While Your Eyes Open

Chapter 8:Ghost Of Isaina Dela Vega

"Nasaan si Sharlane?!" pagbagsak ko sa pintuan ng room.

I know that I said something about getting attentions. I already swear it. At hanggang ngayon pa naman din eh. Ayoko paring nakakakuha ng atensiyon mula sa mga tao. But situations now are little messy. Kung hindi ko lalakasan ang loob ko para ipagtanggol ang sarili ko, I will be bullied everyday. Wala naman kasi akong maaasahang magtatanggol para sa akin.

Only I can protect myself.

"Yes? Miss me?" tumayo siya at walang takot niya akong hinarap.

As expected, nabuhayan na naman ng kaluluwa ang mga kakklase kong chismosa. Agad silang nagsipagtayuan at tumingin sa gawi ko. I started to walk forward close to her. Sa loob ng isang buwan mahigit kong pamamalagi dito, hindi nakalampas ang isang araw na hindi ako nairita ng babaeng ito.

She always get a space down to my nerves. Parang regular tenant na siya doon at bilang generous akong tao, I'll give her now the fight she's asking for so long.

Iniangat ko ang printed picture na kinuha ko sa Information board kanina at saka itinutok sa mukha niya. Itinutok ko pa hanggang sa dumikit na 'yung mismong papel sa mapapel niya ring pagkatao. She didn't even move her head off kahit na halos maduling ko na ang mga mata niya. Nakita ko siyang napangisi at sunod na hinampas ng malakas ang kamay ko pero hindi ko binitawan ang papel.

I saw now the irritation all over her face. Itatago niya pang napipikon na siya eh hindi niya rin naman pala kayang itago ng matagal. Napaka-plastik talaga ng babaeng ito eh. Tapos mapapel pa nga 'di ba. Makapal na din para 3 in 1.

"Anong gusto mong palabasin doon sa ginawa mo? Tell me directly, hindi 'yung may ipinapakita ka pang kung ano na wala naman akong pake." pilit kalmado niyang pangbabara sa akin.

Napaka-sinungaling pa. Ayan ah, 4 in 1 na.

Ako naman ngayon ang napangisi. Hearing her deny her dirty works, nakakabasura. "Just checking if you can recognize your trash. Inform lang kita ah, may trashbin around the campus kaya 'wag mong idikit kung saan-saan ang mga kalat na ginagawa mo. 'Wag mo ding i-recycle ang sarili mo okay? Hindi maganda para sa kalikasan."

Nakita kong namula na ang mukha niya dahil sa kulo niya sa loob na kanina pa niya pinipigilang sumabog palabas. Ayan sige. Pigil pa para sa image. HAHA!

"You're picking a fight right?" bumuntong hininga pa siya bago magsalita.

"Oh no. Ako? Hindi noh. Talagang gusto ko lang na malaman mo na masamang magdikit ng basura kung saan-saang pader. Picking a fight? Ako talaga? Ehh hindi naman ako ang kumuha ng litratong ito, prinintan ng maraming copy at ikinalat sa buong campus. So I don't think I'm the one who pick a fight here. Don't you think so too? Ang epal mo kasi sa buhay ng ibang tao eh. Feeling close ah." there. 5 in 1 na siya.

Ngumiti siya. Mukhang may alam na siyang paraan para lusutan ang pamimikon ko sa kaniya ahh. But I won't let her go that easily. Makaganti man lang ako sa kaniya kahit minsan. O paminsan-minsan na kung itutuloy niya ang ganiyang ugali niya. Gusto niya bang tapatan ang attitude ko? She must make sure that she can surpass me dahil kung hindi, baka ipahiya ko lang siya sa sarili niya.

"Then why don't you tell us kung ano nga ba talagang nangyari sa rooftop nung araw na 'yon? We're really curious here trying to figure things out between you two. Come on. Share mo naman." she smiled thinking that she cornered me. Weak attack.

"How about you? Why don't you tell it yourself total naman andoon ka rin nung araw na 'yon 'di ba? Uutusan mo pa ako eh kaya mo namang gawin ng ikaw lang. Ang tamad ahh."