Ketenangan yang sepatutnya aku dapat waktu rehat ni, diganggu dengan nyanyian seketul Danny a.k.a Daniel yang tiba-tiba ajak geng terencat dia makan kat meja kami.
"I don't give a f*ck about you anyways, who ever say I give a sh*it about you? You never share your toys or communicate, I guess I'm just a play date to you. Teongg teongg teongg-"
"Apa benda you nyanyi ni, apek? Macam The Rock sakit tekak je bunyi" Dee yang sememangnya tak pernah sebulu dengan Danny berkata penuh sinis.
Actually dia orang pertama yang bangkang bila Aril cakap nak tumpang meja kami. Mengamuk tak sudah sampai lima minit sebelum Lia janji yang dia akan belikan Dee Apple Pencil 2nd Generation sebagai ganti yang lama.
Yang dipijak oleh Danny waktu dalam kelas tadi. Yeah. Orang lain buat, orang lain yang tanggung. Memang mintak penampo.
"Who cares lol? Diorang ni tak kisah pun aku nak menari ke, bergoyang ke? Kau yang melebih dah kenapa?"
Sedikit sebanyak, ayat dia buatkan aku rasa nak rendam kepala dia dalam longkang. Macam samseng jalanan la dia ni.
"Bukan tak kisah, cuma taknak anak teruna orang mati je sekarang" Lia balas dengan senyuman yang dibuat-buat.
"Aku taknak masuk campur" Aril awal-awal lagi dah mengundurkan diri. Tak support kawan betul.
"Ehem"
"Ok, aku dengan Riyaz" Aril tunjuk Riyaz kat sebelah. Yang tengah menghabiskan makanannya tanpa mengganggu orang lain.
Uhh.. Aku tertanya-tanya. Riyaz ni bisu ke? Aku tak pernah dengar langsung suara dia sepanjang beberapa hari (lupa) aku sekolah kat sini. Even masa mesyuarat antara cousin haritu pun, sepatah kata pun dia tak keluarkan.
Takkan aku nak kena belajar bahasa isyarat untuk communicate dengan dia? Oh my.. Aku kena google bahasa isyarat nanti.
"Lia.."
Perempuan berkulit cerah yang tengah melahap nasi paprik buatan makcik kafe tu angkat kepala pandang aku.
Aku dekatkan diri dengan dia. Nak berbisik eh, jangan pikir benda lain.
"Berapa lama kau ambik masa nak belajar bahasa isyarat?"
"Bila masa aku belajar bahasa isyarat pulak?"
"Dah tu, cemana kau cakap dengan Riyaz?"
Lia hentikan suapan dia yang tak berenti sejak dua minit yang lalu. Dia pandang Riyaz sekilas sebelum pandang aku lama.
"Kau.. Ingat Riyaz tu bisu ke?"
Aku angguk. Sedaya upaya aku bisik tadi, taknak orang lain dengar. Tapi tu semua sementara sebelum Lia mula gelak macam orang tak ada anak tekak.
"HAHAHAHAH OH MY GOD FARAH!! Terhibur aku harini dengar lawak kau! Gila la!! HAHAHAHA!!"
"Kau pahal, pompuan?"
"Ahh pompuan tak pompuan, yang pastinya, Farah boleh masuk MLM dengan lawak dia ni! Hahahaha!"
Aril dan Danny pandang aku pelik. Macam aku baru keluar jamban tapi tak ada bunyi flush.
"Kau buat lawak apa ni?"
"Ehh mana ad-"
"Farah kata Riyaz bisu HAHAHAH!!"
Ahh..
Takguna kau, Lia. Aku sumpah baju kau kena lopak air balik nanti. AKU SUMPAH KAU!!
"Haa.. Tu la, aku dah kata. Cuba kau bercakap banyak sikit. Ni tak, bagai pokok kaktus di padang pasir. Senyap tak berkata apa. Tak pasal-pasal orang ingat kau bisu" Aril tolak bahu Riyaz yang baru nak habiskan suapan terakhir.

ANDA SEDANG MEMBACA
Home | Ancestry ✔
Teen FictionSemuanya bermula bila aku tengah scroll IG dan ada sorang mamat ni dm aku. Yang bestnya tak ada angin ribut petir, dia tiba-tiba mengaku sebagai abang aku. Choii what in the k-drama world is this? Aku ingat dia main-main. Mana tau nanti aku beria ba...