My Precious Enemy

Part 8

"Its my Rest day tomorow, Mom, kaya sasamahan ko na po muna kayo dito."

"O sya, kung 'yan ang gusto mo. Pero ikaw Alexa, magpahinga ka na't alam kong pagod ka na. Kami na nang Kuya mo ang bahala dito."

Yeah, she's right. Im so damn tired and exhausted. Sino ba naman ang hindi madi-drain sa dami ng mga nangyari sa buong araw na ito? Isa pa, maghapon kaming naglinis at nag-ayos ng kwarto ni Lara. Dinagdagan pa ng shocking incident na nangyari nitong gabi.

Hays, what a nice day!

"Naku, umakyat ka na't lumalalim na ang gabi." dagdag pa nito.

"Opo,"

Nagpaalam naman agad ako't  pumanhik na sa aking kwarto na nasa ikalawang palapag. At pagpasok ko nama'y agad akong dumiretso sa kama at mabilis na humilata doon.

Woooaaaah, atlast!!!

Subrang sarap sa paki-ramdam habang nakalapat ang likod ko sa malambot na kama. Yung feeling na parang ang tagal kong hindi nakahiga dito, at subrang miss na miss ko.

Maya-maya pa'y bigla na naman akong napaisip habang nakatingin sa kisame.

Talaga bang okay lang ang mokong na 'yun? Sana naman bukas pag gising nya ay maisipan din nyang magpa-blotter sa pulis. Sayang din naman 'yung mga ninakaw sa kanya.

Hayz, bakit ko pa ba ina-alala ang mga bagay na‘yon? Bahala na sya sa buhay niya, at hindi ko naman na problima 'yun. Mas lalo tuloy akong nai-stress! 😓

Bakit pa kasi sa ganung pagkakataun pa kami ulit nagkita? di-tuloy ako makapag-higante sa ginawa nyang pagpapahiya sa'kin . Tsk!

Tumayo na lamang ako't dumiritso na sa banyo. Maghilamus at magtu-toothbrush na lamang ako dahil tinatamad na akong magshower. Isa pa, bukas maaga din naman akong maliligo dahil merong pasok. 😁

Pagkatapos makapag-bihis ay agad din akong bumalik sa kama para matulog. I really had a long day today, kaya I really need to recharge para sa mahaba na namang araw na haharapin ko bukas.

Ssssssshhhhhhh....

😴😴😴😴😴

.

.

.

.

.

.

.

.

Ilang oras pa ang lumipas, at bigla na naman akong nagising. I dont know why, pero nahirapan at hindi na talaga ulit ako makatulog. I checked my phone, at 4:30am pa lang pala. Gosh, mahaba pa ang oras, anu naman kaya ang gagawin ko nito? haist!

Naisipan kong maglaro na lang ng games sa phone, pero hindi din nagtagal ay na-bored din ako. I even try checking my FB and IG accounts, pero scroll lg naman ako ng scroll dahil tinatamad din naman akong mag update ng status, kaya nag-out na lang din ako.

But then finally, I enjoy myself watching Korean Drama at Kissasaian. Im watching  'Tale of Nukdo ' na pinagbibidahan nina 'Kim So Hyun' at 'Ja Dong Yoon'. Nasa 14th episode na ito ngayon, pero ako nama'y kakasimula pa lamang sa episode 1. Well, okay na rin 'yun, atleast may paglilibangan habang naghihintay ako sa pagsikat ng araw.

Maya-maya pa, ay nakaramdam ako ng pagka-uhaw. So I decided na bumaba sa kusina, para uminom ng tubig.

Pa-baba pa lang ako sa hagdan ay napansin ko na kaagad ang natutulog na lalaki sa mahabang sofa. Medyo dim lang ang liwanag sa paligid dahil sa nag-iisang lamparang nakasindi sa di-kalayuan, kaya medyo bulto lang ng katawan niya ang naaaninag ko.

Hinay-hinay akong naglakad papuntang kusina. Medyo kabisado ko na naman din ang bahagi niyon, kaya hindi ko na lamang  pina-andar ang ilaw at baka masilawan siya't biglang magising.

Matapos makainom ng tubig ay agad din akong lumabas ng kusina para makabalik na sa kwarto. Pero napatigil ako sa paglalakad ng  mapansin ko ang kumot na nahulog na sa sahig na siyang ginagamit nung lalaki.

Pupulutin ko na sana iyon, ng bigla kong maa-alala ang  hubad na katawan nito, na syang huli kong nkita kanina, bago paman ako pumanhik ng kwarto.

Shit! baka wala pa rin itong damit! 😨.

Napalunok ako sa isiping iyon, habang ang mga mata'y nakatingin lamang sa baba ng sahig kung nasaan yung kumot. Parang bigla tuloy akong natakot mag-angat ng mukha. 😅

'Haler! panu mo malalaman, aber, kung hindi mo titignan?' sabi naman ng utak ko which is, tama naman.

Sabagay, tulog naman siya.

Humugot muna ako ng isang malalim na hininga, bago dahan-dahang umangat ng mukha, at isang pikit-matang tumingin sa kanya.

And then.......

Oh Finally...... 😑😌😩😪😪

I feel relieved.

Nakasuot na kasi ito ng t-shirt na damit na sigurado akong pag-aari ni Kuya.

Dali-dali ko naman agad pinulot ang kumot at binalik iyon sa kanyang katawan. Inayos ko pa iyun nang mabuti, mula sa kanyang mga paa, hanggang sa kanyang dibdib.

Nang di-ko na naman sinasadya, ay nagawi na naman ang paningin ko sa kanyang mukha. Ewan ko, pero na-enganyo na naman akong pagmasdan sya, at para akong nahi-hypnotized na titignan siya.

Juice colored, ang tangos naman ng ilong niya. Kahit medyo madilim ay nababanaag ko pa rin iyon at parang nakaka-akit pa ngang tignan. My gad, natural ba 'to? Kainggit naman. Matangos din nmn ang ilong ko, pero iba talaga 'tong pagkatangos ng ilong niya.

Titig na titig talaga ako sa kanya na halos di-ko na namamalayan na malapit na pala ang mukha ko sa mukha niya. Parang naka-vow down position pa ako, habang ang isang kamay ko ay nakatukod sa sandigan ng sofa, at ang isa nama'y nasa arm rest ng sofa kung saan siya naka-ulunan. (Well, juz imagine na lang guys... 😅).

Hindi ko alam kung ilang segundo akong naka-ganun,

Until.......

His eyes gently open.

And then our eyes met.

1

2

3

😳😳😳😳

O     M     G    !!!!!!!

And to my deep surprise, ay bigla akong napatuwid ng tayo, at agad na tumalikod sa kanya. Kaya naman nabunggo ang tuhod ko sa center table.

Ouch!!! Subrang sakit, promise! 😩

Pero kahit ganun paman , ay dali-dali pa rin akong umakyat sa hagdan at agad pumasok sa kwarto ko.

'Baliw! Baliw ka talaga Alexa!!!' hindi ko mapigilang bulyaw sa sarili, habang sinasabunutan din ang aking sariling buhok.

Hays, anu bang nangyari sa'kin? Ang tanga-tanga ko talaga! 😔

Para na akong maiiyak sa subrang kahihiyan!!!!

Padapa akong sumubsob sa kama habang tinatakpan ng unan ang aking ulo.

"Waaaaaaaah! Gusto ko nang umalis sa earth!!!!!!"

😭😭😭😭

- to be continued!