27.01.2015
Bu gece ilk defa rahat uyku çektim. Rüya da yok ya da ben hatırlamıyorum.Ve şaşırtıcı bir şey ilk ben uyandım.
Hazır herkes uyurken çantamı açıp içindeki kağıdı yokladım. Sıradaki kararma zamanını öğrenmem lazım.
Fakat kağıt orada değildi. Çılgına döndüm. Düşürmüş olamam. Buraya geldiğimde çantamda duruyordu.
Bütün eşyalarımı çıkarıp iyice yokladım. Ama yok yer yarıldı yerin içine girdi sanki.
Artık tek düşündüğüm birisinin çantamı karıştırdığı.
Ama kim yapmış olabilir ?
Ayda soruyordu. Fakat bir anlaşma yaptık. Burak meraklandı ama çantamı karıştıracak kadar ileriye gidemez. Koray yapmış olabilir mi? Bence o yapmış olabilir.
Ama yine de Aydaya sormakta fayda var. Bu dünyada artık kimseye güvenememiyorum. Güvendiğim kişiler arkalarında dibi gözükmeyen bir çukur bıraktı. Ailem hala bir gizem.
Sahi ya benim bir ailem vardı. Ne kadar da ihmalkar oldum şu sıralar. Etrafım o kadar karmaşayla dolu ki unuttum onları düşünmeyi.
Peki ya ben neden üzülmüyorum. Üzüntüden yeterince kalmadı mı ? Birazcık ufacık kırıntısı dahi mi yok ?
Derken olası üç şüphelimizden Ayda uyandı. Tehditkar bir bakış atarak "Günaydın" dedim.
Uykulu gözlerini açıp kapatarak.
-Sanada günaydın.
-Merak ediyorum da çantamı karıştırmış olabilirmisin ?
-Ne saçmalıyorsun sen sabah sabah yaaa.
-Saçmalamıyorum. O gün sorular sordun ve şimdi çantamdaki bir eşya kayıp.
-Ben senin çantana elimi sürmedim. Zaten senin bana sözün var.
-Peki ya nerede benim eşyam ?
-Ben ne biliyim çantanın bekçisimiyim?
-Bana yemin et senin almadığına dair.
-Yemin ederim ki ben çantanı karıştırmadım. Ve içindeki eşyayı almadım. İçin rahatladı mı ?
-Ehh işte bir nebze. Sen değilsen kim aldı ?
-Belki Burak almıştır.
-Belki ama bana sormadan bir şey almaz. Hem neden alsın ki ?
-Bilemem eşyana bağlı. Çok önemli bir şey mi ?
-Evet benim için büyük önem arz ediyor.
-O zaman bulmanda yardımcı olayım.
-Nasıl olacaksın ?
-Bilemem işte onu sen söyleyeceksin.
-Ben de bilmiyorum ki söyleyim. Burak'a sorarım. Olmadı beraber Korayı sıkıştıracağız.
-Bana uyar.
-O zaman anlaştık.
Çok geçmeden Koray da uyandı. Ayda ile onu bir köşeye çektik. Burak uyanmadan bu işi halletmem gerekiyor.
-Ne oluyor be sabah sabah nazi muamelesi yapıyorsunuz.
-Benim çantamdan bir şey çaldığını düşünüyorum.
-Ben senden bir şey çalmadım. Sana evimi açtım senin yaptığına bak.
-Ev mi b*klu bir kanalizasyon. Ev diye benimseme yakında burası da yıkılır.
