Chapter 31: Let's Celebrate!

954 33 4
                                    

| ANDREW'S POV |

Christmas Eve. Walang magawa. Tsss. Wala namang tao dito sa bahay. Si dad, busy sa trabaho niya, Si Nathan, malamang andun un sa bahay ng kaibigan niya. Ung mga katulong nagleave para umuwi sa mga probinsya nila.

Ganito naman lagi tuwing pasko, Simula nung nawala si mama, halos parang di na rin kami maxado nagcecelebrate ng sama sama nila dad. Naalala ko dati, Nung buhay pa si mama, Siya nag aasikaso ng lahat.

Tsss. Walang nang magandang palabas.

*Bzzzzt Bzzzzt*

- - -

From: Dad

Son, I'm sorry I can't make it tonight. Hindi ako makakauwi, Marami akong inaasikaso dito sa opisina, Oo nga pala, Nagpaalam si Nathan na dun siya sa kaibigan niya magpapasko. Ikaw? Pmunta ka kaya kina Akira? Tnext ako ng mommy niya, Pinapapunta ka dun.

- - -

As expected.

*******************************************************************

| KYLA'S POV |

Yeheeeey!! 10 naaaa :3 Konting Kembot nlng mag-t12 na. :)) Hihihi. Happy Birthday Papa Jesuuuus! ☜(*▽*)☞ 

Hahaha!! Kakatapos ko nga lang kausapin si Akira eh, sabi niya ang dami daw nilang bisita, Nako, Malamang puro mayayaman ung andun. Hahaha!! Tas tinawagan ko na rin sila Neil, Sam at Sabrina. Kinumusta ko lang sila at binati.  〷◠‿◠〷  

Si Andrew naman ttawag koooo. :3

*tooot tooot tooot tooot* (Sound effects po to ng pagpindot sa cellphone. Hahahah!)

*Riiiiing Riiiiing*

Hello. Paskong Pasko ang sungit naman nito ni Andrew.

"Hi Andrew! Kumusta?" Masaya kong bati sa kanya.

Okay lang. Bat ganon? Ang lungkot ng boses ni Andrew. O.o

Tsaka ang tahimik ata sa kanila, Wala man lang akong nariring na ingay.

"Andrew, Bat ang tahimik dyan?"

Walang tao eh. HA?! Walang tao sa kanila?? Pasko kaya?!

"Weh??"

Wala si dad, Nasa trabaho, Si Nathan. Nasa kaibigan niya, Ung mga katulong umuwi s probinsya.

"Hala! Ang gara naman!!"

"Kylaaaaa!" Pagtawag ni Tita Malou sken.

Sige na. Tawag ka oh. Merry Christmas Kyla. Tas binaba na niya.

Kahit gano siya kacold, Mararamdaman mo pden ung lungkot sa boses niya.

Tinawag ako ni tita para maghain ng mga pagkain sa mga bisita.

Ano ba yan. ( ‘.’ ) naalala ko pden si Andrew. Kasi naman eh. Ang lungkot ng boses ni Andrew. Eh? Sino ba namanng hindi malulungkot? Eh mag isa ka lang sa araw ng pasko. Tsssk. What to do?? Anong gagawin ko? Papuntahin ko kaya siya dito? ಠ_ಠ

"Couz! Uy! Lalim naman ng iniisip nito!" Biglang lumapit sken si Stef

"Eh kasi couz eh, Balak ko kasing papuntahin si Andrew dito."

"PAPUPUNTAHIN MO SI ANDREW DITO?!?!? Sigeeeee!!! HAHAHAHHAHA!!" ☜(˚▽˚)☞ Nakita na kasi ni Stef si andrew sa mga picture nmen nung nagbakasyon kami sa marinduque. Kaya naman ganyan na lng ung reaction niya nung sinabi kong pupunta si Andrew. Hahaha!!

STAR 7 ★ (Complete)Where stories live. Discover now