Sana Pwede Tayo ✔ [Completed]

15th

Lover's Quarel

TIME Flies and two months passed. Hindi ko namalayang dalawang buwan na pala mula ng iniwasan ko sya, dalawang buwan na mula nung hinalikan nya ako.
I avoid, hoping that I may forget what I'm feeling. But I guess, I'm wrong..
Naging maayos na ang buhay studyante ko. No more checking attendance. No more going to desk. No more hands to hold.
Maraming nawala, kagandahan ko lang ang hindi. In born na eh, wala na tayong magagawa dyan.
Pero kahit hindi na ako nagchi-check, nakikita ko parin sya araw-araw. Alangan naman hindi ako pumasok sa klase nya, aba'y bagsak na! Sa klase lang kami nagkikita, wala ng encounter namin na kami lang dalawa.At buong akala ko makakalimutan ko rin ang feelings ko pero hindi pala. Everytime, nakikita ko syang nagdidiscuss sa harapan, with his manly appearance.. mas lalong nararagdagan ang nararamdaman ko. Fuck!kailan ko to makakalimutan? O makakalimutan pa nga ba?

Napabalikwas ako sa pag-iisip ng may biglang padabog na tumabi sa bench na inuupuan ko.

"Ewan ko sa kanya! Sumama nalang sya sa Jana na yun!tss!" Nakita ko ang nakabusangot na si Trisha.
Bigla namang may lumapit samin.

"Trisha,isa lang syang kakilala. Okay?" Sambit naman ni David. Napanguso ako.

"Nyenyenye, ako ba pinagloloko mo. Huh David?"mataray na tanong ni Trisha. Tumabi sa kanya si David.

While I, just sitting here and staring this two couple who are now fighting.

"Ofcourse not!" Sinandal nya ang ulo nya sa balikat ni Trisha...

At ngayon, ramdam na ramdam kong out of place ako dito. Nanahimik lang naman ako bakit pa kayo lumapit dito? Para asarin ako?

"You are cute when you're jealous.." bahagyang dagdag ni David.

How I dreamed that my man saying like that to me. Well, hindi naman ako nagmamadali, hihintayin ko nalang siguro ang tamang tao para sa akin.

"Tss! Tara na nga bes!" Biglang hinila ni Trisha ang kamay ko.

Sumunod naman si David at yinakap sya patalikod.
Aww,How sweet of them..

"I'm sorry okay? Don't be mad.." saad ni David.

"Dyan nga muna kayo! Bibili lang ako sa canteen ng foods. Mag-usap kayo ng maayos ha!" Sambit ko at iniwan sila.

LQ? Hahaha, mabuti pa sila.. sa loob ng dalawang buwan naging sila. I'm happy for the both of them. Kitang-kita ko kasi sa mga mata nila kung gaano nila kamahal ang isa't isa..

Asan ka na ba, Mr. Right?
Ba't di ka pa dumadating?
Kung sakaling natraffic ka man. Pakibilisan nalang po.
Naghihintay na ang isang magandang binibining tulad ko.

Pumunta ako ng Canteen at nag-order ng pagkain namin.

Anong oras na ba? Tiningnan ko ang wristwatch ko. 10:23 am. Oh?

Pagkatapos kung mag-order umalis na ako dun.

Where are you na Mr.Right?

"Hi Sofia!" Liningon ko ang tumawag.

"Ikaw pala, Jonas!" Tumawa sya at sinabayan sa paglalakad.

"Kumusta?" Tanong nya.

"Okay lang. Maganda parin."ngumiti ako.

He chuckled "Nakakagood-vibes  ka talaga!"

Bahagya akong natawa sa sinabi nya. "Oh!Thank you." Sinabayan nya ako patungo sa bench na kinaroroonan ng dalawang LQ ngayon.

Nagbabangayan parin talaga sila!

"Kumain muna kayo! Mamaya nyo na yan ituloy" ibinigay ko sa kanila ang sandwich at soft drinks na binili ko.

Umismid si Trisha at humarap sakin. Nakahalukipkip naman sa likod nya si David.

Nagsimula na kaming kumain apat.

"Anong nangyari sa kanila?" Tanong ni Jonas ng kinalabit nya ako.

"Love Quarrel.." tumango naman sya pagkasabi ko.

Nakabusangot parin si Trisha.

Tinampal ko sya. "Ano ba kasing nangyari?"

"Eh ano ba naman kasi! Akala ko bibilhan nya na ako ng snacks pero pagkarating ko sa Canteen nakikipaglampungan pala sya sa Jana na yun!" Linakasan nya talaga ang boses nya kaya bahagya syang pinaharap ni David.

"I was about to buy. Pero tinawag nya ako, I am not the rude type, you know that.." sambit nya.

Umirap lang si Trisha. "Yeah, yeah?"

"Ang cute nilang dalawa Jonas no?" Nakangiting sambit ko at uminom ng soft drinks.

"Ganyan din tayo kacute pag mag-aaway tayo" halos masamid ako sa sinabi nya.

"Ang hina mo kasi Jonas!" Singit ni David.

"Oo nga! Torpe much!" Sang-ayon naman ni Trisha.

"Tumigil nga kayo!" Suway ko sa kanila.

"Di ako torpe! Sadyang hindi lang ako pinapayagan ni Sofia na ligawan ko sya"giit ni Jonas. tinaasan ko lang sya ng kilay.

"Oh?chill..Hindi kita minamadali. Im willing to wait.." ngumuso lang ako sa dinagdag nya.

Gwapo din si Jonas. Mahaba ang buhok nya, parang si Jeric Raval dun sa pelikula nyang bunso. Matikas din sya, nakilala ko sya ng minsa'y sumali ako sa volleyball sa fiesta dun sa amin. Basketball player kasi sya,nalaman ko ring taga BLU pala sya. His kind. Mabait sya, magaan kausap, masayang kasama. Ewan ko kung bakit di ko man lang sya magustuhan. Eh halos nga mga babae dito nagtitilian pag nakita sya.
Well, Si Jonas Miguelo Montalba yan, you couldn't expect less from a Montalba.

But I guess, hindi ko kayang pilitin ang puso kong gustuhin sya.

"I'm sorry Jonas. I'm in a right age pero wala pa akong time para dyan... You are a good friend naman" tanging sambit ko

"Awts. Nafriendzoned ka na,HAHAHA" humalakhak si Trisha. Yumuko lang ako.

"Wag na nga kayong sumabat! Tuloy nyo na ang away nyo!" Sigaw ko sa dalawa na kanina pa nakikialam.

"It's okay.Ika nga friendship is the best foundation of Love, at syaka. It takes time to fall, hihintayin ko nalang ang time na yun." Sabi ni Jonas.

I just smiled. Cause I know, His wrong. It doesn't takes time to fall. That is what I learned. Because I even fall on the person who I just know for a short span of time. And I know if I will really fall on this man in front of me, I should feel it on the day he treat me like his queen, but I didn't.

I'm sorry, Jonas.

(A/N: Omooo, basketball player? Akin nalang yan☺ kindly vote po,Thank you)