~24~

153 8 1
                                    

ΣΤΕΛΙΟΣ...

Τριγυρνούσα στους δρόμους απελπισμένος δεν ήξερα τι να κάνω, πώς να συμπεριφερθώ και ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Το σηκώνω.

«Παρακαλώ;» απάντησα

«Είστε ο κύριος Γεωργίου;»

«Μάλιστα ο ίδιος...ποιος είναι;»

«Σας τηλεφωνούμε από το νοσοκομείο. Είσαστε στο τηλέφωνο εκτατής ανάγκης της κυρίας Μυρτώς Αναγνωστοπούλου.»

«Τι έπαθε; Τι... τι συνέβη;»

«Είχε ένα ατύχημα και βρίσκετε στα επείγοντα στο νοσοκομείο Παπανικολάου.»

«Έρχομαι αμέσως»

Έκλεισα το τηλέφωνο πήρα το αμάξι μου και το πάτησα μέχρι το νοσοκομείο που ήταν περίπου 40 λεπτά δρόμος από το κέντρο. Φτάνοντας στην υποδοχή ζήτησα οδηγίες για το που βρίσκεται η γυναίκα μου. Την είχα χάσει ήδη μια φορά δεν θα άντεχα να την χάσω και δεύτερη. Μου είπαν σε ποιον όροφο θα πάω και με ποιον γιατρό θα μιλούσα.

Μόλις βγήκα από το ασανσέρ ρώτησα τις νοσοκόμες που βρίσκεται ο γιατρός και για καλή μου τύχη, εκείνη την ώρα έβγαινε από ένα θάλαμο.

Μου έδειξε που την έχουν βάλει.

«Είναι πολύ καλά στην υγειά της δεν την χτύπησε το αμάξι απλά λιποθύμησε από τον σοκ που έπαθε. Οπότε όλα καλά για αυτή και για το μωρό.»

Κάτσε μισό λεπτό...ποιο μωρό;

«Το ποιο; Θέλετε να μου πείτε ότι είναι έγκυος;»

«Μα καλά δεν το ξέρατε;» με ρώτησε τώρα παραξενευμένος ο γιατρός.

«Πρώτη φορά το μαθαίνω από σας.»

«Η σύντροφος σας είναι ήδη 2 μηνών έγκυος.»

«Είστε σίγουρος για αυτό;» κοίταξα το παράθυρο το δωμάτιο του ασθενούς για να δω μην τυχόν ο γιατρός μου έλεγε για λάθος άνθρωπο. Και ρωτάω τον γιατρό:

«Για αυτήν την γυναικά μιλάμε;»

«Μάλιστα κύριε.»

Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. δεν το πίστευα ότι θα γίνω πατέρας. Γιατί δεν μου το είπε όμως; Τι περίμενε για να μου το πει; Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω ακόμα ότι θα γίνω πατέρας. Μου είπε ο γιατρός συμπληρωματικά ότι μπορώ να μείνω για όσο θέλω διπλά της και ότι δεν θα δημιουργήσω πρόβλημα. Την μετέφεραν σε δωμάτιο και αύριο θα μπορούσε να πάρει εξιτήριο.

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα