🔸17🔹

111 20 3
                                    

Recommended song; Ice Age <MCND>

⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪⚪

"Cutieful..tunggu!" jerit Hanse.

Mata Inha membulat apabila Hanse memanggilnya kuat. Ramai pelajar mula memandangnya. Sudahlah merah di pipi belum hilang lagi, kini Hanse pula cuba mendekatinya.

"Su-sunbae nak apa?" tanyanya malu.

Hanse tidak menjawab, dia meneliti wajah Inha.

"Sunbae.."

"Saya nak kenal awak boleh?" tanyanya lembut.

"Boleh.." jawab Inha perlahan. Dia juga turut tak sangka apabila crush-nya turut berminat untuk berkawan dengannya.

"Saya Do Hanse. Panggil Hanse."

"Kalau macam tu, nama anak aku nanti bermula dari Do jugak la kan? " Inha mula berangan dan mengabaikan Hanse. Setelah itu, terlihatlah permandangan muncung panjang daripada Hanse.

"Awak tak sudi nak berkawan dengan saya ke cutieful?"

"Eh?" Inha kaget. Dia tidak cakap pun dia tak mahu berkawan dengan Hanse.

"Mana ada? Ermm..maksud saya, mestilah saya nak berkawan dengan awak." ucapnya lalu senyum.

Automatik bibir Hanse menguntum senyum.

"Habis tu saya tanya nama awak tak jawab pun?"

"Oh yeke? Ada eh?"

"Adalahh..!" kata Hanse gedik. Badannya yang sedikit tegap itu sengaja dilentokkan. Ditirunya gaya wanita yang sedang merajuk mintak dipujuk.

"Bae Inha. Panggil je Inha."

"Inha? Kalau saya nak panggil Bae boleh?" muka Inha sekali lagi kemerahan mendengar celoteh Hanse.

"Bae tu ada banyak maksud tau..." kata Hanse.

"Aha.." Inha menunggu kata-kata Hanse seterusnya. Sengaja  ingin mendengar Hanse bermanja. Entah kenapa jantungnya mengepam laju apabila dapat berbual lama dengan Hanse. Mungkin ini yang dinamakan cinta. Achiaa..

"Bae pertama ialah nama awak..Bae kedua pulak tandanya awak saya punya.. Hahahahaha!" ucapnya sambil tersenyum lebar. Berpuas hati apabila dapat mengayat gadis comel itu.

"Omo.." Inha kehilangan kata-kata. Matanya membulat memandang wajah Hanse.

"You are so cute Bae." serentak itu, entah bagaimana badan Hanse terdorong menghempap badan Inha. Mereka sama-sama rebah apabila Hanse dilanggar oleh seorang junior dari arah belakang.

Itulah..siapa suruh berdating di tengah-tengah koridor..kan sudah accident.

Mata mereka saling bertentangan dengan jarak kurang 5cm antara wajah mereka. Dunia seakan terhenti buat mereka. Junior yang berulang kali meminta maaf diabaikan sahaja, seolah-olah dunia ini kepunyaan mereka berdua.

.
.
.

Suasana masih sunyi. Tiba-tiba keadaan menjadi kekok apabila ditinggalkan berdua di dalam bilik kesihatan ini. Namun mereka masih saling bertatapan.

"Siapa Sakura sunbae?" Jungjae memulakan perbualan terlebih dahulu.

Seungsik hanya tersenyum memandang Jungjae tanpa sebarang penjelasan.

"Sunbae? Dengar tak ni?"

Tanpa amaran, Jungjae ditarik ke dalam dakapannya. Jungjae terkejut dengan tingkah laku Seungsik, jantungnya berdegup laju kerana keadaan mereka yang sangat rapat. Peluh dingin mula menitik di dahi.

Kemudian Seungsik menyelak collar baju Jungjae. Parut kecil di bahu kanan gadis itu dirasainya lembut.

"Aku..sedang dicabulkah?" bisik hati Jungjae. Dia tidak menghalang kerana masih bingung. Dia sendiri keliru dengan perasaannya. Bergelut dengan pelbagai tanda tanya dan rasa teruja.

"Awak tak ingat macam mana awak dapat parut ni?"

"Macam mana?" tanyanya.

"Saya tanya awak, awak tanya saya balik? Baik saya tak payah tanya."  bibirnya memuncung. Memang Hanse ni memperngaruhi betul.

Eh dia ni, marah pun masih comel lagi.

"Hehe. Saya lupa lah sunbae." kata Jungjae sambil menggosok tengkuknya yang tak gatal.

"Awak dapat parut tu..masa selamatkan saya daripada dilanggar kereta 10 tahun lepas." tiba-tiba suasana bertukar sayu apabila Seungsik mula membuka cerita.

"Oh..ada eh?" tanya Jungjae naif.

"Adalah!!" pukulan kecil hinggap di lengan gadis itu.  Seperti mereka sudah lama mengenali antara satu sama lain.

"Tapi kita tak berkenalan masa tu?"

"Because i lost you. Saya cuma ingat bahu kanan awak luka teruk dan mungkin meninggalkan kesan. Bila saya selamatkan awak dekat tandas tadi, saya ternampak parut tu tanpa sengaja." kata Seungsik sambil menatap muka Jungjae yang sedang memerah.

"Oh..hebatnya sunbae sebab masih ingat lagi..saya pun lupa." Jungjae cuba menghilangkan kekok antara mereka.

"Saya ingat sebab saya terhutang budi."

"Tapi sunbae..kenapa Sakura?"

"Sebab saya bayangkan muka awak cantik macam Miyawaki Sakura.." kata Seungsik sambil ketawa kuat.

"What??!!" tangannya ringan saja mencubit lengan Seungsik. Seperti pasangan bahagia pula.

"Tak de la..saya gurau je. Saya gelar awak Sakura sebab masa tu saya teruja sangat nak bergambar dekat pokok Sakura sampai tak nampak kereta lalu. Peristiwa tu mengingatkan kepada awak."

"Oh.."

"Jaemi.."

"Hrmm?"

"Can you be my sakura forever?"

Dan Jungjae pun terkedu sambil mereka saling bertatapan.

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

Happy 1k reads! Thank you Alices!♥

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

𝙂𝙞𝙧𝙡𝙨 𝙃𝙚𝙖𝙧𝙩 ノ 𝘷𝘪𝘤𝘵𝘰𝘯 𝘢𝘧Where stories live. Discover now