infinity (dutch)

weerzien

3e persoons pov
'Lottie?' Ze loopt om het hoekje heen. 'Anne, ik ben hier. Met iemand.' 'Wat bedoel je?' Louis geeft een kneepje in Harry's  hand en loopt dan ook de hoek om. 'Louis!' Roept Anne. Ze loopt blij naar hem toe en omhelst hem. 'Hallo Anne.' Grijnst hij. 'Wat ben ik blij om je weer terug te zien.' Zegt ze vrolijk. 'Maar Anne. Dit is nog maar een klein ding.' 'Hoezo?' Anne fronst lichtjes. Louis grijnst. Dan loopt Harry het hoekje om. Anne's hele gezicht licht op. 'Harry!' Gilt ze. Terwijl zij naar Harry toe loopt/rent gaan Louis en Lottie naar binnen. 'Hey mam...' zegt Harry zacht. Zijn moeder omhelst hem huilend. 'Eindelijk ben je terug. Na 5 jaar. Wat zie je er goed uit! Waarom zei je niets?' Harry glimlacht. 'Het was een verassing. En Louis' vader wist het.' Ze omhelst hem nog een keer. 'O ja, Louis. Hoe,' 'niet nu mam.' Zegt Harry meteen. Ze knikt en pakt Harry's hand en trekt hem mee naar binnen.

Daar zitten Louis en Lottie vrolijk kletsend op de bank. Ook Louis' vader zit erbij. 'Hallo Harry. Wat leuk dat je er bent.' Hij knipoogt. Anne glimlacht. 'Jij wist ervan.' Hij grijnst en haalt zijn schouders op. 'Misschien...' 'ik ben vreselijk blij dat jullie er zijn. Jullie blijven toch wel tot kerst?' Harry en Louis knikken. 'Natuurlijk!' Zegt Louis. 'Mijn verjaardag wil ik met jullie vieren.' Anne glimlacht en kijkt op de klok. 'De meisjes zijn bijna uit en, hé,' ze werpt een blik op Louis' vader. 'Daarom wilde je ze met de auto brengen vanochtend!' Hij grijnst weer. 'Jullie moeten maar snel naar ze toe gaan.' Ze geeft ze nog een knuffel (waarbij ze bij Harry weer een traan wegpinkt) en dan vertrekken ze weer. Ze stappen de auto in en gaan opweg naar school.

Harry pov
'Geweldig om te zien hoe blij mijn moeder was.' Zegt ik vrolijk. 'Echt hè. Ze zijn blij dat we er weer zijn. Ze hield zich volgensmij nog in.' 'Tja, ik mailde haar natuurlijk wel. En jij appt haar, je zusjes, vader en onze vrienden best vaak sinds je naar Amerika kwam dus...' hij knikt. Ik kijk een beetje om me heen (Louis rijdt) en zie dat er eigenlijk niets veranderd is sinds 5 jaar geleden. Als we langs het park rijden zie ik 2 jongens zoenen. Vanaf hier lijken ze op Michael en Luke. Ik grijns om m'n eigen domheid. Natuurlijk zijn zij dat niet. Ik mis Michael gewoon,  en Luke. Hij viel toch best mee. 'And... we zijn er.' Zegt Louis we stappen uit en leunen tegen de auto aan. Wachtend tot de zusjes van Louis naar buiten komen. 'Zij zijn natuurlijk ook 5 jaar ouder. Herken ik ze nog wel?' Louis haalt zijn schouders op maar knikt tegelijkertijd. 'Ik wel toen ik terugkwam. Ze zijn eigenlijk niets veranderd.'

3e persoons pov
Druk kletsend komen Phoebe, Daisy en Fizzy naar buiten gelopen. Alle 3 zoeken ze naar hun vaders auto. Opeens slaakt Phoebe een klein gilletje. 'Meiden,' zegt ze langzaam. 'Ja?' Haar zussen kijken haar aan. Ze wijst naar de auto waar Harry en Louis staan. 'Zijn dat... wie ik denk dat het zijn?' Vraagt ze zacht. 'Omg.' Mompelt Fizzy nu ook. Dan rennen ze er allemaal heen. 'Louis, Harry! No way!' Gilt Daisy terwijl zij en Fizzy zich in Louis' armen storten. Phoebe doet hetzelfde bij Harry. Hij denkt: ze zijn inderdaad bijna niets veranderd. 'Wat geweldig!' Roepen ze. 'Een verassing!' Zeggen de jongens vrolijk. 'En of!' Roept Daisy. Louis kijkt naar Harry. 'Zie je wel. Ze zijn blij om ons te zien.' 'Ja natuurlijk,' zegt Phoebe vrolijk. 'Weet de rest al...' de jongens knikken. 'Zij waren ook erg blij.' 'Naar huis. En dan willen we alles horen.' Zegt Fizzy terwijl ze de auto instapt.

