"A-ah okay. So how are you?"

"What do you think?"

Taehyung shrugged,which made him sighed. Sasabihin ba niyang okay lang siya when in fact hindi naman? Di din yata tamang sabihin niyang namimiss niya si Jungkook sa ex niya,right? Lalo na si Jungkook ang madalas nilang pagtalunan noong sila pa. Nope,that's not a good idea indeed.

"Well you just look fine to me physically yet you seem in gloom..is there something's wrong that makes you sad?"

There,natumbok agad nito ang emotions niya..ang tanong lang naman niya sa sarili niya; sobrang obvious ba niya?? He sighed for nth time today.

"Just...a little bit arguments with my family"

"Wanna share it with me?"

"Not the right time..ayoko munang pag-usapan"

"O-okay..but I'm here for you okay?"

Pilit ang ngiting tumango siya dito and they talked just like what friends do.

Mayamaya pa may kumatok mula sa labas at bumukas ang pinto saka iniluwa ang kanyang ina na nakangiti pa.

"Sweetheart,may bisita ka"

He widened his eyes as he saw Jungkook's mom entering,di siya maaaring magkamali dahil tandang-tanda niya ang maganda nitong mukha. Para ngang hindi ito tumatanda.

"Hi baby Ji..nakikita mo na ba'ko?'

"Opo ninang"

Lalo pang lumapad ang ngiti nito dahil nga sa nakilala niya ito saka siya niyakap agad ng makalapit sa kanya.

"Chim,lalabas na muna kami ni Taehyung para makapag-usap kayo ng ninang mo"

"Opo"

Nakangiting nagpaalam na nga si Taehyung sa kanya at lumabas kasama ang mama niya.

"How are you baby boy?'

"Ayos lang po,Ninang..kayo po?"

"Ayos lang din naman. Your new eyes are beautiful,suited you very well. Ingatan mo yan,okay?"

"Yan po ang gagawin ko,ninang..um,s-si Kookie po nakauwi na po ba siya?"

Her smiles faded,but replaced into a sad one. Hinawakan pa nito ang kamay niya sabay bahagyang pinisil.

"Gustong-gusto niyang umuwi pero di siya pinayagan ng daddy niya. Kaya ako nalang ang umuwi para sabihin sayo ang kanyang mensahe"

"P-po?"

Akala pa naman niya ay makikita na niya ito,subalit hindi pa pala.

Naramdaman niya ang malalambot na kamay na humawak sa kanyang mukha. Tumingin siya sa ninang niyang malungkot na nakatingin sa kanya.

"My son loves you,Jimin. Sobrang mahal na mahal ka niya that even he could and would give his life for you. Lahat handa niyang gawin para sayo"

"Ninang.."

Lumuluhang tumingin itong muli sa kanyang mga mata.

"Pinapunta niya ako dito para sabihin sayong magtiwala ka sa kanya at pangakong babalik siya para sayo..h-hindi palang sa ngayon dahil.."

"D-dahil? Ninang gusto ko pong malaman kung bakit di siya makabalik dito..a-anong dahilan? Please ninang,mahal na mahal ko din po ang anak ninyo k-kaya please pauwiin niyo na siya kasi kailangan ko siya"

Alam niyang may dahilan kung bakit hindi makabalik si jungkook sa kanya. Hindi din siya naniniwalang dahil sa trabaho ang dahilan ng pag-alis nito.

"R-Really? Mahal mo din siya?"

"Opo ninang. Matagal na di ko lang din masabi dahil natatakot ako na talikuran niya ako kapag sinabi ko yung feelings ko sa kanya"
Pag-amin niya,that made the woman sobs.

Wala na ding pagsidlan ang mga luha na nagmumula sa kanyang mga mata.

"God,your love for each other is real and genuine..yet the right time wasn't yours. H-hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip ng anak ko,but please jimin trust him. Tutuparin niya ang pangako niyang babalik siya sayo..Tutulong ako anak,hmm?"

"P-pero ninang gusto ko po ngayon na"

"He couldn't baby..h-he couldn't even if we wants to. Ayaw niyang makita mo siyang.."

"Ninang"

Nararamdaman niyang may itinatagong sikreto ang kanyang ninang. Meron itong gustong sabihin sa kanya yet she's just hesitating.

"Sweetheart,g-gustong-gusto kong sabihin sayo pero i think this is really not the right time. Hindi din dapat saken 'to manggaling. Nagpunta ako dito para sabihin lang sayo ang mensahe ng aking unico hijo. Please hold on to him,to your promises"

"P-pero pa'no ninang? I'm so used relying to him! Pa'no--

"Anak...please,wait for him. You both saved each other's souls,and i know God will give you the right time to be together again..don't do anything stupid that you'll regret later"

Parang narinig niya ang boses ni jungkook while saying that..Parehong-pareho ang pagkakabanggit ng mag-ina sa kanya ng ganun.

"If you trust him,you'll wait Jimin. Hindi lang ako ang aasa na kakapit ka sa kanya kundi maging ako man. Anak,mahal ka niya. Hindi mo kami parehong bibiguin,tama?"

"O-opo Ninang.."

Bahagya na itong ngumiti sa kanya while wiping his tears away,ganun din ito sa mukha nito.

"C-can I see him atleast? Kahit sa picture lang po"

"Sure"

Kinuha nga nito ang cellphone nito at ipinakita sa kanya ang picture ni Jungkook.
"Kagabi lang yan.. Hindi niya alam na kinukunan ko siya ng picture,pftt..gwapo pa din siya kahit stolen nuh?"

"O-opo ninang"

He really can't wait to see Jungkook in person,dahil paniguradong mas gwapo ito sa personal.

Tama nga siyang mas lalo itong gumwapo,at tila maganda din ang pangangatawan. He could see the muscles in Jungkook's shoulders,kaya parang uminit ang pisngi niya habang inaalala ang mga sandaling binubuhat siya nito ng walang kahirap-hirap.

"Hayy~ nakakalungkot na sa ngayon kailangan niyo munang magtiis ng magkalayong dalawa. Pero alam kong babalik din kayo sa isa't-isa"

'S-sorry po ninang"

"Huh? For what?"

"For thinking of giving up..p-pakisabi po sa kanya na hihintayin ko siya"

"Matutuwa siya sigurado pag nalaman niyang yan ang sagot mo"

Pilit ang ngiting yumakap siya dito.

"Just come back as soon as you can Kookie..i miss you so much"

Kookmin's Love Is BlindWhere stories live. Discover now