20062020 ~ 2119
~~~
"Adını vermek istemeyen bir arkadaşımız arkamda gördüğünüz bu büfeyi açmış bulunmakta. Benden de rica etti, başkanım canım başkanım şunun açılışını yapar mısın sana zahmet dedi. Peki sizin sevgili başkanınız kırar mı hiç adamı?"
Gülerek onu dinleyen bedenlere arkasını dönerken büfenin üzerindeki perdeyi çekip, koyu yeşil renge sahip tahtadan büfeyi son sınıf öğrencilerine sunmuştu.
Gülerek konuşmaya devam etti sonra.
"Tanıştırayım, Kendisi bizim iki haftalık kısmet büfemiz oluyor."
~~~
Okul başkanı, gözüne giren pembe saçlarını geriye doğru tararken oturmuş kısmet büfesine bakıyordu öylece.
Kısmet büfesi, adı üzerinde kısmetini arayanlar için en uygun yerdi.
Büfenin içerisinde bir kalem ve tonlarca kağıt bulunuyordu isteyen gidip kendisi hakkında küçük bilgiler yazdığı kağıdı büfeye bırakıyor, kendisine ulaşmak için herhangi bir sosyal medya adresi bırakıp ona çıkan kısmeti bekliyordu.
Boş ama öylesine bile olsa denemeye değer gibiydi.
Ki bu büfeyi açtıran kişinin amacı da sevdiğine en azından bu yolla açılmaktı.
Bunlar bir yana dursun. Okulunu ve içindekilerini özleyeceğini düşünüyordu.
Her seçim döneminde kendisiyle ölesiye rekabet eden Hyunjin ve Jisung'u bile.
Güldü. İkili kendisinden pek hazmetmese bile Chanhee onları severdi. Büfeye ilerleyerek aldığı kağıtla birlikte sahilde boş boş takılan Jisung'un yanına gitmiş elindeki kağıdı sallayarak gülümsemişti.
"Hayırdır? O saçmalığa mı katıldın?"
Jisung'un umursamaz bir edayla sorduğu soruya karşın saçlarını karıştırmış ve mırıldanarak cevaplamıştı onu.
"Pek sayılmaz ama seni katacağım."
Jisung alayla kollarını göğsünde birleştirip kıstığı gözlerle hazetmediği Barbie kılıklı oğlana bakmıştı.
Chanhee ne halt yiyor ya da ne halt yiyecek bilmiyordu ama hayırdırdı yani gece gece bulaşacağı adam mı kalmamıştı?
"Belki ben istemiyorum? Neden beni katacakmışsın?"
Jisung'a karşı yalan söylemek pek zor değildi. Bu yüzden uğradığı kişi Hyunjin değil oydu.
Hyunjin cin gibi gözleri ile adamın her halini inceler, yalan söyleyip söylemediğini şıp diye anlardı ki bazen anlamasa bile kuvvetli hisleri onu hiç ama hiç yanıltmazdı.
"Herkesi kattım ama bir sen kaldın. Bilirsin dört yıllık başkanlık hayatımda tek bir işimi bile yarım yapmadım ben. Şimdi de yarım bırakamam."
"Saçmalıyorsun."
Chanhee kız gibi naz yapan arkadaşının omzuna elini yerleştirerek sabır dilenircesine sıktığında tehdit vari cümlesinin ilk iki kelimesi dökülmüştü dudaklarından.
"Ya katılırsın..."
Sinsi bir sırıtışla devam etmişti cümlelerine.
"Ya da üzerinden tamı tamına iki ay geçmesine rağmen hala boynunda asılı olan ve Hyunjin'in sana verdiğini düşündüğüm o yüzüğü gördüğümü ağzımdan kaçırıveririm."
"Ha sen dayak istiyorsun."
"Aah lütfen ben yalnızca görevimin şu son günlerini en iyi şekilde geçirmek istiyorum."
