(Sxhan's POV)
It's a relief that Adrian acted this way.. This was the first time na nakita ko siyang ngumiti.. Seeing him now makes me think kung ano kami noon.. Kung ganito din ba kami ka saya noon? Alam kong iilang araw nalang ang bibilangin at tuluyan na siyang matatali sa iba pero mas gusto ko na munang namnamin ang pagkakataong ito, habang kami pa ay magkasama.
Patakbo kong tinungo ang bench kung saan nakaupo si Adrian.. He was talking to someone on the phone, maya't maya ay ipinasok niya sa kanyang bulsa ang phone sabay tingin sa akin.
"kahit di ako nakakaalala, kahit nahihirapan kang maniwala , pwede bang kahit ngayon lang isipin mo na ako talaga si Sxhan? Can we go back to the times na ikaw pa at ako? na ako talaga yung mahal mo? kahit ngayon lang..." I told him.. alam ko namang hindi siya naniniwala at ayaw niyang magtiwala sa akin but still I'm trying to prove him na ako parin yung Sxhan na minahal at nakilala niya noon.
"Hey babe! tara, laro na tayo...!" he suddenly whispered at hinawakan ako sa mga kamay... those gestures made me smile a lot... tumango ako at nagpadala nalang sa kanyang maingat na pagkahila..
"Sali na kami pwede?" Tanong ko dun sa mga binatang naglalaro kanina.. I aaked them if Adrian and I can join and they gladly said yes...
"Sige, ikaw ate ganda dito ka sa group namin, tsaka yung boyfriend mo dun sa kabilang group.. bale, magkalaban kayo.." sabi nung isang binata na magiging kasama ko sa group. I nodded and said..
"Exciting to, magkalaban tayo Adrian... " I happily shouted enough para marinig niya..
I saw him pulled out his gray coat, at inalos niya rin ang pagkakasabit ng kanyang neck tie.. Tinanggal niya na rin ang kanyang leather shoes pati mga socks neto at inilagay sa tabi. He is now wearing his white long sleeves at slacks..
Hinubad ko narin ang sandals ko and rapidly went to my group..
"Ready? " tanong ko sa kanya.. he smiled and nodded...
"Sige, padamihan ng scores ha... ang matalo manlilibre.. call? " he asked while shouting..
"call ako jan..." I answered back... tsk! kaninong bulsa kaya ang mabubutas mamaya? Sigurado akong di mabubutas ang bulsa ni Adrian pag sila ang natalo hahahaha.
(Bianca's POV)
Maaga akong pumasok sa work.. Dahil magkaiba kami ng company na pinagtatrababuhan ni Adrian kaya madalang lang kami magkita.
Kahit kasi nagmerge na ang company nina Adrian at company namin ay magkaiba parin ang nagpapatakbo nito... he was handling their company, at ako din ang nagha-handle ng company namin..
Minsan nga kung walang meeting na magaganap ay di talaga kami magkatagpo except pag dumadalaw ako sa office niya or vise versa.
I dialled his secretary's number to check on him.. I want to surprise him kasi nung nakaraang araw he left his office too early...
Calling Anna
"Good morning Ma'am Bianca... " The secretary greeted on the other line.
"Anna, what was Adrian's sched ngayong araw?" I asked.
"May isang meeting siya mamaya with a client Ma'am Bianca.."
"Okay,.. dumating na ba siya sa office?"
"Yes ma'am, kararating lang po.." sakto at isnag meeting lang mayroon si Adrian.. aayain ko siyang lumabas mamaya after his meeting..
"Okay... don't tell him that I called... okay? Thank you in advance Anna..."
"Welcome po Ma'am Bianca." Anna answered then I hanged up the phone call.
I drive myself to the company na pinagtatrabahuhan ng fiancè ko.. I received a call and it was from Anna...' kakatawag ko lang ah?
YOU ARE READING
Missing You Ms. Lopez
Short StoryMaibabalik pa ba ang nakaraang naudlot kung may kasalukuyan ng taong sa mundo mo'y nagpapaikot?
