Dönme dolap |Texting (Tamamlandı)

12

Ben Arel'e uzaylıymış gibi bakarken Alinda durumu kurtaramaya çalışıyordu.

Mert, "Görünce selam vermek istedim." Diyip göz kırparak Alinda'nın yanında ki sandalyeye oturdu.

Tam da selam vercek zamanı bulmuştu. Keşke bunu ben hayvan gibi yerken yapmasaydı. Arelden şaşkın bakışlarımı alıp, hamburgerimi tepsiye bıraktım.

"Arel ben." Dedi elini uzatarak.
"Biliyorum." Diyip gülümsedim.
Ben az önce ne dedim? Kelimler hiç düşünmeden çıkmıştı ağzımdan.

Ayna ayna söyle bana benden daha aptalı var mı bu dünya da? Areli'in  kaşları şaşkınlıkla havalanmıştı.

Kırdığım potla dudağımı ısırdım. Ağzımı bir kaç kez açıp geri kapattım. Hadi bakalım topla toplaya biliyorsan.

Ne kadar rezil bir insanım. Arel hala bana merakla bakarken,

Alindaya bir bakış attım. En azından birimiz zekiydi ama Alinda, Mertle konuşmakla meşgul olduğu için bizi duymamıştı.

"A-alinda dan biliyorum." Dedim.

Lütfen beni gömünde bir daha rezil olmayayım. Arel'in şaşkın bakışları gülümser bir hal aldı.  "Anladım."

Sevdiğim çocukla ilk konuşmama bak ya. Rezillik üstüne rezillik. Ama ben daha çok farklı hayal etmişti. Bu sahneyi bir daha yaşasak?

"Bizim okuldaydın değil mi?" Dedi gözlerime içine içine bakarak. Bakma oğlum o mavilerde kayboluyorum ben.

"Evet." Diye homurdandım. Ben çocuğun adını biliyorum o benim onunla aynı okulda olduğumu bile bilmiyor.

Kısa bir bölüm. Uzun mu olsun kısa mı? Uzun isterseniz seve seve uzatırım.