Hoofdstuk 16: Ik legde alles uit aan Harry

1.7K 78 0
                                    

POV Chloë

Goed ik leg je wel alles uit, maar niet nu zei ik. Harry knikte naar me en zei of vroeg niets meer aan me. “Mama, mag ik een knuffel van je?”vroeg Roos aan me. Harry keek schokkend naar me. “Is…” Harry straks oke zei  ik. Ja tuurlijk krijg je een knuffel. Ik gaf Roos een knuffel, Roos keek Harry aan en vroeg:”Wie is hij?”terwijl ze wees naar hem. “Is dat papa?”zei Roos heel blij ineens. Ik wou iets zeggen, maar Harry was me voor:”Ja ik ben je papa”. Harry knuffelde Roos. Heeft hij nu echt gezegd dat hij de papa is van Roos? Oooh ik kan hem nu echt zo wurgen dacht ik in men eigen, maar speelde mee met het spelletje van Harry. Roos was blij door wat hij zei dus ga ik geen spelbreker zijn.

Harry en ik gingen met Roos een wandeling maken. We hadden best wel een leuke tijd met zen drieën. Harry deed zijn best voor Roos en dat maakte me eigenlijk wel blij. Roos is in de 2 dagen dat ik bij haar was nooit zo blij geweest tot van vandaag.

Het was 20:00 uur we gingen terug naar het bankje waar we vandaan kwamen. Ik gaf Roos mijn jas en gaf haar een kusje op haar voorhoofd. Slaapwel prinses zei ik tegen haar. Harry zei hetzelfde en gaf haar een knuffel en zei:”Morgen komen we terug oke” “Oke mama en papa”zei Roos een haar ogen vielen toe.

“Goed nu moet je me echt alles uitleggen.”zei Harry. Oke goed zei ik en begon te vertellen terwijl we naar huis aan het wandelen waren.

Ik was naar de winkel gegaan voor eten te gaan halen voor jullie en ik zag toen onderweg een meisje. Ik vroeg aan het meisje waar haar ouders waren en ze zei:”Geen idee, ze reden weg en zeiden dat ze gingen terug komen 2 dagen geleden, maar ze zijn nog niet terug gekomen.” Oooh ocharme zei ik en knuffelde haar en ze vroeg aan me of ik haar  moeder en vader had gezien en ik zei nee. Ze trok een triest gezicht en ze vroeg met tranen in haar ogen of ik haar nieuwe mama wou zijn. Ik wou haar niet nog verdrietiger maken dus zei ik ja.

POV Harry

“Ik kon geen nee zeggen, want dat zou ik zo erg vinden voor haar. Ik zou me zo’n slecht mens vinden.”zei Chloë. Ze begon te huilen, maar ik probeerde haar te troosten. Niet huilen, je verzorgt haar nu. Je bent een goed mens zei ik tegen haar. Door deze woorden verscheen er een glimlach op Chloë haar gezicht.

Chloë haar glimlach is zo prachtig. Ik keek recht in de ogen van haar en kuste haar teder op de lippen.

We were best friendsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu