Crowned

Chapter 32. Triggered

Pasado alas tres na ng hapon nang magdesisyon kaming mag-set up ng tent. Kani-kaniyang pwesto ang mga campers. 

Pagkatapos ng ilang minuto ay nakahanap kami ni Phelan ng patag na lugar kung saan namin itatayo ang aming mga tent. Hinugot ko mula sa malaking camping bag ang lalagyan ng tent at gayundin si Phelan.

Palaisipan pa rin saakin ang sinabi ng lalaki. Mukhang may pinagdaraanan ang lalaki sa buhay pag-ibig. Kahit na ramdam kong parang may koneksyon ako sa sinasabi niya, ayaw kong pangunahan ang lalaki kaya mas pinili ko na lang makinig sa saloobin nito. Baka kasi sa iba naman pala patungkol ang sinasabi nito. Magmumukha pa akong assumera kapag nagkataon.

Pero bilang isang babae, ramdam ko ang espesyal na atensyong binibigay ng lalaki kamakailan lang. His treatment changed from the moment we first met until now that we're camping together. I won't be a hypocrite denying that I felt the difference between an ordinary friendly treatment to a treatment that was almost an act of courtship. But then again, I don't want to jump into a gun just like that.

"You take some rest, Kiera. Ako na magse-set-up ng tent mo." Kalmado ang lalaki habang nakaharap sa mga parte ng tent nito. His charm did not fade. It grew as time passes. I didn't know why I am feeling this.

I noticed I had been admiring him since this morning. It's not a good sign.

"I can build it myself, Phelan. I was trained to do so many things, one of them is setting up shelters like this." Isa iyong pagtanggi. Nagpatuloy ako sa pagbukatkat ng mga parte ng tent. Hindi ko na ito nilingon pa.

As early as now, I should not lead Phelan into something that will break us apart. Mas lalo lang gugulo ang sitwasyon kapag hinayaan ko ang extra-epecial treatment nito. I might get lured to it. It will be very complicated since Friedan and I just started dating.

Hindi ako dapat malito. Despite the complexities, Friedan was my man.

Pero paano ko siya pakikitunguhan nang hindi niya nahahalatang umiiwas ako sa sweetness niya? What have I gotten myself into?

"You'll cook us dinner later, tapos ako mag-aayos sa tent mo? Deal?" Muling humirit ang lalaki. Nakatayo ito habang pinagdurugtong ang mga bakal na magsisilbing pundasyon ng kanyang tent. Nang lingunin ko ito'y muli siyang ngumiti na parang natutuwa siya sa ideyang ipagluluto ko ito ng hapunan mamaya.

Inayos ko ang mga materyales ng tent ko upang makaiwas sa kanyang mga titig. Nang napagsama-sama ko na ang mga bakal na dapat ay ma-assemble ay muli ko itong sinulyapan. Nakatingin pa rin ito. Trinaydor ako ng sarili kong mga pisngi.

Mukhang napansin niya iyon, "You're blushing. Again. I remember that look during your audirion at the musicale. Ang cute lang tignan!" Tumawa ito ng mahina saka ipinagpatuloy ang pagsasaayos ng kanyang matutulugan na tila nadulas sa pagkukwentong simula pala noon ay natutuwa na siya saakin.

Phelan staked down the last corner of his tent. Then he immediately connected the tent poles. He assembled faster than I could. Palingon-lingon ito habang ginagawa niya iyon. "I am not quitting the offer. So, deal? You'll cook dinner for us?"

Napangiti ako sa sobrang kakulitan nito. Umiling-iling ako. Phelan was assertively charming.  He won't quit it. "Okay. I'll cook us dinner." Sa wakas ay nasambit ko.

He stopped assembling the frame of the dome tents to show me how happy he was. He grinned then chuckled. He raised his right fist and made a quick pull in the air just to show how glad he was that I'm finally taking the deal. Para itong nanalo sa pustahan.

"What are you cooking for us?" he asked as he finally secured the rainfly of the tent. Hindi na nawala ang galak sa mukha nito. His presence was becoming more pleasant as time passed.