Ganoon pa rin ang pakikitungo sa akin ng dati kong kaibigan. Masungit pa rin at madalas ay pinupuna ang aking mga ginagawa kahit na ang maliliit na mga pagkakamali. Halos sa araw-araw na pasok ko ay inihahanda ko na ang aking sarili sa panibagong sermon sa akin ni Aki. Minsan hindi ko tuloy mapigilang isipin na ang tanga-tanga ko dahil wala akong magawang tama.
Alam kong kinaaawaan ako ng kaibigan kong si Sam. Hindi niya gusto ang ginagawang trato sa akin ni Aki. Ayon dito ay strikto talaga si Aki pero hindi niya pa ito nakita na ganito kahigpit sa trabaho. Ilang beses ko nang narinig na kinausap ni Sam si Aki tungkol sa pagtrato nito sa akin pero ang laging sagot na naririnig ko mula kay Aki ay "Kung hindi niya kaya ang gawain dito sa opisina ay mag-resign na lamang siya.". May punto naman si Aki, may option naman ako na mag-resign kung hindi ko na kaya ang mga trabaho ko. Pero kabaligtaran ang ninais kong gawin, pinili kong manatili para patunayan na kaya kong gawin ang kung anumang iutos niya sa akin. Hindi ko lang siguro alam kung hanggang kailan ko kayang panindigan ang aking sinabi dahil para akong nauupos na kandila sa tuwing sesermunan ni Aki.
Pilit kong iwinaksi ang mga bagay na iyon sa aking isip at nag-focus nang muli sa ginagawa kong report. Gusto ni Aki na gawan ko ng report ang status ng mga major client ng aming accounting firm. Sa halip na kumalap na lamang ng mga naunang report mula sa ibang department ay gusto niya na magsimula ako sa mga raw data. Halos mabuwang na ako sa kagagawa nito sa nakalipas na dalawang linggo. Deadline na ng report ko bukas pero medyo malapit na din naman na akong matapos.
Busy ako sa pagbabasa ng bumukas ang pinto ng aming opisina. Nakita ko si Aki sa may pinto ng lumingon ako, karaniwan naman kasing kaming dalawa ang unang dumarating sa opisina.
"Good morning Mr. Del Valle!", magiliw kong bati kay Aki habang nakangiti. Tinapunan niya lamang ako ng saglit na tingin at naglakad nang muli.
"Coffee sir?", alok ko sa kanya, umaasa na baka paunlakan niya ako this time.Kahit kasi binara niya ako noong unang beses na alukin ko siya ng kape ay walang mintis ko pa din siyang binabati tuwing umaga ng good morning sabay alok ng kape. Umaasa kasi ako na isang araw ay maganda ang kanyang magiging gising at magagawa niyang gantihang ang magiliw kong pagbati sa kanya at kahit na saglit ay babalik yung Aki na kakilala ko.
Pero katulad ng aking inaasahan ay hindi niya pinansin ang aking sinabi saka dumiretso sa kanyang opisina. Medyo sanay na ako sa ganoong tagpo at hindi ko na masyadong iniinda. Batid kong pagdating ni Lyka ay magtitimpla ang babae ng kape saka dadalhin sa opisina ni Aki, na ikinaiinis naman ni Sam dahil gawain niya iyon dati.
Sa amin kasing dalawang assistants ni Aki ay hindi naman maipagkakailang mas paborito nito si Lyka. Mas madalas niya itong kausapin ng kaswal hindi tulad ko na kakausapin lamang niya kapag kailangan utusan o kaya ay sermunan. Madalas ring kumain ang dalawa sa labas kapag lunch. Kadalasan ay iimbitahin ni Aki si Sam na sumama pero madalas ay tumatanggi ang huli dahil sa naaawa ito sa akin kung kakain ako mag-isa. Sinabihan ko naman si Sam na okay lang sa akin na kumain mag-isa dahil sanay naman ako sa ganoon. Ayaw ko naman na labis akong kaawaan ni Sam kahit na nasasaktan din ako kung minsan sa hindi pamamansin ni Aki.
Hindi ko rin mapigilan na maiinggit minsan aa tuwing nakikita kong walang ginagawa si Lyka samantalang ako ay hindi na makahinga sa dami ng ginagawa. Ma-pr kasi ang babae kaya madalas ay ito at si Sam ang kasama ni Aki sa mga meetings nito at ako ang naiiwan para gumawa ng sang-katerbang mga report. Gumagawa din naman ng report kung minsan si Lyka pero madalas ay yung mga mabilis lamang gawin at hindi masyado kailangan ng mga computations at graphs.
Ilang beses ko na ring naisip na baka ito ang ginagawang ganti sa akin ni Aki sa mga nagawa ko sa kanya noon. Sa halip na magalit ay parang mas nagiging madali sa akin na tanggapin o gawin na lang ang kanyang mga inuutos. Iniisip ko na lang na sa paggawa ng mga nakamamatay na reports na ito ay makababayad ako kahit papaano sa mga kasalanan ko sa kanya.
Book 2 : Chapter 8
Start from the beginning
