Siyah Gökkuşağı

Yalandan Mutluluk

Ölümün elleri yakamda

Bir sürü hiç kimse var nefretle arkamda

Yine de düzeltiyorum yakamı

Yeni bir günle ruhum yanacak olsa da

Artık aramıyorum yalandan mutluluğu

Ya da çoktan savrulmuş kahpe umudu

Sormuyorum bile kendime nasıl olduğumu

Neleri yaşayıp neleri unuttuğumu

Görmek istemiyorum ne haldeyim

Kaldırdım aynaları aylardır evdeyim

Yok ki huzurun yeri gideyim

Git gide benliğimi kaybetmekteyim