Бүх хүн Тэхён руу харах мөчид Жонгүг галзуу мэт инээж байсан юм.
"Гайхалтай! Чи одоог хүртэл жүжиглэсээр байгаа хэрэг үү! "
Жонгүг яг л галзуу хүн шиг тасралтгүй инээх бөгөөд ихэнх хүмүүс гайхацгаажээ.
"Энэ үнэн Жонгүг! Би чамд хайртай? "
"Чи тэнэг юм уу? Эсвэл надаар тоглоод байгаа хэрэг үү? Би чамд хайртай гэдэг үгийг хэнд ч хамаагүй хэлж болдог юм уу? Чи намайг зүрх сэтгэлгүй, зүгээр л нэг тоглоом гэж санаа юу? Эсвэл би буруу сонсоод байгаа юм уу! "
"Би тогл-... "
"Чи ичихгүй байна уу? Эхнэрийнхээ хажууд өөр нэгэнд хайртай гээд зогсож байдаг чам шиг ийм хүн чанаргүй нэгэн байдаг болов уу? "
Энд яг юу болоод байгааг хэн ч ойлгож чадсангүй.
"Одоо хангалттай биш гэж үү Тэхён? Чи надаар хүссэнээрээ тоглосон ? Харин одоо болихгүй юм уу? Би нэгэнтээ шантарч байна... Тиймээс над руу битгий ингэж ширтээд бай! Бүх зүйл дууссан! "
Жонгүг шууд л тайзнаас буун хүүгээ тэвэрсээр гараад явчихав.
Танхим дүүрэн хүмүүс шуугилдан Тэхёныг харааж зүхнэ.
"Тэхён чи яаж чадаж байна аа! Яагаад миний хажууд түүнийг-... "
Тэр шууд л Жүхёныг түлхэн Жонгүгийн араас гаран гүйлээ.
"Хүлээж бай! " Тэхёны хоолой Жонгүгийн архан талд сонсогдоход тэрээр аажуухнаар эргэж харав.
"Яа-... "
Жонгүгийг хөмсөг зангидан зогсох зуур Тэхён шууд л гүйж ирэн уруулыг нь үмхээд авав.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Б...боль! ммппхх... Бо..боль гэж б-байна шүү! " Жонгүг уурсан арай л Тэхёныг өөрөөсөө салгалаа. Харин аавдаа тэврүүлээд зогсож байсан Жонсуг аль хэдийнээ уйлаад эхэлчихсэн байсан юм.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Муу галзуу новш-... Ммппхх! " Жонгүг дахиад л уурлан хашигчих гэсэн боловч чадсангүй. Учир нь гэвэл Тэхён түүнийг үнсэж эхлэлээ.
Жонгүг золтой л хүүгээ унагаачихсангүй. Тэр арай л гэж хөл дээрээ тогтоно.
"Я... Я-агаад байгаа юм бэ? Намайг тавиач дээ! Бурхан минь! ТЭХЁН... Мххппп ахх... " Тэхён түүнийг тэврэн авч бүхий л газар нь үнсэх бөгөөд, ардаа байх угаалгын өрөөрүү Жонгүгийг түлхэн орууллаа.
"Ч-чи яах гэ-гээд байна! Тэхён! Болохгүй ээ надаас холд! Аххмбпп... " Тэхён Жонсугийг Жонгүгаас аван доош буулгаад угаалгын өрөөний нэг сул хаалгийг түлхэн орох нь тэр.
"Болохгүй ээ Тэхён! Гуйя... Энд-... Аххгпп...хараал ид!.. Мхх Т-Тэхён боль! " Тэхён шууд л сануулгагүй түүнрүү эрхтнээ чихэж орхив.
"Г-гуйя! Бо-болиоч дээ Ахаа? Энэ ө-өвдөж байна... Ммппхх "
Тэхён түүнийг ухаан мэдрэлгүй ш++х бөгөөд Жонгүг арай л гэж нойлын суултуур дээр тогтоно.
-
"Энд яг юу болоод байгаа юм бэ Ахаа?" Жимин хуримын танхимд орж ирсэн даруйдаа Хусогаас асуух үед тэр ч мөн адил шокын байдалтай сууж байсан юм.
"Тэхён гэнэт л Жонгүгт хайртай болчихсон... Тэгээд Жонсуг-... За мэдэхгүй ээ!" Хусог уурласан харагдана.
"Тэд одоо хаана байна?"
"Сайн мэдэхгүй л юм? Гэхдээ нойлд байж магадг-..." Хусогийг үгээ гүйцээхээс өмнө Жимин гаран явлаа.
Тэр нойлын хаалга татмагцаа шоконд орчихов. Учир нь гэвэл Жонсуг байдгаараа уйлчихсан нойлын үүдэнд зогсох бол цаадхан талаас Жонгүгийн хяналтгүй гинших дуу сонстож байсан юм.
