KARANLIK VE SESSIZ

1. BÖLÜM

Sabah ezanının verdiği o huzurla kalktım uykumdan. Bize verdiği bu nimetlerin hepsi için şükür Rabime. Yatağımdan hemen kalkıp, hemen abdest almaya gittim. Secademi serip, Rabimin o güvenli huzuruna çıktım. Duamıda bitirip, secademi bi güzel katlayıp yerine koydum. kuran - ı kerimimi de elime alıp kaldığım cüzden devam ettim. Ne kadar kuran okudum bilmiyorum, ama  alarmımın  çalmasıyla dünyaya döndüm, evet ben kuran okuyunca biraz kendimden geçiyorum. Kuranımı yerine indirdim. Allahım hergün olduğu gibi bu günde sana sığındım, bu gün ilk iş günüm, yüzümü kara çıkarma yarrabim. Üzerime;mavi bir kot giyip, onun üstüne beyaz tunik giydim.hardal  sarısı şalımı takıp, feracemi üzerime geçirip çantama lazım olan ne varsa koyduktan sonra odamdan çıktım. Salona indiğimde annemin kuran okuduğunu gördüm. Rahatsız olmaması için sesizliğe önem vererk çıkacaktım kiiiiiiiiiii

     - kızım nereye öyle kaçar gibi.       Annemin   sesiyle bir suçlu edasıyla arkamı döndüm.

     - Yok annecim ne kaçması.Ben sen rahatsız olma diye sessizce gidiyordum.      

     - gel bakıyim yanıma güzel kızım.           Annem,elini oturduğu koltuğun yanına iki kere vurmasıyla oraya oturdum. Annem bana dönüp ellerimi o pamuk elleriyle sardı.

-Bak kızım, bu güne kadar ne karar versen arkasında durdum. Çünki sen hiç beni yanıltmadın kızım, hani biri bi hata yapsa insandır yapar derler ya, işte kimse sana bu kelimeyi kullanmadı. Çünki sen hep doğru yoldaydın kızım. Sen hiç  geçmişe takılmadın kızım işte bende bununla gururlandım,sevmek suç değil kızım, senin için önemli olan kalbin kırıldıktan sonra unutabilmen.      
        Bu konuşmanın geçmişime ve babama gidiceğini bildiğim için annemi hemen susturdum.
- Anneciğim ben işime geç kalmasam iyi, ilk günden geç kalmıyim.

-Peeki kızım, haklısın bu gün  ilk günün, Allah yardımcın olsun canım kızım.

   - Amin anneciğim,  hadi görüşürüz.                    -Görüşürüz kızım.

Sabahları hiç kahvaltı yapma gibi bir huyum olmadığı için annemle vedalaşıp çıktım evden.evin yanındaki otobüs durağına geçip, otobüsü beklemeye başladım. Çok geçmeden de otobüs geldi zaten. Hemen binip akpilimi bastım ve yer bulma umuduyla etrafa baktım ama malesef bulamadım, bende cam kenarına geçip çarşıya gelmeyi bekledim. şimdi size annemin sabah gevelediği geçmişimi anlatıyım biraz. Ben 20 yaşıma kadar hiçbir erkekle muhattap olmadım , başım hep önümdeydi. Oldum olası utangaçtım. Bi erkekle konuştuğumda yüzüne asla bakamam, günaha girmemek için. 20 Yaşımda, aşkın ne olduğunu bilmeyen ben aşık oldum. Çok sevdim, ama hiçbir zaman Allahın koyduğu sınırları aşmadım. Onunla çok mutluydum, sanki hep aradığım sevgiyi bulmuşum gibi. Çok ciddiydik ikimizde, o kadarki evliliğe kadar gitti ilişkimiz. Babam  üniversite bitince evlenmemize izin vermişti. Ama o daha fazla dayanamadı ve evlenelim dedi. Ben ona bunun asla olmiycanı söylesemde dinlemedi. 21 Yaşıma kadar zor  idare etmiştim,ama olmadı , bir gece kapımıza dayandı aileme,  bana çok ağır konuştu. Tabi babamda dayanamadı kalp krizi geçirdi kendimden o kadar tiksindim ki , herşeye sebep olmam çok iğrenç bir duyguydu. Babamı zar zor hastaneye yetiştirdik , hemen yoğun bakıma aldılar . Bizde beklemekten başka birşey yapmadık . Annem çok hırpaladı kendini , kendime birkez  daha lanet ettim. Herşey  benim yüzümden oldu,  hastanenin o buz  gibi duvarının dibine çökmüş, aynı şeyi tekrerlamaktan başka birşey yapmadım. Çok geçmeden doktor çıktı ve babamın hayatını kaybetiğini söyledi. Benim babamın; herşeyimin, gözümde dağlar kadar heybetli  olan adamın öldüğünü...........
Işte o zaman dünya başıma yıkıldı. Annemle toparlanmamız baya zaman aldı. Ama toparlandık. Ben hep annemin beni suçlamasını beklerdim, ama canım annem bana , en ufak kötü bir cümle bile kurmadı. Sadece ne olursa olsun birbirimize destek olmamız gerektiğini söylerdi. Öylede oldu hep birbirimize destek olduk. Bizim birbirimizden başka kimimz varki. Babamın vefatıyla , yaşadığımız şehri terk ettik . Annem babamı bırakmak istemedi, ama babamın en çok istediği şey, benim okumam olduğu için annemde benimle kazandığım şehre geldi.