I'm inlove with a ghost

kabanata 5

Nagising ako at agad akong bumaba,upang kumain ng umagahan.

"magandang umaga po ama at ina,sa iyo rin ate"-pagbati ko sa kanila.tanging ngiti lamang ang iginawad nila sa akin.

Habang nasa kalagitnaan ng pagkain,biglaa---

"ama kailan po ba makakauwi ang aking kuya carlos?."-pagbasag ko sa katahimikan.

"hindi ko alam marahil,baka sa susunod pa na buwan"-tanging sagot ni ama.kaya nalungkot ako.

"oh baket ka malungkot?."-tanong ni ina at ate.wala naman po,siguro dala lang to ng paninibugho ko sa aking kuya.mas masaya kasi pag nandito si kuya.sambit sa aking isipan.

"oh siya bilisan niyo na,upang makaalis na tayo ng maaaga at makapaghanda sa pag-alis."-dinig kong sabi ni ina.totoo bang aalis kami at saan naman kami pupunta?.

"ah ina saan naman po tayo magtutungo?."-takang tanong ko.

"pupunta tayo sa iyong tiya at tiyo doon sa tarlac."-sagot ni ina.

"ah so pupunta pala talaga kami kila,tiya beth at tiyo paeng at sa mga pinsan ko?!.

Agad kong tinapos ang pagkain,at dali daling naligo at umakyat sa aking silid,upang maghanda ng mga dadalin,papunta kila tiya at tiyo.

Sumilip muna ako sa bintana ng aking kwarto,upang langhapin ang sariwa na hangin na nagmumula sa labas.ng biglangg---hindi ako nagkakamali siya nga iyon.

Nagulat ako ng makita ko si ginoong sergio,na nakatayo sa ilalim ng puno ng mangga,habang nakatingin sa akin.ganoon pa din naka-ngiti nanaman ang ginoo na parang nakakaloko.

Agad akong bumaba upang puntuhan siya,at kinakabahan na rin ako baka mahuli kami ni ama.

"S--sergio anong ginagawa mo dito?."-takang tanong ko.

Binigyan nya lamang ako ng isang matamis na ngiti."hindika maaaring nandito,at baka mahuli tayo ni ama."-sambit ko habang ako kabado.

"nandito lamang ako para bisitahin ka binibini."-sagot nya sa akin.kung ganon papaa--?diko na natapos ang aking itatanong,ng biglang tinawag ako ni ate tina.

Carmen halika na at paalis na tayo.

"dali na umalis kana rito ginoong sergio,may lagusan doon sa likod ng bahay."-nagmamadaling sabi ko saknya.

"sige na pumunta kana doon,ako na bahala sa sarili ko."-tugon niya pa na parang hindi siya nag-aalala.

"paalam ginoong sergio."-mahinang sambit ko.

"paalam din sa iyo binibining carmen,mag-iingat ka sa inyong paglalakbay."-tugon nyang muli.

Kaya dali-dali akong tumakbo,muli akong lumingon nakangiti pa rin siya sa akin.

Umakyat ako at kinuha ang aking mga bagahe."nini maaari moba akong tulungan?."-tanong ko sa kaniya.

"masusunod binibini."-tugon nya sa akin.at binitbit na namin ang aming mga dalang gamit.

Tinulungan naman kami ni mang canor,sa pagbuhay ng mga gamit palagay sa kalesa.

salamat ho mang canor at nini sa tulong niyo."-pagpapasalamat ko.

"halika na carmen at umalis na tayo."-utos ni ama.

Kaya sumakay na ako sa kalesa tinignan ko ang aming bahay,kung gaaano ito kalaki,at napansin ko yung puno ng mangga,kung saan nakita kong nakatayo si sergio.

At nagsimula ng umandar ang kalesang sinasakyan namin ni ate tina.nasa kabilang kalesa naman sila ama.