Part 21

2 0 0
                                        


"Shit! " I mumbled ng makita siyang nakahandusay sa sahig... I rapidly went out of the car at dire-diretsong pumunta sa kinahihimlayan ni Mrs. Villaluz at agad siyang isinakay sa aking kotse.

"Where should I send her? sa hospital? sa condo? sa bahay nila? arrrrggghhhh!! " taranta kong sigaw out of frustration.

'Hindi ko alam kung saan ko siya dadalhin..
  Kung sadalhin ko siya sa condo ko ay marahil pumunta doon si Bianca..
  Kung sa hospital, what should I tell the doctor? Na nahimatay siya pagkatapos ko siyang takutin at saktan emotionally?
  Kung sa bahay nila, I don't know where is her place, at mas lalong hindi ako pwedeng magtanong kay Nika o kaya kay Jeff....
What should I do? '  isip ko..

Nagdesisyon akong dalhin nalang siya sa bahay ko... sa bahay na sana'y ireregalo ko sa magiging asawa ko... kay Bianca... But here I am at dito ko dinala ang babaeng hindi ko naman talaga kilala...

Pagkarating ko sa bahay, I hurriedly carried her to the master's bedroom.. I gently lay her down to bed.. I traced her from the strands of her hair, her forehead, to her cheeks, her eyes, her pointed nose, and to her lips.. siya at siya talaga ang kawangis ni Sxhan.. 

'Could she be really My Sxhan? o baka nagpapanggap lang?'

Di ko alam kung saan ako maniniwala.. kung sa sarili ko ba o sa kanya na nagsasabing siya at si Sxhan ay iisa.. Pero napaka-imposible naman yata.. If Sxhan was alive, bakit ngayon lang siya nagpakita? Bakit kailangan pang maging asawa siya ng ibang lalaki ?
So many questions are going out of my mind at wala akong masagutan kahit ni isa sa mga yun..

I stepped out of the bed at nagpahangin na muna sa balcony ng kwarto.. The wind blows so softly. .. Pumasok ulit ako to check on her and she's already awake..

"Anong nangyari?" She asked when she saw me. Agad kong iniwas ang tingin ko sa kanya.

"You passed out after shouting in the parking lot.. " I coldly answered.

"Salamat Adrian... thank you for still looking after me .." pagpapasalamat niya.

"I don't know why the heck did I brought you here.. You don't have to say thank you kasi kasalanan ko naman.."

"Salamat talaga Adrian.. n-naniniwala ka na ba sakin?" she sat on the bed.

"It's not because I helped you and brought you here ay naniniwala na ako sayo Mrs. Villaluz...  kung ano man ang plano mo, just leave it behind kasi wala kang makukuha sakin.. " I turned my back at her at nag-umpisang maglakad palabas ng kwarto..

"and by the way, you can now leave.. " I added at dire-diretsong naglakad palabas.. Though I really wanted to stay there by her side pero hindi ko siya ganun ka kilala.. I can't trust a woman I just known.

"Adrian, please.. please give me a chance para patunayan sayo na totoo ang sinasabi ko.. please Adrian.. " Paghabol niya sa akin.. I turned and looked at her blankly.

"Please Adrian.. please... please trust me.. kahit ngayon lang. " she pleaded.

"Why should I trust you? What would I get in return kung papayagan kita?" I answered.

"H-hindi ko a-alam Adrian.. please trust me... kahit isang buwan lang.. I promise, I'll prove you na ako to.. na ako yung babaeng minahal mo.. na ako yung Sxhan na mahal mo..."

"Why is it that you keep on insisting me na ikaw, siya? She's damn dead for five years! At kung ikaw nga siya? Bakit ngayon ka lang bumalik? Bakit ngayon na okay na ako? na nakalimutan ko na lahat ng sakit at pait na naramdaman ko noon? What would happen? Huh?? Pipili ako sa inyong dalawa?? Masasaktan lang ako, masasaktan na naman ako, at masasaktan ulit ako dahil sayo?!!!! Tell me!! " I brushed my hair with my fingers dahil sa pagkalito at sakit na unti unti na namang bumabalik...

Missing You Ms. LopezWhere stories live. Discover now