Translations

Ο ακροβάτης

Σε παρακαλώ, θυμήσου με

Ευτυχισμένα,

Κοντά στην τριανταφυλλιά, γελώντας

Με μελανίες στο πηγούνι μου

Την φορά που μετρήσαμε

Κάθε μαύρο αμάξι που πέρασε

Από το σπίτι σου, κάτω στο λόφο

Και μέχρι που

Κάποιος μας έπιασε στην κουζίνα

Με χάρτες για μια οροσειρά, ένα κουμπαρά

Ένα όραμα πολύ απομακρυσμένο για να το αναφέρω, αλλά

Σε παρακαλώ, θυμήσου με

Με αγάπη

Άκουσα από κάποιον ότι είσαι ακόμα όμορφη

Και μετά είπε

Ότι οι μαργαριταρένιες πύλες

Είχαν κάποια εύγλωττα γκράφιτι

Όπως «Θα συναντηθούμε και πάλι»

Και «Γαμώ το σύστημα»

Και «Πες στη μητέρα μου να μην ανησυχεί»

Και αγγέλους με σπουδαίες χειραψίες

που γίνονταν πάντα με τέτοια βιασύνη και

Σε παρακαλώ, θυμήσου με

Εκείνες τις Αποκριές

Που κοροιδεύαμε τους γείτονες,

Τα πρόσωπά μας μπογιατισμένα λευκά

Μέχρι τα μεσάνυχτα

Είχαμε ξεχάσει ο ένας τον άλλον

Και όταν ήρθε το πρωί

Ντράπηκα

Μόνο που τώρα φαίνεται τόσο ανόητο

Εκείνη η εποχή έφυγε από τον κόσμο

Και μετά επέστρεψε

Και τώρα εσύ φωτίζεσαι απ'την πόλη, έτσι

Σε παρακαλώ, θυμήσου με

Λανθασμένα

Στο παράθυρο του ψηλότερου πύργου

Να φωνάζω στους περαστικούς αλλα να είμαι πολύ ψηλά

Για να δω τον άδειο δρόμο της ευτυχισμένης ώρας

Να λάμπει και να αντηχεί, όπως οι πύλες

Γύρω από το ιερό βασίλειο

Με λέξεις όπως «Χάθηκαν και βρέθηκαν» και «Μην κοιτάς κάτω»

Και «Κάποιος ας σώσει τον πειρασμό» και

Σε παρακαλώ, θυμήσου με

Όπως στο όνειρο που είχαμε ως κοκκινωπά μωρά

Ανάμεσα στα πεσμένα δέντρα και

Κοιμισμένα δίπλα στα λιοντάρια και τις κυρίες

Που μας φώναζαν όπως μας αρέσει και μάλιστα ίσως

Μας έδιναν ένα δώρο για τη συμπεριφορά μας

Μια φευγαλέα ευκαιρία να δούμε έναν ακροβάτη

Ψηλά όπως κάθε σωτήρα, αλλά

Σε παρακαλώ, θυμήσου με

Τη δυστυχία μου

Και πώς μου κόστισε όλα όσα ήθελα

Αυτά τα σκυλιά που αγαπούν τη βροχή και να κυνηγούν τρένα

Τα χρωματιστά πουλία πάνω εκεί να τρέχουν

Σε κύκλους γύρω από το πηγάδι και εκεί που λέει

Στον τοίχο πίσω από τον Άγιο Πέτρο

Τόσο φωτεινά, στο σκούρο γκρί, με μπογία σπρέι

«Ποιος στο διάολο μπορεί να δει για πάντα;» και

Σε παρακαλώ, θυμήσου με,

Σπάνια

Στο αυτοκίνητο πίσω από το τσίρκο

Με το χέρι μου ανάμεσα στα γόνατά σου, γύρισες και μου είπες

«Το ακροβατικό ήταν υπέροχο,

αλλά δεν ήταν γραφτό να διαρκέσει»,

Οι κλόουν που πέρασαν

Με είδαν απλά να σηκώνομαι θυμωμένος

Όταν γέμισε με σκύλους τσίρκου, το πάρκινγκ

Είχε ένα στοιχείο κινδύνου, έτσι

Σας παρακαλώ, θυμηθείτε με

Τελικά

Και όλη μου την προσπάθεια να συρθώ, ανηφορικά

Αγαπημένοι μου, αλλά αν φτάσω στις μαργαριταρένια πύλες

Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ

για να κάνω ένα σκέτσο

Του Θεού και του Λούσιφερ,

ενός αγοριού και ενός κοριτσιού

Ένος αγγέλου να φιλάει έναν αμαρτωλό

Ενός πιθήκου και ενός άνδρα,

μιας φιλαρμονικής μπάντας

Όλων γύρω από τον φοβισμένο ακροβάτη