Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve t...
Ne ara 36.bölüme geldik be... Tabi, daha yolun yarısına bile gelmedik. Oldların gözü yaşlı, yeniler bir çırpıda kitabı okuyor jsjdjd hepinizi çok seviyorum<3 Aramıza yeni yeni okularımın katıldığını görüyorum, sessiz okur olmayın, kendinizi gösterin. Paragraf arası yorumlarınızı lütfen ihmal etmeyin. Çakın bir beşlik 🤚🏻
Yavaş, elimi acıttınız ajsjejdsdh
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüme girerken yıldızlarımızı bırakalım. ✨
36. Bölüm: "GÜZEL ÇİÇEKLER VE ZEHİRLİ BİTKİLER."
Adamın gizemli gülüşünde, derin bir mana ve karanlık vardı.
Genişçe gülümsedi, elindeki sigaradan bir nefesi ciğerlerine doğru çekerek karşısındaki kıza baktı. Genç ve güzel bir kızdı. Masum ve iyi niyetliydi. Ona bir şeyler anlatıyor, hevesle konuşuyordu. Adam yüzüne, içindeki zehri ve kötülüğü örten bir maske geçirmiş, dikkatli gibi görünmeye çalışarak kızı dinliyordu. Her şey, tam da istediği gibi, onun lehine ilerliyor ve bundan duyduğu memnuniyeti saklayamıyordu.
İçinde ışığın, iyiliğin, aydınlığın girebildiği nokta kadar yer bile yoktu.
Tekinsiz gülümsemesi büyüdü ve kızın sorduğu birkaç şeye yalan cevaplar vererek oldukça masum, içten görünmeye çalıştı. Ardından sigarasından keyifli bir yudum çekerek bakışlarını sokağa dikti. Aydınlıktı ve karşısındaki kadın karanlık olmadan gidecekti; ne zaman buluşsalar böyle olurdu.
Kadın masumdu, her şeyden habersizdi.
O da kurbanlarından birisiydi.
Kızın telefonunu açtığını, bir şeyler yaptığını, ardından kendisine dönerek gitmek istediğini söylediğini duydu. Yüzüne masumiyet dolu, üzgün bir maske geçirerek ayağa kalktı ve ona sarıldı. Kadın mutluydu, çünkü bilmemek insanı mutlu ederdi. Kadınla vedalaşıp onu uğurladıktan sonra suratındaki o maskeyi çıkardı ve kirli vaatlerle dolu gülümsemesi dudaklarının kenarına yerleşti. Gözleri, hayalini kurduğu günlerin hazzıyla parlıyordu ve asla utanmıyor, yüzü kızarmıyordu. Yaşlılık çizgileri, çıkarcı tebessümüyle beraber yüzünde belli oldu ve elindeki sigara izmaritini kaldırımın ucuna fırlatarak üzerini ezdi. Ellerini cebine sokup parkın çıkışına doğru ilerledi. "Korkulu rüyan geri dönüyor..."
Birilerinin mutsuzluğu onun ruhunu tatmin ediyordu. Bir ıslık çalmaya başladı ve elleri cebindeyken, yayvan adımlarla sokağın sonuna doğru ilerledi. Hayatı çok sıradandı, bir maceraya ihtiyacı vardı ve hayat istediği macerayı altın bir tepside önüne sürmüştü. "Eskiden güzel eğlenirdim, şimdi de eğlenmek isterim."
