Picture of You (season 1 and 2) (FIN)

Chapter 29: Wedding day

Chapter 29

"Wedding day"

"Bakit ka nagkaganyan?" Nag-aalalang tanong ko sakanya.

"Nagkamali kasi ako ng step sa hagdan kaninang tinatakasan ko si Raymond e. Bugbog na tuloy ako dahil sa hagdan." Nag-aalala talaga ako sakanya. Hindi ganoon kalakas ang katawan niya para sa mga ganung eksena. Badtrip.

"Bakit ba kasi sumama ka sakanya?" ibinulsa ko ang dalawa kong kamay at tinitigan lang siya. Hinihintay ang magiging sagot niya.

"Hindi ako sumama." Umiwas siya ng tingin. Senyales na nagsisinungaling siya.

"Lena." Seryoso ako at alam niyang gusto kong malaman kung bakit. Kaya lang imbes na magsalita siya ay bigla nalang siyang humagulgol. Wala naman akong ibang nagawa kung hindi yakapin nalang siya.

"Doon nga kayo sa sala magyakapan at ako nalang ang magluluto. 'Tong dalawang 'to." Taboy niya saamin. Agad ko rin naman siyang sinunod at dinala si Lena sa may sala. Malaki kasi ang unit niya. Sakto na para sa isang tao.

"Tahan na." Pinunasan ko ang mga luha niya nang mapaupo ko na siya sa sofa para patahanin.

"Aldrin sorry." Umiiyak talaga siya ngayon. "Iiwanan na dapat kita."

"Nababaliw ka na ba?!" Halatang nagulat siya sa pagtataas ko ng boses ko.

"I'm sorry." Napapunas nalang ako ng mukha ko at saka siya niyakap. Hindi ko talaga gustong nakikita siyang umiiyak. "Kaya nga umalis ako sa bahay. Ayaw ko kay Raymond kaya lang ayaw ko rin yung thought na iniiwan mo ang pamilya mo para saakin. Ang mali lang kasi. Sarili ko lang ang iniisip ko kaya nakakalimutan na natin ang mga tao sa paligid natin." Pinunasan niya ang panibagong luha na dumaloy sa pisngi niya. Ilang beses ko ba siya dapat makita na umiyak?

"But that's the point Lena. Noong oras na sumama ka saakin ay para na rin natin silang kinalimutan. Hindi naman lahat pero ganun na rin 'yon."

"Pero Aldrin! Hindi yun pwede!"

"Lena naman. Ang gulo na kasi e. Hindi ko na maintindihan yung mga nangyayari. Paano naman ako makakatulong kung---"

"Tatanggalin nila ang mama mo sa trabaho. Ang kapatid mo baka hindi na rin makapag-aral. Aldrin, pinapalayo na ako ng mga magulang ko saiyo at ayaw ko na rin na madamay pa ang pamilya mo. Kayang-kaya ni Raymond ang lahat ng iyon." Hindi ako nagsalita at hinintay ko lang siya sa kung ano pa ang sasabihin niya. Alam kong may gusto pa siyang sabihin dahil hindi siya makatingin saakin ng diretso.

"Aldrin, ayoko na." Ramdam ko ang bigat ng pagkakasabi niya. "Itigil na natin ang bahay-bahayang ito." Muli siyang huminto at tumingin saaking mga mata. "Aldrin, I'm getting married." Umiiyak nanaman siya samantalang ako ay hindi alam ang sasabihin. "Two weeks from now."

Natahimik ako dahil sa sinabi niya. Nabigla. Ano bang pinagsasabi niya ngayon? Nagbibiro ba siya? Tama nagbibiro siya.

"I'm getting married! Narinig mo ba ako? I said, I'm getting married!" F*ck. Narinig ko!

"Ano bang pinagsasabi mo Lena? Talkshitan ba 'to? Putek. Anong kasal ang sinasabi mo? Walang ikakasal Lena! Hindi ka ikakasal sakanya!"

Nasabi ko na yata lahat ng mura na pwedeng sabihin pa. Hindi ko na alam kung ano ang totoo.

"Aldrin, tama na. Magpapakasal ako sakanya. Magpapakasal ako kay Raymond." F*ck. F*ck!!! Gusto kong suntukin ang Raymond na 'yan. Nanggigigil ako ngayon. Sht.

"Para saan pa pala at nagpakita ka ulit saakin? Lena naman! Paasa ka naman e. Ilang taon kitang hinintay kahit na sinasabi nang lahat na patay ka na. Ilang taon yun! Tapos ganito? Lena, ganito nalang ba?"