Kapı açılmıştı, koca okulun bahçesine bir biz sığamıyorduk. Elerimiz birbirine kenetlenmişti,okulun müdürünün,sınıfları açıklanması bekliyorduk,evet aynı sınıfta olmak içinde uğraşmıştık, ama müdür ikna olmamıştı, okulun açılacağı güne kadar, dualarla umudumuzu yeşertmiştik. Kumsal bahçenin diğer ucundaydı, Masalda yanımda, nefesini his edebileceğim kadar yakındı. Müdür topluluğu yatıştırıp sınıfları açıklama başlamıştı;
9-A SINIFI
"Arda...,Burak...,Şevval..."
..................................
9-L SINIFI
"Berk...,Suna...,Masal...."
O, anda nefes alışverişimiz yavaşlamıştı, kalmıştık öylece, tebesüm etmeyen, suratlarımız ile elerimizin birbirinden uzaklaştığını hissetmiştik. Neydi bu? hayatımızda ilk defa bu kadar, uzaktık. Tepki yoktu, taşlaşmıştık. Masaldan hemen sonra benim, sınıfım açıklanmıştı.
Çok garipti, hisizleşmiştik, o okul artık çok anlamsızdı , içimize koça bir öküz oturmuştu, pişmanmıydık? endişelimi?, sanki ikisi karışmış gibiydi. Bu iki korkunç duygunun karıştığını düşünsenize, hiç yaşamışmıydınız....? sadece sınıflarımız ayrıydı, neden? böyle hissetmiştik....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Habersizce Aramak
General FictionÖlene kadar yalnız yaşayacağınızı düşünseniz de, yanında delirecek bütün aptallıklarınızı beraber yapacağınız biri çıka geliyor aranızdaki bağ siz fark etmeden büyüyor zaman geçiyor ve degişiyor. Degişmeyen tek şey aranızdaki bağ oluyor. Küçük sarsı...
