Sabahın ilk saatlerinde güneş kendini gösterirken Sunggyu koltukların birinde oturmuş etrafı izliyordu. Saatlerdir haber alamadığı eşi yüzünden meraklansa da yanında uyuyakalan dostlarını daha fazla yormak istemiyordu. Gece bir ara evi aramış ve küçük oğlunun durumunu sormuştu. Annesi ise Seungwoo'nun biraz ağladığını fakat daha sonra annesini görme şartıyla uyuduğunu söylemişti.
O kendi içinde üzülürken doğumhanenin kapısı açılmış içeriden 2 hemşire ellerinse bebeklerle çıkmıştı.
Sunggyu hızla doğruldu ve hemşirelere yöneldi.
"Tebrikler bir kız bir de oğlunuz oldu efendim."
Gece boyunca kurumayan gözyaşlarına yenisi eklendi genç adamın.
"Tanrım, çok küçükler."
Hemşirelerden biri ileri çıktı ve konuşmaya devam etti.
"Bebekleri kuvöze götüreceğiz. İlerleyen saatlerde annesinim yanına getireceğiz geçmiş olsun."
"Teşekkür ederim gerçekten çok teşekkür ederim."
Minnetle hemşirelere baktı hemen ardından doğumhanenin kapısı tekrar açıldı. Eşi sedyenin üzerinde yarı baygın biçimdeydi. Hızla ona yöneldi ve ellerini kavradı.
"Yeun ah..."
Gözyaşları içinde ellerini öpücüklere boğdu.
"Seni seviyorum sevgilim, bizleri bırakmadığın için sana teşekkür ederim."
Yeun bilinçsizce hafif bir tebessüm gösterdi eşine. Oldukça yorgun hissediyordu. Gözleri yavaş yavaş kapanırken ellerinin bir an olsun bırakılmadığını hissetti.
Hasta bakıcılar sedyeyi odaya taşırken Sunggyu eşinin başında onu takip etti. Tabi ondan önce dostlarına seslenmeyi de unutmadı.
"Kalkın odaya geçiyoruz." ***************
"Fazla küçük değiller mi?" Woohyun eli çenesinde düşünür pozisyonda kuvözdeki bebeklere bakıyordu. Sunggyu eşiyle odaya geçerken üyeler bebeklere bakmayı tercih etmişti. Myungsoo gülerek kuvöze baktı ve ekledi. "Fasülye hallerini düşününce hızlı büyümüşler."
Sungyeol de ciddi bir ifadeyle söze girdi. "Sunggyu hyungun bir kızı olduğuna inanamıyorum."
"Neden?" Hoya sordu.
"Yeun'a karşı ne kadar kıskanç, asla sevgilisi olmasına izin vermez."dedi Yeol.
"Daha bunu düşünmeye çok var." Dongwoo sevimlilikle bebeklere baktı ardından devam etti.
"Şunlara bak ne tatlı."
"Hyung." Woohyun bilgili bir şekilde abisine baktı. "Bunlar yavru tilkiye benziyor."
Sungjong abisine aptal mısın bakışı atarken üyeler kahkaha atmaya başladı.
"Bunu Sunggyu hyunga da söyle lütfen." diye söyledi Hoya gülerken.
"Asla canımı seviyorum ben."
*************** Yeun yavaş yavaş kendine gelirken içindeki boşluk hissi nedeniyle elini karnına uzattı. Bebeklerin varlığı gitmişti. Heyecanla etrafına baktı bebeklerini görmeyi ümit ediyordu. Bir süre etrafa göz gezdirdikten sonra baş ucunda uyuyan eşinden başka bir şey göremeyince panikle doğruldu. Bebekleri neredeydi?
"Bebeklerim..." diye yutkundu gözyaşları ondan izinsiz akarken bağırdı.
"Sunggyu! Bebeklerim yok."
Sunggyu duyduğu sesle kafasını kaldırdı.
"Sunggyu neredeler?" Sunggyu eşine sarıldı ve saçlarına öpücük kondurdu.
"Sakin ol Yeun, gelecekler birazdan."
"Gelsinler hemen."
Ağlayarak kollarını eşinin boynuna doladı.
"Lütfen onları görmeliyim."
"Biri bize mi sesleniyor?" Hemşire iki bebeği de içeriye getirirken gülümsedi. Bebekleri yattığı yerden kaldırıp annelerinin kucağına verdiğinde Yeun içinden bir şeylerin koptuğunu hissetti.
Minik bebeklerini incelerken fısıldadı. "Tanrım çok güzeller."
"Biliyorum."
***********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
gyu357:kim ailesinin yeni üyeleri💖💖 #welcometokimfamily #çoktatlìlarbiliyorum #tekrardanbabaoldum
