Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
medya; modern talking - you're my heart, you're my soul
&
❝delirmedikçe neredeyse hiç kimse ayık dans etmez.❞
― howard phillips lovecraft
┈┈┈┈
bar, sıcaktı. hem de hiç olmadığı kadar sıcak. bu yüzden jimin, neden bu kadar kalın giyinmiş olduğuna lanet etti. çünkü boğazlı kazağının sentetik kumaşı beyaz boynunu kaşındırmaya başlamıştı. bu çok rahatsız ediciydi. boyununu kaşıdı birkaç kere. bu teninde kırmızı çiziklerin oluşmasına yol açmıştı.
tam tamına on gün olmuştu. olaysız, ölümsüz ve daha fazla koşuşturmaca içermeyen on normal gün. jimin, o gece orada öleceğini düşündüyse de işte buradaydı, 'lilac wine' adlı barın taburesinde viskisini yudumluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kulaklarında modern talking çalıyordu annesinin favorilerinden biriydi. bu şarkıda dans ettiklerini anımsadı. ne anıydı ama. jimin, artık bu anılara sadece gülümseyip geçebiliyordu.
artık peşinde birilerinin olduğu düşüncesi bu on günde toz olup uçmuştu. jimin de bu sırada kendini toparlayabilmiş, daha akıllıca düşünmeye başlamıştı. parayı bankaya yatırmış, ihtiyacı olduğunda çekebileceği bir kart edinmişti. bu kadar yüklü miktarda parayla ilk defa karşılaşan zavallı banka görevlisi kıza ise bu paranın hem büyükbabası hem de büyükannesinden kendisine kalmış bir miras olduğunu söylemişti.
ah, seni aşağılık park. dedi içinden birileri. nerelerden nereye geldin.
viskisini kafasına dikti. bardağın dibindeki erimiş ufak buzu ağzına atmış, dilinin üzerinde kaybolmasına izin vermişti.
bardağını doldurması için barmene uzattı. kör kütük sarhoş olmak istiyordu, anca böyle akıl sağlığını koruyabilirdi.
"bir tane daha?" dedi yan tarafından biri. jimin, ona bakmadan kafa sallamıştı.
