Hiram Na Pag-ibig (Formosa Series #2)

Kabanata 29

Tumikhim ako sa aking sarili at saka ngumiti.

“Pulutan?” Ngisi ko nang mapalapit sa kanya. Pinagpag ko ang buhanging nasa aking tsinelas nang makatapak ako sa kawayang sahig ng cottage.

Pumalakpak si Josef at agad na tumayo para kunin sa akin ang aking dala.

“Tamang tama, kumakalam na tiyan ko.” Sabi niya. Walang ibang laman ang mesa ng cottage kundi mga alak at kaunting chichirya.

Hindi ko alam kung nasaan ang isang pinsan ko na si Iris. Wala naman siya sa bahay. Siguro ay nagliliwaliw iyon kung saan. Napansin ko rin ang pagkawala ni Jaydee. Ang akala ko ay nandito rin siya.

“Inom ka, Therese?” Alok ni Ivan at inabot ang plastic cup na may maliit na yelo at malinaw na alak.

Ngumiti ako at umiling. “Hindi na. Hahanapin ko pa si Iris.” Sambit ko.

Tumango siya at siya na ang uminom nang inalok. Bumaling ako kay tatay na nasa kabilang bahagi. Pinapagitnaan kaming dalawa ng mesa.

“'Tay, hinay hinay lang ah. Uminom kayo ng gamot at matulog ng maaga.” Utos ko at tumawa ang mga lalaki roon. Pati ang tatay nila Josef ay tinapik ang balikat ng aking ama.

“Under ka ng anak mo, Noel!” Sabi nito kay tatay.

Medyo uminit ang pisngi ko. Iniisip ko lang naman ang kalusugan niya. Dinaanan ng mga mata ko sila Jhonel, Ivan at ang driver na nakisama na rin sa amin. Huminto lang ako nang na kay Terrence na ang paningin ko. Hawak niya ang baso na nakapatong sa kanyang hita at tumaas ang isang kilay niya nang malaman ang paninitig ko sa kanya.

Kagat kagat ko ang aking labi nang alisin ko ang aking tingin at nagpaalam na.

“Sige. Hahanapin ko na si Iris.” Sabi ko. Tumalikod ako at naglakad palayo sa cottage.

Hindi ko maintindihan ang aking sarili. Huling pag-uusap namin ni Terrence ay kaninang umaga nang tanungin niya ako kung tinanggap ko ba ang offer ni Nash. Pero parang napakahabang panahon na ang lumipas mula nang huli kaming mag-usap.

Kanina sa cottage matapos siyang kausapin ni Tita Nora ay hindi na niya ako pinansin. Isang pangungusap lang ang kanyang binigkas para sa akin. Dumating agad kanina sina Iris kaya hindi na ako nakasagot sa kasungitan niya at hindi ko na rin naitanong kung anong ikinagagalit niya.

Ngumuso ako at sinipa ang bawat batong madaanan ko. Kung hindi ako kakausapin ni Terrence ay mas mabuti. Makakaiwas ako sa aking nararamdaman. Ang mga pitik sa aking puso ay mapapahinto ko. 'Yon ay kung magagawa ko ito kahit na wala siya sa tabi ko.

“Therese.” Napatalon ako sa gulat at napahawak sa dibdib sa buo at malalim na boses.

Ang pitik na gusto kong pahintuin ay sunod sunod na naramdaman ng aking puso. Lumunok ako bago ako lumingon sa tumawag.