FRIENDSHIP

Is this the end?

There are things in life that will fade away, like the friendship we had, is this the end?, we had been through a lot,happiness or sadness we've been together facing that, I feel like the friendship we had was just a dream, a beautiful dream to be remembered all the time.

Jazmen's POV,

ito na ba talaga ang huli?tanong ko sa aking sarili,

hanggang dito nalang ba ang lahat?hindi!,hindi maaari pagkukumbisi ko sa aking sarili.

"oh,bat parang may bumabagabag sa isip mo jah?",tanong ni alexa

"ah wala ito,okay lang ako",saad ko

"sigurado ka?",siya

pilit ko lamang siyang nginitian

"oh siya tara mag start na ata yung program",siya

"cge tara",ako

recognition kasi namin ngayon kaya nandito kami sa school kasi may program,pagkatapos nang program ay pumunta kami sa bahay para mag celebrate dahil honor students kami yey!,pero hindi parin maalis sa aking isipan na baka nga ito na ang huli.

"jah! okay kalang ba talaga?",tanong nila saakin

"oo, okay lang ako",sagot ko

"parang hindi naman,kanina ka pa sa program mukhang malalim ang iniisip mo",saad ni Ken

"pwede mo namang sabihin saamin kong ano ang problema,nandito lang kami para sayo makikinig kami",saad ni Jelica

hayst,mapilit talaga tong mga to HAHAHA,

"cge na nga,mapilit kayo eh HAHAHAH",sabi ko

"iniisip ko lang kong bakit ang cute ko HAHAHA",pilit kong tawa para itago ang sakit na aking nararamdaman

"Alam kong hindi ka okay,ano ba ang problema?",sabi ni Ken

"Iniisip ko lang kong ito na ba ang huli nating pag kikita bilang isang grupo,bilang Tribu Diyamante?",nalulungkot na sabi ko

"Bat mo naman na isip yan?",tanong ni Alexa

"Syempre hindi natin hawak ang panahon hindi mapagkakailang maghihiwa-hiwalay tayo,may mga aalis,may mga lilipat,hindi pa ako handa,hindi ako sanay na pagpasok ko sa classroom wala na iyong mga taong nakasanayan ko,wala na iyong mga makukulit na tao na nakakasalubong mo sa Room araw-araw,iyong tipong hindi mabuti ang pakiramdam mo pero gusto mong pumasok kasi pag nakikita mo sila nawawala iyong sakit na iyong nararamdaman,iyong mga taong nagpapasaya sayo, hindi ko alam kong hanggang saan na lang ito:(",nalulungkot kong saad

"Ganiyan naman talaga ang buhay may aalis may dadating,kailangan nating tanggapin na hindi habang buhay kasama mo yong mga taong iyong nakasanayan,may mga panahong kailangan mong tanggapin na aalis at aalis sila sa buhay mo,pero lahat ng nangyayari may rason,maaring hindi na sila ang mga taong makikita mo araw-araw pero sila naman ang mga taong laging may puwesto sa puso mo",saad ni Alexa

"At isa pa hindi naman tayo lilipat,magkahiwa-hiwalay man tayo ng section sisiguradohin nating hindi mawawala ang Friendship natin,cheer up na recognation natin diba?,tama na yang pagiisip ng ganyang bagay",pag che-cheer up nila saakin

Siguro nga sobrang Overacting ko lang,hindi ko kasi matanggap na iyong isang taon na aming pinagsamahan ay bigla nalang maglalaho bigla,hindi pa ako handa pero siguro kailangan kong tanggapin na hindi habang buhay kasama mo ang mga taong iyong nakasanayan,ano man ang mangyari sa kasalukuyan itong mga taong ito ang naging pangalawa kong pamilya at palagi silang may lugar sa puso ko,ano man ang mangyari pilit kong tatanggapin na aalis at aalis kayo.

Hanggang dito nalang Charo Santos char!

Tribu Dyamante signing off.

-

Gusto niyo season two?,pinagiisipan ko kasi na mag publish ng book 2 feeling ko kasi masyadong bitin ito eh.

Comment down kayo sa baba kong gusto niyo season two hehe.

Stay safe and Hydrated!