Elita

29. Uratowałeś mi życie

Przywitałam gości z szerokim uśmiechem. Matta, Rhiannon, Tommy'ego i chłopaków z drużyny Josha. Wszyscy dali mi prezenty i życzyli wszystkiego najlepszego. Byłam cholernie szczęśliwa, że Josh nie zaprosił nikogo kto mógłby zepsuć tą imprezę. Przyszedł nawet John, który był partnerem Rhiannon. Zaczęli się spotykać na poważnie, a ja mogłam się jedynie cieszyć.

Z każdą godziną impreza rozkręcała się coraz bardziej. Josh zadbał o dobre nagłośnienie, litry alkoholu i dogadał się z sąsiadami, kupując im wino na tę głośną okazję. Każdy bawił się w najlepsze i każdy był coraz bardziej pijany. Ja sama starałam się zachować trzeźwość, ale Josh sam zrezygnował z picia, żebym ja mogła się chociaż raz zabawić.

Tańczyłam właśnie ze Smithem, który był bardzo dobrym kumplem mojego brata i zapraszał nas często na swoje imprezy w domku jego rodziców w lesie. Ja sama nigdy nie dogadywałam się z nim dosyć dobrze, ale teraz oboje byliśmy pijani. Jednak musiałam przerwać ten taniec, gdy usłyszałam okropnie głośne pukanie do drzwi. Spojrzałam nerwowo na Josha, a on wyłączył muzykę i kazał być wszystkim cicho, bo to mogła być policja.

Razem ruszyliśmy do drzwi, gdy reszta osób została w salonie, czekając w napięciu. Pukanie zmieniło się w dzwonek, gdy Josh jednym ruchem je otworzył. Stanęłam sparaliżowana, nie mogąc uwierzyć własnym oczom. Wstrzymałam powietrze, patrząc na Jaspera Quila we własnej osobie.

— Cześć — mruknął, a Josh od razu zareagował pięścią. — Kurwa! Pojebało cię? — złapał się za policzek. — Riley?!

— Co ty tu robisz? — wydusiłam, czując, że każdy w salonie właśnie nas podsłuchiwał.

— Wypierdalaj! — wrzasnął Josh.

— Przyszedłem na twoje urodziny. Od razu, gdy trafiłem do poprawczaka poprosiłem o przepustkę na ten dzień — wytłumaczył. — Nie cieszysz się, że mnie widzisz?

— Nie — wyszeptałam, spuszczając wzrok na swoje stopy.

— Słyszałeś ją — usłyszałam głos Eliota, który właśnie dołączył się do rozmowy. — I jego też. Wypierdalaj.

— Groźnie — zaśmiał się Jasper, a ja poczułam okropny ból w klatce piersiowej, gdy usłyszałam jego głos. — Riley, chce z tobą porozmawiać.

— Dostałam twój list — rzuciłam, patrząc mu w oczy. — Przeczytałam go. I nienawidzę cię, Jasper.

Chłopak patrzył na mnie z szokiem wymalowanym na twarzy. Najwyraźniej Eliot nie przekazał mu tego, że przeczytałam list i myślałam by się zabić. Zostało to między nami. I byłam mu za to wdzięczna. Chociaż teraz musiałam stanąć twarzą w twarz z chłopakiem, który oszukiwał mnie przez parę tygodni jak nie miesięcy.

— Słyszałeś ich, Jasper — powtórzyłam słowa Eliota. — Wypierdalaj.

Dostrzegłam w jego twarzy coś czego nigdy wcześniej nie widziałam. Wyglądał jakby właśnie dostał w twarz, a nawet gorzej. Cios od Josha przeżył lepiej, niż moje słowa. Prawdopodobnie w normalnym wypadku nic bym do niego nie powiedziała, ale teraz miałam za sobą ludzi i nienawiść, a także alkohol i adrenalinę. To wystarczyło bym powiedziała do niego coś czego on się nie spodziewał.

— Riley, proszę — wyszeptał, a ja uniosłam wysoko głowę.

— Zajmij się swoim bachorem i jego matką — warknęłam. — A nie. Nie zajmiesz się nimi, bo jesteś w więzieniu — prychnęłam, rozkręcając się. — Jak to było? Jak brzmiała ta bajeczka? Brat mnie zostawił, mama nie ma pracy, handluje narkotykami, bo Henry mi każe.

Jasper zagryzł wargę i odwrócił wzrok. Byłam tak cholernie zła, że nie miałam oporów, żeby zjechać go od góry do dołu. Eliot i Josh też nie zamierzali mi przeszkodzić. Miałam wolną rękę by wyżyć się na nim tak jak chciałam. Mogłam wyrzucić z siebie złość i nienawiść, którą do niego żywiłam od dłuższego czasu. Żal przelewał się przez moje ciało, gdy on stał spokojnie, ale nawet nie odważył się na mnie spojrzeć.