Bugün Cumartesi. Okulda 2 dersim var, Efenin de öyle. Zorla yazdırmıştım onu kursa. Çalışsın biraz eşşek.
Duşumu alıp kurs için hazırlandım.
Saçımı tepeden at kuyruğu yapıp aşağı indim.
-EFE HADİİ!
Efe:Ne bağırıyon geldim işte.
Efe de gelince arabaya bindik. Bu sefer Efe Bey sürecekmiş. İçimden sadece dua ettim. Dikkat çekmeyelim diye.
Efe yine Efeliğini yapmış gazı sonuna kadar basıp arabayı frenlemişti. Boom. Herkes bize bakıyor.
-Anlamıyorum millet sana bakınca noluyor.
Diyip yanına gittim.
Kolunu omzuma atıp.
Efe:Bak güzelim okulda popi olmak önemlidir.
-Bok gozolom okoldo popo olmok onomlodor. (Bok ve Popo evren beni terbiyesizleştirmek istiyor.)
Bu taklidimle kıkırdayıp okul binasına doğru ilerledik. Sınıfa girip cam kenarını kaptım.
Piç smile yapıp Efeye baktım. Somurtkan öküz.
Kapıdan Özgür ve Gökhan girince Efenin yüzü güldü. Sanırım benden sıkıldı. Hemen kanki bulmam lazım.
Özgürlerle Efe el sıkışınca bizim arkamıza geçtiler.
Özgür:Vayyy siz kurslara gelir miydiniz?
Efe:Hepsi onun suçu.
Diyip parmağıyla beni gösterdi.
-Allah korusun bir şey öğrenirsin.
Özgür:Ee çıkışta bir şeyler yapalım mı?
Güvenmedim. Güvenemedim. En son ki olaydan sonra. Efeye baktım oda endişeliydi.
Gökhan:Heyy daldınız bir sıkıntı mı var?
-He yok ya şey bizim bir işimiz varda çıkışta başka belki bir zaman.
Özgür:Hmmm peki o zaman.
Dedi kırılmış ses tonuyla.Kıyamadım ya tatlı şey. Oha Defne. Sakin biraz. Höst.
Hocanın sınıfa girmesiyle düşüncelerimden arınıp derse döndüm.
*
*
*-EFE salak mısın acaba? Daha dün tanıştık çocuklarla. Eve çağırmak nedir?
Efe:Ya ama Defoo. Gerçekten araştırdım ben iyi çocuklar.
-Ne zaman geliyorlar?
Efe: Saat 20.30 gibi falan. Yani yarım saat sonra.
-Tamam o zaman ben kek falan yapıyım.
Efe:Canım kardeşim benim.
Kardeşim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI
ChickLit‹Bu kitap geçmişteki bana ithaf edilmiştir.› Çok küçük yaşlardan itibaren hayatındaki zorlukları benimsemiş bu kızımız, geri kalan hayatında ne gibi aksiliklerle karşılaşacak? Ailesi tarafından bile sevilmeyen kızımız yine de bir umut bulup ona tutu...