Sürpriz bölüm
Sürpriz ve kısa olan bi bölüm 🤗
En yakındaki uzun bölüm 33.bölümdür.
1.kitap 47.bölüm ile final olacak. Ondan sonra kaldığı yerden 2.kitapla devam edecek.
SINIR: 4K YORUM
Güzel okumalar. ✨
31.BÖLÜM: ACININ İRONİSİ
İnsan olmak ne demekti? Ödünlerinin sınırlarını kendinde bağlarken, fedakarlıkla ilişkilendirmektir. İnsan, gözüne ne çok şey cazip geliyor. Şarap, para, aşk... Fedakarlıkların bencilliğinden ötesine gitmiyor.
Kendime yakışanı yapacaktım. Ben Tutku'ydum; eğer iki seçenek varsa ve ikisini de tercih etmek istemiyorsam üçüncüsünü yaratırdım. Aslen babama söylemeyecektim fakat, Sevgi'yi neden bununla tehdit etmeyecektim ki? Üstelik bu kez fotoğrafları sanal ortamdan elde etmiştim.
WhatsApp'a girip fotoğrafları ona gönderdim. Ardından mesajları bir bir yazmaya başladığımda nutuk çekecek hırsı kendimde buluyordum.
Gönderen: Tutku
Benden çaldıkların değil mi bu fotoğraflar?
Gönderen: Tutku
Bana bunu yapma demiştim.
Gönderen: Tutku
Şimdi ne yapıp et, babamın gözündeki itibarımı toparla. Babama nasıl bir yalan uydurur, nasıl duygu sömürüsü yaparsın bilmem, açıkçası umurumda da değil. Ne zaman ki babam beni karşısına alıp bana güvenmediği için pişman olduğunu söylerse o zaman bu fotoğraflarını babama göstermeyeceğim kesinleşecek.
Gönderen: Tutku
Unutma ki; sen uzattıkça ben uzatacağım.
Reha'nın numarasını ne olur ne olmaz diye kaydetmeye karar verdim. Yanlışlıkla ararım korkusuyla fazlasıyla dikkatliydim. Bir yandan da anlamsızca utanıyor, sanki arkamdan çıkıp gelecek ve bana gülecek gibi hissediyordum.
Aslında bana gülecek olan o değildi, bizzat bendim. Çünkü kendimden utanıyordum.
Bugün olanlar tekrar gözlerimin önüne geldiğinde içimden bir ses usulca fısıldadı; acizsin, iğrenç bir adamın gösterdiği ilgiye kanabilecek kadar aciz ve acınası haldesin. "Hayır, ona kanmadım." dedim kaşlarımı çatarak.
Kalp atışların öyle demiyordu ama... "Sadece korkudandı."
Herkesi kandırabilirsin ancak kendi içinde yatan gerçeği değiştiremezsin. "Bu gerçek değil!"
O zaman o fotoğraf çekimini neden yaptın? Seni evine bırakırken onunla flört ediyordun resmen. Hepsine izin verdin, sana yaklaşmasına izin verdin. "Onun gibi biriyle asla olmam. Bunların hiçbir anlamı yoktu. Hiçbir zamanda olmayacak."
Derin bir nefes alarak zihnimi toparlamaya çalıştım. Zaten sürekli bir kavganın içinde olduğum yetmiyormuş gibi kendimle de kavga edemezdim.
Her ne olduysa, geçip gitti. Geçip giden Reha'nın nasıl biri olduğunu değiştirmeyecek. Ondan, yaptığı işten, kişiliğinden nefret ediyorum.
Telefonum yukarıdan gelen mesaj bildirimiyle titrediğinde Sevgi'den geldi diye meraklanmışsam da alakasız bir bildirim olduğunu görmüştüm. Fakat o an verdiğim reaksiyon ile mesajı yukarı itmeye çalıştığım anda mesaj kendi kendine gitti ve parmağım tam olarak arama tuşuna çarptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Aç Çocukları Serisi 1 ve 2
Teen Fiction(+18 | Yetişkin içeriklidir.) Parmak uçlarım geniş omuzlarına dokunduğunda aniden gözlerime baktı. "Artık ben senin kadar kötüyüm, sende benim kadar kötü. Başımı yaslayabilirim bu omza, ikimizde hak ederiz." Ondan bir cevap beklemekten ziyade kendi...