Eenmaal daar aangekomen hyperen ze met z'n achten over het weerzien. Dan gaan ze zitten en vertelt Harry alles over zijn leven daar. Daarna vertellen ze alles over het weerzien en daarmee ook hoe moeilijk dat ging. Wel laten ze er beiden het deel van hun date eruit. 'En nu, nu kunnen we weer goed met elkaar omgaan.' Glimlacht Louis en Harry knikt. 'Gelukkig!' Zegt Anne. En "gelukkig" vraagt ze niets over ons. Denken Harry en Louis allebei. De meiden vertellen ook alles over hun leven. 'Tussen mij en Martin is het nog steeds dik aan.' Vertelt Lottie. 'We wonen in een appartement een paar kilometer hiervandaan. Maar we komen hier voor Kerst, Martin komt overmorgen.' 'En ik heb ook een vriendje.' Vertelt Fizzy. Louis kijkt verbaasd. 'Sinds jij naar Amerika was.' Vertelt ze. 'Hij heet Thomas. 'Die wil ik dan graag ontmoeten.' Zegt Louis. Ze rolt  haar ogen. 'Alsjeblieft Louis. Ga niet de beschermende broer uithangen.' Louis grijnst en kijkt even naar Harry die begint te lachen. 'Morgen gaan we onze vrienden opzoeken.' Vertelt Harry. De rest van de dag brengen ze met z'n allen door.

Louis pov
Harry en ik liggen in bed in mijn oude slaapkamer. 'Ik heb zin in morgen.' Zucht Harry. 'Ja? Ik ook. Het is een tijd geleden.' Harry knikt. 'Ik vond vandaag ook geweldig.' Nu knik ik. 'Maar Lou. Je weet dat er vragen gaan komen hè?' Ik zucht en knik. 'I know that.' 'Wat antwoorden we dan?' 'Dat er niets is.' Harry knikt. 'Nog niet.' Fluister ik en hij glimlacht. 'Well, i'm going to sleep.' Ik druk een kusje op z'n wang. 'Sleep well, sweetheart.'

'Louis. Schiet nou toch op!' Zegt Harry gehaast. Ik schiet in de lach. Het ziet er ook zo grappig en schattig uit als Harry gestressed is. 'Ja ja, coming' grinnik ik. Ik ben (door zo nu en dan dingen te vragen) er achtergekomen dat ze op Zaterdag met z'n allen iets gaan doen. Vandaag bijvoorbeeld, en ja dat heb ik gevraagd zogenaamd gewoon "nieuwsgierig" gingen ze naar een plekje in het bos om te picknicken. Geen idee waarom ze in de winter iets buiten willen gaan doen maar goed. Al onze vrienden komen dan. Ze praten dan bij over hun week, dus over hun studies en werk enzo. En vandaag gaan we ze verassen. Ik weet dat ze naar zo'n grote open plek gaan. Daar kun je goed zitten maar door de bomen die eromheen staan is het wel beschut.

'Denk je dat Niall boos op me is?' Vraagt Harry zacht als we op weg zijn. 'Hij heeft mij kunnen vergeven en, wie is hier ook al weer de grote boosdoener?' 'Was,' zegt Harry. 'Dat ben je niet meer.'  Ik glimlach. 'God, ik denk dat Niall uit zijn dak gaat als hij je ziet.' We stappen de auto uit en lopen het bos in. 'Als we ze zien, ga ik eerst. Oké? Dan is de verassing nog groter.' Harry knikt. Zijn ogen glinsteren om het feit dat hij z'n beste vrienden weer gaat zien. 'Ik had nooit verwacht zo blij te zijn om Zayn en Liam en Michael weer te zien.' Zijn stem klinkt ook echt verbaasd. 'Je had ook niet verwacht met een pester van je een relatie te krijgen. We zijn allemaal volwassen nu.' 'Klopt.'

Harry pov
Na een tijd lopen horen we ze. Ik hoor Nialls stem vrolijk een verhaal vertellen, vervolgens hoor ik (vooral) Emma heel hard lachen. Ook raar. Emma en Daniël zijn heel plotseling in ons leven gekomen. We kenden ze niet en opeens waren we vrienden. En blijkbaar is die vriendschap verder gegroeid. Louis geeft een kneepje in mijn hand en loopt dan met een lach op z'n gezicht naar ze toe.

3e persoons pov
Louis loopt naar ze toe. 'Hey guys!' Roept hij vrolijk. Iedereen draait naar hem toe met een geschokte uitdrukking. Niall is de eerste die iets doet. 'Louis! Je bent terug!' Roept hij. Dan rent hij naar hem toe en knuffelt hem stevig. De rest doet nu ook mee. 'Guys guys.' Ze stoppen en kijken naar Louis. 'Sorry, we zijn gewoon blij je terug te zien.' Grinnikt Liam. 'Dat snap ik maar, ik denk dat ik jullie nog veel blijer kan maken.' Niall word langzaam wit. 'Nee...' mompelt hij. Louis grijnst. 'Jawel. Harry!' Harry loopt nu ook naar ze toe. Het is even stil. 'Harry Harry omg ik heb je zo gemist!' Met tranen in zijn ogen rent Niall naar hem toe. De beide jongens knuffelen elkaar lang en huilen allebei. Dan sluiten Liam en Zayn aan. Vervolgens ook Emma, Daniël en Michael. 'Jongens stop ik moet huilen!' Roept Harry met toch een grote lach op zijn gezicht. Iedereen laat los behalve Niall.

'Laten we gaan zitten.' Brengt Louis in. Dat doen ze. Ze kijken elkaar wat verwonderd aan. 'Voor jullie alles gaan vertellen,' begint Niall. 'Wil ik eerst even zeggen: Harry, je bent er alleen maar beter uit gaan zien.' Harry word een beetje rood en mompelt een bedankje.

Dan horen ze een stem. 'Hey guys sorry dat ik zo laat ben ik-' de stem stopt abrupt als Luke (want zijn stem is het) ziet wie er zitten. Kwaad staat Louis op.

'En wat doe jíj hier?'