Siyah Gökkuşağı

Körebe

Gidiyorum işte

Daha sesimdeki hüzünlü gizemi çözemeden

Nerede olduğunu bilmediğiniz bana pek bir şey vermeden

Öylesine gelen bir sonbahar gibi geçip gidiyorum hayatınızdan

Bıraktığınız bir kaç güzel anıyla eskitiyorum zihnimi şimdi

Yakında onları da siyaha bulayacağımdandır ki

Dinliyorum son kez kapalı kapılar ardından gelen kahkahalarınızı

Bir daha duyamayacak gibiyim 

Biliyorum söylemesi zor ama gitmesi kolay olacak

Çünkü kendini hiç bir yere ait hissetmiyor şimdi bu çocuk

Sizin için de kolay olmasını umuyorum

Nasılsa bir oyun  benim duygularım

Beni çocuk yerine koyup  dalga geçerken körebe oynayan sizdiniz

Ama evet bendim çocuk olan

Yine de duyguları değil miydi insanı insan yapan

Öyleyse nasıl veda etmeliyiz birbirimize

Hadi yine gözlerinizi kapayın 

Böylece gitmiş olacağım bende.