Κεφαλαιο 10

11.1K 935 20
                                    

Φώναζα με όλη μου τη δύναμη . Δε ξέρω σε τι ήλπιζα .
" ασε με σε παρακαλώ "
" μμμμ μου αρέσει να παρακαλάς "
Με μια κίνηση έσκισε τη μπλούζα μου . Θεέ μου δε θα μπορέσω να ξεφύγω . Άρχισα να κλαίω με αναφιλητά . Προσπαθουσα να τον σπρώξω αλλα ηταν πιο δυνατός απο μενα . Το δεύτερο χαστούκι με ζάλισε .
" αν δεν κάτσεις ήρεμα θα σου χάλασω το προσωπάκι "
Εκλεισα τα ματια και άρχισα να σκέφτομαι το Πέτρο . Ηταν ο μόνος άνθρωπος που ειχα κοντα μου . Αν δεν τον ξαναβλεπα ; Ξαφνικά ένιωσα να τραβιέται αυτός ο άντρας απο πανω μου . Ακολούθησαν φωνές και σπασίματα . Άνοιξα τα ματια και ειδα τέσσερα άτομα να χτυπιούνται . Απο τα δάκρυα δε μπορούσα να καταλάβω ποιος ηταν . Κουλούριαστηκα στο κρεβάτι και έκλαιγα . Δε ξέρω πόση ωρα πέρασε . Ένιωσα ενα χέρι στον ώμο μου και άρχισα να ουρλιάζω .
" Σαμ ! Σσσς ηρεμήσε εγω ειμαι "
Οταν άκουσα τη φωνή του άνοιξα τα ματια μου . Δε πίστευα οτι ηταν μπροστα μου . Τον κοιτουσα νομίζοντας οτι ειναι όνειρο .
" Σαμ ;"
" Νίκο ;"
Όρμηξα στην αγκαλιά του και άρχισα παλι να κλαίω . Δε ξέρω πόση ωρα με κρατούσε και ούτε κατάλαβα ποτε αποκοιμήθηκα .
Οταν άνοιξα τα ματια μου ημουν στο δωμάτιο μου . Δεν ειδα κάνεναν διπλα μου . Δεν φορουςα πλέον τα ίδια ρούχα . Απο πανω ειχα ενα μπλουζάκι που σίγουρα ηταν ανδρικό. Ηταν ολα της φανταςιας μου ; Τι ειχε γίνει ;Ο πόνος που ένιωσα στο μάγουλο μου με έκανε να καταλάβω οτι δεν ηταν . Άρχισα να φωνάζω το όνομα του Πέτρου . Η πορτα άνοιξε απότομα και μπήκε μεσα ο Νίκος . Έτρεξε διπλα μου και με πηρε αγκαλιά .
" εγω ειμαι εδω . Δε θα σε ξαναφησω "
Έμεινα στην αγκαλιά του και απολάμβανα την ασφάλεια που ενιωθα . Τι θα ειχε γίνει αν δεν ερχόταν .
" τι έγινε ;"
" ο Στέλιος ειχε ερθει να με πάρει και οταν γυρίσαμε ακούσαμε τις φωνές σου . Συγνώμη Σαμ . Δεν επρεπε να σε αφήσω ποτε μονη . Εγω φταίω "
Τραβήχτηκα απο την αγκαλιά του και τον κοίταξα .
" κανεις δε φταίει Νίκο . Που να το ξέρεις "
Σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει πανω κάτω .
" εγω φταίω γαμωτο . Εγω και μονο εγω "
" σταματα !!! Δε φταις εσυ "
Με πλησίασε και ήρθε μπροστα μου . Έβαλε το χέρι του στο μάγουλο μου που υποθέτω ειχε ήδη πρηστεί .
" συγνώμη "
" σταματα να μου ζητάς συγνώμη "
Με κοιτούσε με τοσο θλίψη .
" Νίκο ; Τι έγινε με τους άλλους "
" μην ανησυχείς ! Δεν μπορούν να σου κάνουν κακο "
Σταμάτησε να μιλάει και με κοιταξε .
" Σαμ ! Δεν προχώρησαν έτσι ;"
Έσκυψα το κεφαλι .
" όχι "
" αλλα σε άγγιξαν "
Δεν είπα κατι .
" γαμωτο "
Με έσφιξε στην αγκαλιά του .
" θέλεις να βγεις λιγο έξω να περπατήσεις ; Σου εχω ετοιμάσει κατι να φας "
Σηκωθηκα δειλά δειλά με το Νίκο να με στηρίζει . Οταν βγήκαμε έξω άκουσα τη φωνή του Στέλιου .
" Θεέ μου Σαμ ! "
Με κοιτούσε με οίκτο .
" καλα ειμαι Στέλιο "
" συγνώμη που δεν ημουν εδω "
" θα σταματήσετε επιτέλους να ζητάτε ολοι συγνώμη ! Δε φταίτε εσεις "
Δεν ειπε κανεις τιποτα . Σιγα σιγα καθησαμε στο τραπέζι και ο Στέλιος μου έφερε ενα τοστ . Έκοβα μικρές μπουκιές και έτρωγα όσο πιο σιγα μπορούσα γιατι πονούσα απο τις κινήσεις του προσώπου .
Ακούσαμε το θόρυβο απο τα αυτοκίνητα που ερχόντουσαν . Ειδα το Πέτρο να κατεβαίνει και να γελάει με τους άλλους . Οταν με κοιταξε πάγωσε . Έτρεξε και βρέθηκε μπροστα μου .
" τι έγινε ;"
Ωχ ! Τι να του εξηγήσω τωρα , θα γίνει έξαλλος .

@ καταφερα να βαλω ενα μικρό κεφαλαιο ! Σας εύχομαι καλές γιορτες και να περάσετε τέλεια ! Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και αλλο τις επόμενες μέρες !!!@

Στην ακρη του κόσμουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα