Ben numaralardan ibaret bir bedenim ta ki Kule'de üstün olana kadar...
Atalarım dünyayı yok etmenin kıyısına geldiğinde bizi kurtaran Yaratıcı'nın Atlılarından başkası değildi. Yaşamın kaldığı yedi diyara Kuleleri dikip bizi aralarına davet etmişler...
Alnıma değen serin ellerle gözlerimi araladım. Kulağımın dibindeki boğuk sesin kaynağını görmek için bedenimi çevirmeye çalışınca omuzlarımdaki eller beni geri itti. ''Dinlenmen gerek.''
Elleri itmek isteyince kaslarım itiraz çığlıkları attı. Acıyla inledim.
''Hareket etme.'' Emir veren ses kızgındı. Gözlerimi ne kadar açıp kapatsam da her taraf karanlıktı. Neden ışık yoktu?
Üzerimdeki baskı kalkınca söz dinlemeyip yeniden hareket etmeye çalıştım. Tam yarı oturur konuma gelmiştim ki bedenimdeki kemikler tenimden kurtulmak istiyormuş gibi yanınca çığlık attım. Eller beni düşmeden yakaladı. Serindiler. Alnımda ve ensemde dolaştılar.
''Yavaş nefes al.'' dedi ses.
Göğsüm yandı. Hızlı mı nefes alıyordum?
''Yavaşla.'' dedi ses yeniden. Konuşmak istedim ama dudaklarım çok kuruydu. Birbirine yapışmıştı. Kımıldatmaya çalıştım. İşe yaramadı. Eller dudaklarımda gezinip ıslaklık getirdi. Derim birbirinden ayrıldı.
Konuşmak isterken birkaç kez öksürdüm. Ciğerlerimin ağzımdan geleceğini düşünürken öksürüğüm durdu. Eller ensemi sıktı. Dudaklarımın arasından bir ıslaklık akıp boğazımı rahatlattı.
İnledim. ''Göremiyorum.'' dedim. Daha çok sıvı içtim. Nefes almak için durunca sesim titredi. ''Kör mü oldum?'' diye sordum.
Ses güldü. ''Hayır, sadece burası karanlık.''
Alnım kırıştı. Biri bana bir şey demişti. Neydi o? Ah evet.
''Sen karanlıktan korkarsın.'' dedim sese. Ensemdeki el kasıldı.
''Hala ateşin var.'' derken neşeli değildi. Neden kızmıştı ki? Hem ben birini arıyordum. Ama düşmüştüm. Yoksa biri beni mi itmişti?
Sesin sahibi gülerken göğsündeki titreşim beni de güldürdü. ''Nasıl kokuyorum?'' diye sordu.
''Egzotik bir çiçek gibi.''
Ses inledi. ''Neden öyle dedin?''
Elimi kaldırıp koluna pat pat vurdum. ''Bunu herkes bilir çünkü zehirlidir ama sen ona dokunmak istersin.''
''Bana dokunmak mı istiyorsun?'' derken sesi kısıktı.
Burnumu yeniden tenine sürttüm. ''Evet.'' dedim. ''Çünkü vahşi ve çekicisin.''
''Ah kadın...''
Konuşmanın devamında kelimeler zihnimde bulanırken bedenimdeki kasların hepsi gevşedi. Sanırım biraz uyudum. Gözlerimi açtığımda her yer yine siyahtı. ''Radsolf?''
''Efendim Keilah.''
Güldüm. ''Seni buldum. Nei'ye söz verdim ve seni buldum.''
''Seni buraya Nei mi yolladı?''
Başımı sallamak istedim ama çok ağır geldi. ''Bana hikaye anlatman gerek. Yoksa seni bırakmam.''
