Μυστικά του Μέλλοντος #scifi2020

6. Φυγή στην Αίγυπτο

"Ανοησίες. Απλά μιλούσαμε με τη μαθήτρια μου." είπε ο Λεωνίδας, όμως ο Λιβανός δεν τον πίστεψε:

"Ώστε γι΄αυτό θα χωρίσεις την κόρη μου, ρε αλήτη;! Παιδεραστή!" του φώναξε. 

"Κύριε Λιβανέ, ηρεμήστε σας παρακαλώ." είπε ο Νίκος Εσπέριου.

"Δεν συμβαίνει τίποτα με την Ειρήνη Βασιλειάδου!" πετάχτηκε πάνω ο Λεωνίδας.

"Καθίστε κάτω, σας παρακαλώ."

Κάθισε πάλι, τρέμοντας απ' τα νεύρα του.

"Μετά από όλα αυτά, δεν μου αφήνετε άλλη επιλογή. Απολύεστε." του είπε την τελική απόφαση ο λυκειάρχης. "Έχετε αντίρρηση, κύριε Λιβανέ;"

"Όχι, καμία απολύτως. Έτσι κι αλλιώς, ο κύριος Νικολάου δεν θα είναι γαμπρός μου για πολύ ακόμα. Κανονικά θα έπρεπε να τον κλείσω και μέσα, αλλά δεν θα το κάνω μόνο και μόνο για χάρη της εγγονής μου."

"Μαζέψτε τα πράγματα σας και φύγετε, κύριε Νικολάου. Δεν θέλω ψυχοπαθείς, επαναστάτες και παιδεραστές στο σχολείο μου." είπε ο Εσπέριου νευριάζοντας τον ακόμα περισσότερο.

"Στο σχολείο σου;! Το σχολείο ανήκει σε άλλον, αν θυμάμαι καλά! Εσύ είσαι απλά ο διευθυντής!" φώναξε. "Κύριοι καθηγητές, λυπάμαι αν έπρεπε να τα ακούσετε όλα αυτά." συνέχισε πιο ήρεμα, κοιτάζοντας τους έναν- έναν. "Έχω να κάνω μια τελευταία δήλωση, κύριε Εσπέριου. Μπορεί να είμαι επαναστάτης, όπως λέτε, όμως δεν είμαι ψυχοπαθής ούτε παιδεραστής. Και οπωσδήποτε δεν είμαι ψεύτης."

Αυτό το είπε κοιτάζοντας τον Λιβανό.

"Όμως απ' ότι φαίνεται, τους ειλικρινείς ανθρώπους δεν τους πιστεύει κανένας. Πιστεύουν όλοι τους ψεύτες. Αυτά είχα να πω. Αντίο σας." και βγήκε χτυπώντας την πόρτα πίσω του. Δεν τον ένοιαζε τίποτα πια. Το μόνο που ήθελε ήταν να βρει τη Βάσια. Έτσι θα ξεκαθάριζαν όλα. Και, προς μεγάλη του έκπληξη, ένιωθε ωραία που τον απέλυσαν, χωρίς να ξέρει γιατί.

Όπως πήγαινε προς το γραφείο του, έπεσε πάνω στη  Νικόλ. Την  έπιασε απ' τους ώμους και της είπε:

"Πού ήσουν; Δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε εκεί μέσα." Η Νικόλ τον κοίταξε ανήσυχη.

"Πάλι στο γραφείο του λυκειάρχη;"

"Ναι. Έκαναν συμβούλιο εναντίων μου. Πού ήσουν να με υποστηρίξεις; Δεν σε ειδοποίησαν να έρθεις;"

"Όχι. Είχα μάθημα."

"Το φαντάστηκα. Ακόμα και να μην είχες, σιγά μην σε ειδοποιούσαν."