NEEDY

Drunk

Selamlar, ben geldim ✌️🤸

Açık konuşuyorum, başlarda berbat olduğunu düşündüm ama yazarken harbiden çok eğlendim bu yüzden güzel oldu galiba nfoeşeödnd

Beğenirsiniz umarım

Yorum yapmayı unutmayın çünkü
Yorumlarınız 🤝 mavişi aşırı mutlu etmek

Kontrol etmedim bölümü, zamanım olmadı hatam olabilir bissürrü 😔

Bu arada, ficteki Nietzsche, benim yani kendisi tamamen benim karakterim, hepiniz Sebastien'e yavşıyordunuz ben de o benim alfam olduğu için kendimi fice ekleyerek sahibini belirmek istedim

Bölüm sonuna Andrade'in resmini koyacağım ✌️

Sizi maviliyorum 💙

Miyav

"Ben berbat biriyim." Dedi esmer çocuk, Andrade'in yatağında otururken. Arkadaşının karşısında basketbol formasını çıkarmasını izliyordu. Kaslarla süslü karnı, beyaz teni sarı saçlarıyla herkesin isteyeceği türden bir alfaydı Sebastien. Yine de Taehyung'un dikkatini çekmiyordu ve bunun sebebi muhtemelen çocukluğundan beri onu tanıyor olmasıydı. Bir nevi kardeşi, abisi gibiydi.

"Böyle söyleme." Sebastien, üstüne beyaz bir tişört geçirirken söyledi ona. Ardından altına gri bir eşofman altı gitmişti. Taehyung, yatağının üstünde bağdaş kurmuş bir şekilde, üstünde arkadaşının tişörtü ve altında iç çamaşırı ile oturuyordu. "Sen berbat biri değilsin güzelim."

"Ama, onu çok üzüyorum. Tanrım, hiçbir şekilde bir alfa istemiyorum ama üzülmesine, ağlamasına dayanamıyorum. İki gün Andy, sadece iki gün oldu konuşalı ve o gerçekten benden uzak duruyor. Tamam, bunu ben istedim ama derste asla dönüp bana bakmıyor, söz hakkı vermiyor, yokmuşum gibi davranıyor." Sıkkın sesiyle konuşurken ayağa kalkmış ve aynadan kendine bakarak saçlarını düzeltmişti. Ne yaptığının farkında değildi, bilerek yapmamıştı bu hareketi.

"Bencil bir ergenin tekiyim." Dedi sonra, omuzlarını düşürerek. Yansımasını izliyor, sarı saçlarının alnına ve kulaklarının üzerine lüle lüle düşüşüne bakıyordu. "Neden kader eşi benim ki? Neden yani? Onu hak etmiyorum, benden daha iyi birisini hak ediyor. Ona istediği şeyleri verebilecek birini. Sikeyim, keşke hiç gözlerine bakmasaydım. Böylece o sabah birlikte uyanır, kahvaltı yapardık." Sonra durdu birden, arkasını dönüp yatakta oturmuş kendisini izleyen arkadaşına baktı.

"Sürtüğün tekiyim." Diye mırıldandı umutsuz sesiyle. "Eğer kader eşim olduğunu öğrenmeseydim, onunla birlikte olmaya devam ederdim ve sonra öylece bırakırdım onu." Yandaki çalışma masasının sandalyesine bıraktı kendini yorulmuş gibi. "Onu her şekilde mahvederdim, berbat biriyim ben. Keşke beni hiç tanımasaydı ve bu kadar üzülmek zorunda kalacağı biri olmasaydım."

"Madem bu kadar pişmansın, neden gidip onunla birlikte olmuyorsun amına koyayım?" Andrade, sinirli sesiyle sonunda susan çocuğa çıkıştığında esmerin gözleri ona döndü. "Git ve söyle işte. Ne diye zorluyorsun bir şeyleri? Taehyung, böyle yapmana gerek yok."

"İstemiyorum." Dedi Taehyung, gözlerini sabır diler gibi kapatıp açarken. "Bir alfa istemiyorum. Biriyle birlikte olmak istemiyorum. Bu kim olursa olsun, istemiyorum. Onu üzmeden reddedemem, hem üzülmesini istemiyorum hem de kabul etmek istemiyorum. Anlıyor musun? Bir alfanın ilgisine ihtiyacım yok."