DÜELLØ°JJK

🥀Trente-quatre

Ω Cygne Rosabel Ω

🥀

Bu gece gökyüzü gözlerim oldu.
Ay ise ayakta kalmaya çalışan bilincim.
Kadehteki son yudum kadar doyumsuz ve karşıkonulmaz anlar yaşamıştım.
Bizi, bizden kıskanacak kadar çok kıskanılacak bir gece.
Dudaklarımız her buluştuğunda bir sonrakini isteyecek kadar da açgözlüydüm biraz.
Fakat gece bitti, ışığımız söndü.

Gözlerimin üzerine imparatorluk kuran yüzsüz ışığa karşı ellerimi yüzüme kapadım. Başımı yastığıma daha çok gömerek bacaklarımı kendime doğru çektim. Hayasız güneş yine izinsiz giriyordu rüyalarıma.

Biraz daha, biraz daha uyumaya çalıştım fakat bölünen uykuma güneşlikleri çektikten sonra devam etmeye karar verdiğimde yavaşça araladım gözlerimi. Odamdaydım ellerimin aklıma gelen sahnelerle birlikte yan tarafımı kontrol etti fakat boştu. Kimse yoktu.

Hemen yatakta doğrulup etrafıma bakındım. Yatağın öbür tarafı boştu. Ne yani dün yaşandı sandığım olayların hiçbiri aslında olmamış mıydı? Her şey bir rüya mıydı? Tanrı'm dün gece ne kadar çok içtim ben?

Fark etmeden dudaklarımı yoklayan parmaklarım titremeye başladığında diğer elim de boynuma yönelmişti. Baskısını dün gece vücudumda hissettiğim dudakları sadece silik bir buluttan ibaret miydi şimdi? Dün gece bana açılmıştı. Neden her şey rüya olmak zorundaydı ki!

Ağlayacak kıvama geldiğimi hissettiğimde ellerimi yüzüme kapatmak üzereydim ki kapıdan içeri belindeki bana ait olan havluyla birlikte giren Jungkook'u görmem üzerine neredeyse küçük dilimi yutmak üzereydim. Nemli saçlarını sağa sola sallayarak bana doğru bir adım daha attığında bu kadar rahat hareket ediyor olmasına karşın şaşırmıştım.

Karşımda yarı çıplak bu kadar rahat dolaşabiliyor muydu?
Aval aval bakan yüzümün hizasına eğilerek dudaklarımdan kısa bir öpücük aldığında ise beynim kısa devre yapmak üzereydi. Şu an tam olarak ne oluyordu? Ben dün gece rüya görmemiştim?

Dokunuşu gözlerimin üzerinden bir film şeridinin geçmesine sebep olmuştu. Birbirimiz üzerindeki dokunuşlarımız, hala boynumda hissedebildiğim ılık nefesi bir rüyadan daha fazlasıydı. Aklıma gelen şeyle birlikte vücuduma sandığım çarşafın altından bedenimi kontrol ettim. Kıyafetlerim yerindeydi fakat o neden çıplaktı?

"Günaydın cadı surat."

Elime aldığım yastığımı yüzüne fırlattığımda tek hamlede yüzüyle buluşmadan önce yastığımı tutmuş gülümseyerek bana bakmaya devam etmişti.

"Hiç günaymadın at patisi!" Üzerimdeki çarşafı diğer tarafa atarak vücudumu basan sıcaklıktan kurtulmaya çalıştım.

"Yaa, benim cadım bugün neden bu kadar huysuz bakalım?"