1. bölüm

9.5K 214 38
                                    

Sabah çalan alarm'ın ses  ile kalktım.Okul var iğrenç ya her sabah erken kalkıyorum.Elimi yüzümü yıkayıp aynadaki görüntüme baktım.Gözlerimin altı şişmiş ve morarmış ağlamaktan sanırım.Beni herkes çok güçlü bir  kız olarak bilir ama ben öyle değilim.Düşüncelerimden kurtulup dizlerimin 4-5 parmak üstündeki okul şort-eteğimi giydim.Okul'un gömleğini de giydim ve saçlarımı tarayıp salaş bir topuz yaptım.Göz atlarımı kapatıcıyla kapatıp çantamı omzuma attım ve aşağıya indim.Babam (!) ve abim kahvaltı masasındaki yerlerini almış kahvatı ediyorlardı babam beni hiç sevmez ben baba ne demek bilmedim.Abim ise hep benim yanımda oldu.Annem ise...O beni doğururken ölmüştü benim yüzümden yani.

Kahvaltıda bir şeyler atıştırıp kalktım ve abimin yanağına kocaman sulu bir öpücük kondurdum

-Ya Azra öpme öyle sulu sulu

Abimin bu sözlerine kıkırdayıp evden çıktım ve okul servisine bindim.Kulaklıklarımı takıp son ses müzik dinlemeye başladım.Okula geldiğimizde kapının önünde Doğu,İrem ve Betül beni bekiyordu.

-          Günaydın

-          Günaydın dediler hep bir ağızdan bu hallerine kıkırdadım

Betül- Azra bugün sende bir güzellik var hayırdır? Dedi Betül göz kırkıp

Ben- Sus bi kızım ya her zamanki halim diyerek yakamı silkeledim

İrem- Tabi benim kankam her zaman güzel oğlum ne diyonusss siz dedi ve kahkaha attı

Ben- Susun be yürüyün hadi

dedim ve Doğuya bakıp dudak büzdüm

-Yenge yok muuuuu? Yengeğğğğğğ

-Of Azra yok!

-Atarlı ergen diyip sınıfa çıktım

Ağağağağağağağağağ iki saattir Edebiyat hocasının öğütlerini dinliyoruz ve ben kusucam sanırım artık ya çok uykum geldi zaten ama gözlerim açık bir yere dalıyorum ve başarıyorum gözleri açık uyumayı pek uyumak değil aslında sadece hayal kuruyorum ve o zaman uyumuş gibi oluyorum

-Ayy Allah belanı vere emi Betül?

Mal kız gelip kulağıma 'Pöööh' diye nefesini kulağıma üflemişti ve bende yerimden sıçramıştım Salak ya sonunda çıkış zili çaldı ve bende çantamı omzuma atıp servise bindim

Eve geldiğimde odama çıkıp kendimi yatağa attım kaı tıklatıdı ve içeri abim girdi.

-          Abi noldu?

-          Canım akşam babam seninle bir şey konuşacakmışta akşam yemeğine gemlemezlik etmesin dedi.

-          Offf

-          Abim ben yurtdışına çıkıyorum iş için

-          Bende geliyim abiii nolur???

-          Olmaz Azra

-          OF OF OF

-          Kendine iyi bak

-          Sende

-          Bak uzun sürebilir bu seyahat  şimdiden diyorum Doğu dışındaki erkeklerle dolaşmıyacaksın

-          Tamam abi

-          Seni seviyorum

-          Ben de

Abim odadan çıktığında üstümü değiştirip whatsap grubuna girdim biraz bizimkilere konuştuktan sonra Akşam Yemeği için başımı odamdan çıkartıp masaya oturdum

-Benle ne konuşaçaksın?

-Azra bak holding için başka bir holdingle ortaklığa karar verdik ve bu biraz karışık ama senin evlenmem gerek?

-Tamam baba

Bir dakika ya her zamanki gibi boşş sözler değil bu ne dedi bu adam? Noluyo lan?

-Neeeeeeeee????????? Baba hahahahahaaahah çok güzel bir şakaydı

-Bu şaka değil Azra evleneceksin diyorum o kadar!

-Benim kararlarım neden önemli değil ya?

-Azra başka çaren yok evleneceksin!

-Daha 17 yaşındayım

-Orası halledilir merak etme

-Baba nolur ya yapma bunu bana

-Azra sus odana çık yarın seni evleneceğin adam bırakcak okula!


-Baba beni azcık sevsen olmazmı? Azcık ya? Ölsem çok mutlu olursun değilmi? Hangi baba bu çağda kızını evlendirir?

-Azra YETER! ODANA!

Koşarak odama çıktım göz yaşlarım durmak bilmiyordu abim zaten gitmişti hemen abimi aradım 'ARADIĞINIZ KİŞİYE ŞUANDA ULAŞILAMIYOR......' Ben napcam şimdi? Olamaz ya! Üzerime kalın bir tayt ve kazak giyip evden çıktım deniz kenarına gidip bir banka oturdum.Annem acaba şuan yanımda olsan napardın? Sen bizimle olsaydın babam beni belki severmiydi? Önemsermiydi kızını?Beni nasıl daha tanımadığım bir adamla evlendirmeye kalkar? Sevmediğim?Canım çok yanıyor çok? Ağlıyordum hep ağlıyorum doğduğumdan beri hani doktor böyle yeni doğan bebeklerin popusuna bir şaplak atar ya ben o zamandan beri ağlıyorum dinmedi kalbimdeki feryatlar.Ben babama naptım ki? Annem benim yüzünden hayata veda etmişti ben olmasaydım annem hayattaydı ve ben şuan zorla evlendirilmek zorunda kalmıyordum.Deniz'i izleyerek bunu düşünmek güzeldi.Bank'tan kalktım ve eve doğru yürümeye başladım kolundan biri tutup çekinçe çığlık attım ama elleri ağzımı kapattı ve çığlık atmama engel oldu korkuyordum altıma sıçacak kadar.Sanki o düşüncelerimi duymuş gibi kulağıma fısıldadı;

-Şşştt korkma Müstakbel karıcığım

Arkadaşlar beğenmişsinizdir diğer bölümü ben değiştirdim zaten Hikaye Askıdaydı bende düzenleme yaptım 217 kişi okumuş belki size göre az ama bana göre değil çok mutlu etti beni Yeni bölüm hafta sonu gelebilir.Sizleri seviyorum :)

ZORAKİ EVLİLİK(Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin