~6~

175 9 1
                                    

 Φεύγοντας λοιπόν για Κύπρο τον έχασα από την καθημερινότητα μου. Αραιά και που, με έπαιρνε τηλέφωνο αλλά όταν το θυμόταν. Έβγαινε συχνά με τους υπόλοιπους φαντάρους αλλά ούτε τότε επικοινωνούσε μαζί μου. Παρά μόνο για να δει τι κάνω και μετά το έκλεινε. Δεν μου μιλούσε πολύ, ήταν αρκετά απόμακρος και απέφευγε να πάει σε ένα ιντερνέτ καφέ για να μιλήσουμε μέσο κάμερας. Αυτή του την στάση δεν την κατάλαβα αλλά έβαλα ως δικαιολογία την απόσταση και ότι είναι ο στρατός ζόρικος. Δεν έδωσα σημασία και προσπαθούσα να μην βάλω το κακό στο μυαλό μου. Γιατί αν το έβαζα, ποιος με έπιανε. Όχι ότι οι υποψίες δεν τριγυρνούσαν στο μυαλό μου και μου χτυπούσαν το καμπανάκι του κινδύνου, αλλά έκανα πως δεν το άκουγα. Περίμενα να δω μέχρι που θα το πάει.

«Εγώ πιστεύω ότι είναι πολύ καταπιεστική η κατάσταση εκεί και για αυτό δεν επικοινωνεί μαζί σου τακτικά.» μου είπε η φίλη μου η Χρύσα όταν την κάλεσα για καφέ στο σπίτι μου. Κάτσαμε στο βεραντάκι απολαμβάνοντας τον ήλιο.

«Έστω. Αλλά στην έξοδο του γιατί δεν με παίρνει ένα τηλέφωνο να μιλήσουμε, παρά μόνο με ρωτάει πως είμαι και μετά μου το κλείνει;»

«Μην ξεχνάς ότι είναι εξωτερικό και χρεώνετε πολύ. Δεν το περίμενε ούτε ο ίδιος ότι η κατάσταση θα ήταν τόσο τραγική. Δώσε του χρόνο να προσαρμοστεί και θα φτιάξουν τα πράγματα θα το δεις.»

Πόση υπομονή ακόμα να έκανα; Είχαν περάσει 3 εβδομάδες από τότε που έφυγε είχε μπει και ο Σεπτέμβρης ποιο ζεστός από ποτέ και είχα αρχίζει και την μαμά μου το γενικό καθάρισμα του σπιτιού πριν πιάσουν τα κρύα τουλάχιστον απασχολούσα το μυαλό μου για να μην σκέφτομαι. Όμως, το ένστικτο μου ποτέ δεν το αμφισβητούσα. Το ένοιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά για πόσο ακόμα θα έκανα την πάπια;

«Και ακόμα και αυτό να γινόταν γιατί δεν πάει σε ένα ιντερνέτ καφέ να μιλήσουμε μέσο κάμερας;»

«Ίσως επειδή δεν θα είναι στον δρόμο του. Ίσως να είναι πολύ μακριά από την στάση που κάνει το λεωφορείο τους.»

«Ναι μπορεί να είναι και αυτό... αλλά και να ήθελε να με δει και να ήθελε να μου μιλήσει – γιατί όπως μου έλεγε ότι του έλειπα- θα έκανε κάτι για να επικοινωνήσει μαζί μου.»

«Αχ Μυρτώ μου, μην τα βλέπεις όλα με την κακή πλευρά. Κάποια στιγμή θα το κάνει και αυτό μην τον πιέζεις γιατί θα είναι πολύ ποιο δύσκολα τα πράγματα μετά.»

«Πόσο δύσκολα μπορούν να γίνουν; Είναι ήδη πάρα πολύ δύσκολα. Και όσο σκέφτομαι...»

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα