Bleu • taekook •

14

[14]

+ Sasha Sloan - Dancing With Your Ghost

Karanlık, karşımda duran bedende görebildiğim tek şey karanlıktı o an. Ne düzgün nefes alabiliyor, ne de hareket edebiliyordum. Tek yaptığım şey öylece karşımdaki bedene bakmaktı.
Tir tir titreyen vücudum her an bilincini yitirmeye hazır durumdaydı. Delirmiş gibi sadece kelime sayıklıyordum dakikalardır.

O bir hayal
O bir hayal Jungkook
O yatakta hiç kimse yatmıyor
O sadece bir hayal

Gözlerim istemsizce karşımda yatan bedenin, kolundaki seruma daha sonra ise yanındaki ekrana kaydığında yaşamını şekillendiren o ince çizgilere baktım. Her biri yavaşça hareket ediyor, düzenle ilerliyordu. Yatan çocuğun diyordum yatan çocuğun kalbinin attığına dair çizgileri görebiliyordum.

Yüzleştiğim gerçekler bünyeme zarar verirken, döktüğüm kelimeler bu sefer haykırışlarımın arasından süzülüyordu.

"Sen sadece bir hayalsin!"

Bağırmamla beraber odanın kapısının sertçe açıldığını işittim. Bulanıklaşan görüntüm kimin geldiğini anlamama yardımcı olmuyordu fakat bunu umursamayacak kadar kötü durumdaydım.

"Jungkook! Neler oluyor?" Sesin sahibini seçemiyordum. Kısık kısık işittiğim ses kulaklarımın çınlamasına neden olurken vücudumun sarsıldığını hissettim. Sarsılmamla görüntüm düzene girerken yanımda duran kişinin Hoseok olduğunu anlamıştım.

Hoseok'u görmemle duvardan güç alarak bitmiş vücudumu kaldırmaya çalıştım ama öylesine ağırlaşmıştı ki bedenim, kımıldayamıyordum. Sonunda pes ederek Hoseok'un gözlerine baktım. Elimle karşımda yatan bedeni işaret ederek hıçkırıklarım arasında bağırdım.

"Bana o yatakta kimsenin yatmadığını söyle!"

Hareketlerime anlam veremeyen Hoseok işaret ettiğim bedene yöneldi. Cevap veremeden şaşkın bakışlarla yüzüme bakmaya devam edince, yeniden sesimin kısılmasına neden olacak bir şekilde bağırdım, "Sana, bana o yatakta kimsenin yatmadığını ve sadece bir hayal gördüğümü söyle diyorum!"

Bağırmalarım şiddetlenirken odaya birkaç hemşire girmişti. Hiçbirini önemsemeden sadece Hoseok'a cevap vermesi için yalvarıyordum. "Hoseok, lütfen bana o yatakta kimsenin yatmadığını söyle!"

Hemşirelerin ellerinin panikle vücuduma değdiğini hissettiğimde adeta gözüm dönmüştü. "Bırakın! Bırakın dedim!"

Hemşirelerin kolları arasında çırpınırken deli gibi bağırıyordum. "Hoseok!" Görüntüm yeniden bulanıklaştığında, sesim bağırmaktan kısılmış boğazıma çizikler atıyordu. Hıçkırıklarım odayı doldururken saniyeler içerisinde kolumda tatlı bir acı hissetmiştim. Hissettiğim acı bağırmalarımı yutturmuş, görüntümün yok olmasına neden olmuştu.

                                  ***

"Anne, perşembe günü okul o gitmeyi çok istediğim lunaparka gezi düzenleyecekmiş gidebilir miyim?"

Yeniden buradaydım, Taehyung'un bedenindeydim. Hızla önümdeki kadını süzdüm. Umursamaz bir tavırla önündeki bilgisayar ile ilgileniyordu.

"Annecim lütfen gerçekten oraya arkadaşlarımla beraber gitmeyi çok istiyorum."

Taehyung annesinden bir cevap bekliyordu fakat annesi sanki o burada değilmiş gibi davranıyordu.

"Anne.. Anne duyuyor musun beni?" Taehyung'un ısrarı devam ederken yavaş adımlarla annesine doğru yaklaştı. Hareketleri hafifti, sanki karşısındaki kadından korkuyor gibiydi.