home ; chapter three - lay

64 6 0
                                    

"Hoy, Woozi. Kausapin mo na ako, oh?" Sabi ko kay Woozi, nang magkita kami kinabukasan sa convenience store.

Tapos na yung shift ko, at hindi ako nagpunta sa SM ngayon since wala naman akong kailangan tapusin run. Kahit na mukhang nainis naman sakin si Woozi, nagulat pa rin ako na nandito pa rin siya at sinundo ako.

Kung bakit, e galit, hindi ko alam.

We were walking down the narrow alley at tanging liwanag nalang ng buwan ang nagsisilbing ilaw, when he halted abruptly.

"Bakit kita kakausapin kung simpleng tanong ay hindi mo ako masagot kahapon? Nag-alala ako. Sobra." Sabi ni Woozi, at halos bulong lang rin ang mga salitang binitawan niya.

Napaisip naman akong bigla. Oo nga pala. Kaibigan ko siya. Nag-aalala siya. Ngayon ko lang napagtanto na mayroon na pala akong mga kaibigan, siya at si Lay.

Pero anong sasabihin ko? Hindi niya pwedeng malaman na nagtatrabaho ako sa SM.

"Ano, saan ka nanggaling? Pag sinagot mo ako ng totoo, saka kita kakausapin." Sabi ni Woozi, at saka nag umpisa nang muli sa paglalakad.

Paano ba 'to?!

Nangunguna na sa paglalakad si Woozi, pero nananatili pa rin akong nakatayo dito. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya.

"Woozi!" Tawag ko, at saka natigil naman siya sa paglalakad bago lumingon. Dahan dahan naman akong sumunod sa kanya sa paglalakad, at hindi maalis ang tingin niya sa akin.

"Hmm?" He hummed, at saka tinignan ko siya sa mga mata.

"I was at a friend's work. Hindi naman siguro masama, dahil ligtas ako, diba?" Sabi ko, and I saw how his lips slightly parted.

"Meron kang... kaibigan bukod sa akin?" Tanong ni Woozi, at para naman akong nakasense ng something dun sa sinabi niya. Anong nais niyang iparating?

"Ha? Isa. Bukod sayo," sagot ko naman, before he nodded saka naglakad.

Sinundan ko lang siya habang naglalakad pa kami sa madilim. Wala nang ibang tao pa, since midnight shift ako.

"Ipakilala mo sa akin yang kaibigan mong 'yan. Bukas na bukas. Saka lang kita pagkakatiwala sa kanya," sabi niya, at bago pa man ako makapagsalita ay he jogged away from me.

I blinked rapidly, and then shook my head. Minsan talaga hindi ko na rin siya maintindihan. Magkaibigan lang naman kami pero parang iba pa rin siya kung mag-alala. Iba pa rin siya sa pagkilos.

"Kabataan nga naman ng panahon ngayon. Madaling araw na ngang uuwi, may kasama pang lalaki. Pinagtanggol pa naman ni Yi Sunshin ang bansa, tapos ang kabataan ay makikipagkaladkaran lang sa daan kasama ang mga boypren," sabi nanaman nung chismosa kong kapit bahay, making me gape at her.

Inisnaban niya ako, bago siya pumasok sa bahay niya. I grimaced, and then ganun na rin ang ginawa ko.

Pagpasok na pagpasok ko ay nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumambad sa akin si Summer, Winter at Autumn na nakaupo sa couch ng bahay ko.

I blinked rapidly, at saka dahan dahan na nilapitan sila, bago sila unahang nagsitayuan.

"Sabi ko sayo, dapat naghintay nalang tayo sa labas, e!" Sabi ni Summer kay Autumn, at para namang inosente si Winter na mukhang guilty.

Dapat tatlo silang guilty. Bakit sila agad na pumasok dito, at paano nila nalaman na nandito ako nakatira?!

"O-Omo. Freya, sorry kung pumasok na kami agad. May kailangan lang kasi-"

"How did you know my place?" Tanong ko agad, and they flinched. I sighed, saka nagsignal na umupo na sila.

