Μία Εβδομάδα Μετά
Χωμένος στο γραφείο του τις τελευταίες μέρες και δεν έβγαινε σχεδόν καθόλου από εκεί παρά μόνο για να πάει να ελέγξει την Κλερ η οποία ήταν στην θέση που την είχε αφήσει και ήταν χειρότερα από ποτέ. Ποτέ δεν την είχε δει τόσο χάλια. Την θυμάται πάντα όμορφη και περιποιημένη. Η πόρτα της βιβλιοθήκης χτύπησε και μέσα μπήκε η αδερφή του.
<<Τι έγινε;>> την ρώτησε όταν τον πλησίασε.
<<Ήρθα να δω αν ζεις>>
<<Μια χαρά είμαι απλώς θέλω την ησυχία μου>> της είπε αδιάφορα και συνέχισε να ξεφυλλίζει το βιβλίο που είχε στα χέρια του.
<<Ναι.. επειδή όμως εγώ σε ξέρω πολύ καλά και δεν τα τρώω αυτά θέλω να μάθω τι έχει γίνει>> του είπε και κάθισε σε μία καρέκλα απέναντι του.
<<Κίρα.. ενοχλείς βλέπεις ότι διαβάζω>> είπε και της έδειξε το βιβλίο που κρατούσε.
<<Ναι διαβάζεις για να αποφύγεις εμένα και την συζήτηση>>
<<Είσαι πανέξυπνη... Άσε με τώρα να τελειώσω αυτό που κάνω και θα έρθω σε λίγο στο σαλόνι>>
<<Καλά>> είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα <<Δεν την γλιτώνεις να το ξέρεις>> συνέχισε και βγήκε από την βιβλιοθήκη κλείνοντας την πόρτα πίσω της.
Όταν έφυγε η Κίρα ο Έιντεν άφησε το βιβλίο πάνω στο γραφείο του και αναστέναξε. Βγήκε από την βιβλιοθήκη και πήγε κάτω στο σαλόνι όπως της είχε πει ξέροντας ότι δεν θα γλιτώσει την ανάκριση.
<<Βρε καλώς τον>>
<<Κίρα να χαρείς δεν έχω την όρεξη σου>>
<<Γυναικοδουλειά μυρίζει εδώ και εγώ καίγομαι να μάθω>> του είπε και εκείνος άρχισε να εκνευρίζεται αλλά δεν το έδειξε.
<<Κίρα κόφτο>> της είπε σχεδόν θυμωμένος.
<<Γιατί δεν παραδέχεσαι ότι σου αρέσει... Έιντεν είσαι μόνος σου τόσα χρόνια... Ζήσε επιτέλους... αγάπησε>>
<< Πόσες φορές έχεις αγαπήσει Κίρα;>>
<<Όχι πολλές>> απάντησε βιαστικά εκείνη.
<<Είμαι αυτός που είμαι Κίρα... Κανείς δεν μπορεί να με αλλάξει... και η συγκεκριμένη γυναίκα στην οποία αναφέρεσαι δεν ανήκει στον κόσμο μου... δεν μπορεί να καταλάβει πως ζω>>
<<Έιντεν... Τα πράγματα δεν σου έρχονται πάντα έτοιμα... πολλές φορές πρέπει να παλέψεις για κάτι που θες>>
YOU ARE READING
Alone In The Dark
Paranormal«Φοβάσαι;» Την ρώτησε με την βαριά αλλά ταυτόχρονα τόσο γοητευτική φωνή του. «Όχι» απάντησε εκείνη μονολεκτικά χωρις να σκεφτεί καλά την απάντηση που έδωσε. «Κι όμως φοβάσαι» της είπε και την πλησίασε λίγο περισσότερο «Μπορώ να ακούσω τους χτύπους...