Saçlarımdan Bileğine

78-Olduracağım

Benim kendi karanlığında boğulurken yollarıma ışıklar saçan, derin mi derin, esmer bir hikayem var. Aklıma gelmeyecek sevinçleri önüme serecek de olsalar dönüp bakmayacağım bir sevdam, bir tebessümüne yıllarımı vereceğim yarim var. Her bir satırına ortak olduğuma şükredip, hikayesine iyice karışmak istediğim esmer... Neşeli nişan kalabalığına bakarak düşündüğüm tek şey derin gözleriydi. Kime bakarsam bakayım onun yüzü geliyordu gözlerimin önüne ve içim bambaşka duygularla karmakarışık bir duygu selinin içine süzülüyordu. Onu düşündükçe yüzümde beliren tebessümümü seviyordum. İç çekip dalıp gidişlerimi, yanağıma habersizce süzülen yaşımı...

Nişanlısı ile aşk dolu dansına devam eden kuzenimi seyrederken bu fotoğrafın içinde bir an için bizi düşünmeden edemedim. Takım elbisenin içinde nasıl görüneceğini hayal ederken kalbim yine en hızlı şekilde atmaya başlamıştı ve ani bir titreyiş sardı bütün bedenimi.

"Dans edelim kız, kalk"

Teyzemin oğlu seslenince hayallerime karışan ihtimaller diyarından kurtardım düşüncelerimi ve başımı ısrar etme dercesine sallayarak "Kalkmayayım" dedim. Tebessümle çattı kaşlarını, yanıma oturduğu gibi "O kadar mı maço?" dedi.

"Nasıl? Kim?"

"Enişte işte. Belli ki senin nişanın da yakın?"

Kuzenimin imalı bakışlarına karşı nasıl tepki vereceğimi bilemiyordum. Ben henüz tebessüm dolu günlerin arsuzu içerisindeydim, karanlığın içinde kalmış, acıdan kıvranan sevgilime biraz olsun rahat versinler derdindeydim. Evet, bu manzarayı bir de benim için hazırlasınlar diye hayal etmeden duramamıştım fakat önceliklerim başkaydı.

"Göster hemen bakayım değer mi?"

"Pek fotoğraf seven biri değil..."

"Gizemli çocuk..."

Sesi bir kez daha imalı şekilde çıkınca gülümseyerek arkama yaslandım. Yatakta çektiğim bir fotoğrafı göstermem mantıklı olmazdı, elimde başka bir fotoğrafı da olmadığına göre kuzenim esmer hikayemi görmek için biraz daha beklemek zorundaydı.

"Madem senden umut yok ben şu erkek tarafını bir yoklayayım" sözleri ile ayağa kalkan kuzenime bakıp haline gülümsediğim sırada telefonum titredi.

Ekranda yazan Esmercik kısmına birkaç dakika boyunca dalıp gittim. Sanırım nişan atmosferinden farkında olmadan çok etkilenmiştim. İster istemez her yana aşkla, olabildiğimce duygusal bir şekilde bakıyordum ve mesajı okumadan evvel ekrana uzun uzun bakmadan edemedim.

📱

Esmercik : Başladı mı nişan?
(18:13)

Esila : Evet sevgilim.
(18:16)

Esmercik : Nasıl gidiyor kalabalık mı?
(18:16)

Esila : Pek sayılmaz. Sen napıyorsun salonda mısın?
(18:16)

Esmercik : Salondayım. Kalabalıktı bugün antrenman yapamadım hiç. Başlamadan yazayım dedim.
(18:16)

Esila : Tokayı buldun mu bakayım ondan haber ver?
(18:16)

Esmercik : Güzelim Devran abi temizliyor bazen ona sordum görmemiş. Bi tokanı daha verirsin olmaz mı?
(18:17)

Esila : O başkaydı ama.. Neyse. Belki buluruz beraber yine bakarız :)
(18:17)

Esmercik : Bakarım ben yine hadi sen eğlenmene bak yazarsın bitince.
(18:17)

Esila : Konuşsak?
(18:17)