmasaydın da Doruk'u sen kapsaydın.Gerçi ben varken Doruk sana ne diye baksınki.

Bu lafları duyduktan sonra Öykü'ye doğru dönüp ilerlemeye başladım.Bana bu lafları nasıl söyler.Hani biz yakın arkadaştık.Demekki dediği gibi ben safmışım meğer.Yanına yaklaştığımda osmanlı tokatı attım.Bugün de ne çok tokat attım böyle.Ben bile kendime şaşırıyorum artık.O'da tam bana vuracakken elini havada yakaladım.

 -Öykü! Bundan sonra ne sen beni tanıyorsun ne de ben seni.

 

Cafeden çıkıp hızlıca yürümeye başladım.Hala inanamıyorum Öykü benim ilk sevdiğim insanla sevgili olmuştu.Oysaki onu ne kadar da çok sevdiğimi biiyordu.Hergün Öykü'ye Doruk'u anlatıyordum hergün.İlk nasıl gördüğümü, görünce nasıl heyecanlandığımı, adını bile duyduğumda içimin nasıl kıpır kıpır olduğunu biliyordu. Tüm bunları biliyordu ve beni arkamdan vurmuştu.Bundan sonra Öykü diye bir arkadaşm olmayacaktı.Belki de buradaki tek arkadaşımı kaybetmiştim ama olsun böyle arkadaşım olacağına hiç olmasın daha iyi.

 Yolda yürümeye devam ederken birden gözlerim karardı,başım döndü.Yere düşecekken birinin beni tuttuğunu hissettim.