Missing You Ms. Lopez

Part 19

(Unknown)

Sinundan ko ang babaeng nakita ko kanina ng napadaan ako sa mall para may bilhin... I saw a figure of a woman na akala ko'y matagal ng wala..

'How did you live?'
'Sinong bumuhay sayo?'

Sunod sunod na tanong ng aking utak.. Tinitigan ko ang babae at ang kanyang kasama habang paalis sa lugar na iyon ..

"Buhay ka pa pala Lopez? Ilang buhay ba meron ka? Sooner or later, mapapatay din kita...
Mapapatay ulit kita... "

(Sxhan's POV)

Next day

Maaga pa akong nagising and prepared Princess' things for school. Mamaya ay pupunta din dito sa bahay si Eeian to spend some time with his daughter... Kahit alam naming dalawa na hindi niya anak si Princess but still I am giving him the right and chance para maging ama sa anak ko. Eeian had been a great husband and father sa amin ni Princess at kahit ang maging ama ni Princess ay hindi ko ipagkakaila sa kanya.

I took a bath at nagbihis na rin tsaka pumunta sa kwarto ng aking anak.

"Hi mom, good morning..." masayang bati ng aking anak ng makita niya ako.

"Good morning too baby, ang sarap yata ng gising ng Princess ko ahh..." sagot ko while I kissed her cheeks.

"Eh kasi po mommy, pupunta po mamaya si Daddy dito po.. I miss daddy so much po mommy.." Princess lively said.

"Okay.. okay... so, you should prepare for school na anak ha.. mamaya, baka si Daddy na ang fetch sayo sa school.. okay lang ba yun sayo?" I asked.

"Yes mommy... thank you mommy.. I love you.." my daughter said and kissed me.

"I love you too anak.." niyakap ko ang aking anak at nagpaalam na ako na lalabas muna.

I drive myself to the nearest department store para mamili ng mga kakailanganin pa sa bahay. I know mom and dad provided enough for us pero kasi mas gusto ko ring mamili pa ng mga gamit ng anak ko.. Hindi ko naman kasi ma-aya si Nika dahil alam kong may trabaho din  siyang dapat atupagin.. Maybe I'll do things by myself muna.

I roomed around the vicinitg of the department store.. halos nakakadalawang oras na ako sa pag-iikot ikot. As I was walking along inside the department store, I could see people pass by with smile on their faces.  Group of people are chit-chatting though their loud voices are heard for talking out loud. Minsan naiisip ko din kung gaano na ako ka-tagal nawala at napakarami ng pagbabago ang naganap. Yung mga oras na dapat nandito ako kasama ng mga magulang ko at mga taong mahal ko.. But I can't blame anyone coz this is what fate wants my life to be..

After buying materials that I need, nakaramdam ako na parang may nakasunod sa akin.. I have this gut feeling that there were two eyes that keep on tailing me wherever I go... I walked as fast as I can dahil sa kaba na nararamdaman ko ngayon.

'I need to go to the ladies room as soon as possible.' I thought.

Yun lang ang tanging lugar na alam kong mas magiging safe ako ngayon...  I immediately walked when suddenly I bumped into someone's chest.... I look up at laking gulat ko sa kung sinong tao ang nasa harap ko ngayon..

"A--A-Adrian....?"

(Adrian's POV)

The image of Mrs. Villaluz kept on bothering me and my thoughts. Bakit sa lahat ng pwede niyang maging kaibigan ay si Nika pa?  I know that Nika is a type of woman na hindi madaling magtiwala at makipagkaibigan sa isang tao. What bothers me is wala namang naikwento sa akin si Nika about having a new friend na kamukhang kamukha ng ex ko.. The whole day seemed so fast at nahalata siguro ni Bianca na wala akong gana ngayong araw.