|M A X I N E ' S P O V|
Days had past and humans need to deal with their everyday routines as the slaves of the werewolves.
Well Ive been different now lately, lalo na't galit lahat ng tao saakin but thank goodness Jamson was always at my side. Walang araw na hindi ako masasaktan ng kapwa ko tao, they doesn't even looked at me as one of them.
Ng kainan na I was left alone with hunger, boys arrived late kaya ng dumating lamang si Jamson ay nakakain na ako. I always had to keep my head down when ever they are around. Masakit para saakin ito.
Jamson was also worried to the point na hindi narin kasi ako nagsasalita at laging mukhang matamlay.
I sighed, Its a new day again at kailangan nanaming magising para sa call time bago kami lalabas ng tuluyan dito sa may kulungan.
Bumangon na ako sa may sahig na pinag hihigaan ko. Sinulyapan ko ang matandang babaing mahimbing palamang ang tulog sa tabi ko. "Lola Amy~~" Malambing kong panggigising rito
"Oo oo mamaya na..." Nakapikit nya pang saad, I giggled mom was also like this when its her lazy day.
Napahinto ako bigla sa pagtawa ng makarinig ako ng mga bulungan
As I glance at it, masama nanaman pala akong tinitignan ng mga tao.
I shook my head, pati ba naman pagtawa ko ay kinasusuklaman na nila? Yes, they all disgust me now.
Hindi ko na masikmura ang mga tingin nila at salamat sa Diyos ay oras na para maghanda. Umaumaga kasi ay may kawal sa bawat rehas na nangsisigaw na mayamaya ay ilalabas na nila kami.
But still my head's were shook. Nakahiga parin si lola sa tabi ko at nawala ito sa isip ko I stand up at nagsimula nang maglakad until I bump to someone.
Ng iangat ko ang ulo ko ,"Jamson." Bigkas ko rito at wala sa sariling niyakap ito.
He giggled and hugged me back caressing my hair "Sinaktan ka nanaman ba nila?" Mahina nitong tanong saakin pero umiling rin lang ako.
"Saan ka galing?" Agad ko nang tanong. If its not lola Amy, Jamson make me feel safe after all, siguro yun yun kaya ko sya niyakap.
"May sinilip lang ako" Sagot nya." Halika may sasabahin ako" Bulong nya at inalalayan akong maglakad papunta sa dulo kung saan kami nakahiga ni lola.
"May mga bus kaming nakita sa labas" Saad nito "mukhang lalayo na tayo ng pagtratrabahuan and the good news there, maari tayong mapapadpad sa ibang distrito" Saad nya at bahagyang inaalog ang balikat ko.
"Malaki ang tyansang mahahanap natin ang kapatid mo" I winded in realization, I completely forgot about my brother again"s-si Decx?" Hindi makapaniwalang bigkas ko.
Tumango naman itong nakangiti, napangiti narin ako sa sobrang saya at napaluha narin
He caresses my face whipping my tears. "P-pero paano? Bantay sarado tayo sa kanila diba?" I said
"Patago tayong aalis" He answered "But the Beta, si Lee Twang.....nagraround off sya sa bawat rest, lunch--
" Shhhh" He cut me off, his both hands now are on my face "stop worrying about it, naisip ko narin yun at ako na bahala ang mas mahalaga ngayon ay masisimulan nanating hanapin ang kapatid mo" He said
I dont know what to answer, Im so happy. "Jamson, malaking utang ng loob ko talaga sainyo toh ng lola mo" I said touching his hands, he just smiled back.
Pero......his hands was rough, it was more rough or something.
Tinignan ko ito na agad nya namang binawi saakin at itinago sa likod niya. Kinunutan ko sya ng tingin "Jamson Bakit?-"
YOU ARE READING
My Cold Hearted Alpha
WerewolfWerewolves have been around for years. People dont think there real but they are and that was, 3 years ago, ng bigla kaming sinakop ng mga kakaibang nilalang na ito. They ruled our city. Inangkin nila ang karapatan namin. Kinuha nila ang kapangyarih...