They sat down, and I did, too.

"Kasi... sabi ng producer namin, ikaw daw gagawa ng title track ng upcoming comeback namin. Kaya ayun. Hinahanap ka namin sa SM kaso nga lang wala ka na, paalis ka na. Then nagtanong tanong kami," sabi ni Summer.

"Ako? Title track niyo? Oo. I'm still working on it. Sinong pinagtanungan ninyo?" Sabi ko, and Autumn coughed.

"Si... ehem... Chenle." Sabi ni Autumn, kaya naman nalaglag ang panga ko.

'Yung batang 'yun talaga! Akala ko ba hindi niya ipagsasabi?!

"Wag ka muna magalit. Sinabi lang niya sa amin yun ni Chenle kasi para naman daw sa work. Kung hindi para sa work, hindi niya raw sasabihin sa amin." Sabi ni Autumn, kaya naman I nodded slowly.

"As long as you guys won't spill it to anyone else," sabi ko, and then leaned back on my chair. "Teka, ayun. Naconfirm niyo na na ako nga gagawa. Ano pang kailangan niyo?"

They all struggled behind Winter, kaya naman napakunot yung noo ko.

"Ikaw na kasi magbigay," sabi ni Summer kay Winter, but she shook her head.

"Nahihiya ako. Di ko alam sasabihin ko," sabi ni Winter, shaking her head.

"Ikaw na kasi," sagot naman ni Autumn, making her shake her head again.

"Pabebe ninyo. Ako na nga," sabi ni Summer, at saka kinuha yung isang nakaplastic na nasa likod ni Winter.

I furrowed my brows nang iabot sa akin ni Summer 'yun. Tinitigan ko muna yun, bago niya kunin ang kamay ko and then placed the bag on my hand.

Nagising ako sa katotohanan nang magsalita pa ulit si Summer, at patango tango naman sina Winter.

"That's from Lay, pinapadala niya sa amin. Ibigay daw namin sayo. Nakisuyo, kasi papunta raw siyang China ngayon and hindi niya maibibigay ng personal," sabi ni Summer, and napataas ang mga kilay ko.

Lagi nalang akong magugulat sa mga talents namin sa SM. Why do they try to get closer to me? Lagi nalang silang ganito. Hindi pa ba halata na inilalayo ko ang sarili ko, para ang trabaho ay trabaho lang at maihiwalay ang buhay ko bilang Freya Santillan at Freya the Producer?

"Bakit-"

"Just accept it, unnie. Hindi rin namin alam kung bakit siya nagbigay ng ganyan," sabi ni Summer, kaya naman ay dahan dahan akong tumango.

Ayaw ko mang tanggapin, pero dumadaloy sa isipan ko yung kung paano dapat na hindi ka tumatanggi sa mga bagay na ibinibigay sa iyo.

"Mauuna na kami," sabi ni Summer, at saka bumulong siya ng bilang bago sila sabay sabay na nagbow sa akin.

Tsk. These girls, really.

When they finally got outside, bigla naman na napatingin ako sa plastic na yun.

I saw that there were different notebooks at mga pens na mukhang mamahalin pa. May ganito pala kamamahal na mga supplies?! Para akong malulula nang makita ko 'yung mga price, lalo na yung kung ano yung nakaipit sa isang notebook.

I pulled it out at tinignan kung legit ba siya, at nanlaki ang mga mata ko. It was a silver bracelet, at may pendant siyang tiger and fire.

May nahulog na note, and I picked it up.

Hi, Freya! We're friends now. Wear that bracelet all the time, okay? It's our friendship bracelet :)

I flinched, nang biglang may tumawag sa akin.

I looked at the contact name. Woozi.

Hanggang kailan ako magsisinungaling? Well, hindi naman to pagsisinungaling. I'm just not telling the complete truth... right?

Ugh.

You are trouble, Lay Zhang.

home ♡ lee jihoonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon