Yıllardır beklenen özür

82 6 0
                                    

Sam karşısındaki kadına baktı dikkatle gözlerini kısmıştı.Dean ne yaptığını anlamaya çalışıyordu.Baktığı yere baktı ve fısıldadı:
-Şu an ne görmem gerekiyor?
Sam şaşırmış biçimde abisine baktı sanki bunu nasıl görmez der gibiydi sonunda göz devirdi:
-Ve buradan gördüğüm kadarıyla arkadaki dişlerinden birinde metal dolgu var.
Şok içinde baktı Dean kardeşine:
-Bazen senden çok korkuyorum....hemde gerçekten çok korkuyorum Sammy.
Dedi ve kadının dişlerine odaklandı.Yinede göremedi içinden Sam'i alkışlamak geçmişti bunu görecek kadar keskin gözlü olması da ayrı bir konuydu.
Bebek 4 aylık:
Dean sonunda Castiel'in zoruyla hastahaneye gitmeye karar verdi.Bebeğin genel kontrollerini bir aydır aksatıyor ve gitmiyordu.Bebeğe Hannah baksın istemiyordu çünkü
Ama bu sefer kocasının yalvarışını gözardı edemedi ve hazırlanıp Dean vazgeçmeden hastahaneye gitmek için evden çıktılar.
Hastahaneye geldiklerinde Hannah elinde kahveyle onları karşıladı.Hem şaşırmış hemde sevinmişti sanki.Dean bunun altında bir şey aramamak için kendini zor tutuyordu.Ama hayır yapmayacaktı.Bu gün değil.

Hannah özel olarak Dean ile diğer hastalarına nazaran daha fazla ilgilendiğini ve onun muayenesinde sıkılmadığını aksine çok mutlu olduğunu anlattı Castiel'in gözlerinin içine bakarak.
Castiel buna gülümsediğinde aynı şekilde karşılık vermişti.
Dean bebeğinin içeride yer değiştirdiğini hissetmişti.
-Castiel
Dedi Hannah Dean biraz alındı bu duruma ne yani Dean dese olmaz mıydı?
Sonuçta Castiel'in Dean'den üstün bir özelliği yoktu.Dean adillik istedi.
Sonra konuşmayı dinlemeye başladı:
-Bir sorun yok gibi daha detaylı bakım için fetal eko yapacağım.
-Neden?
Dedi Castiel panikle.Dean bu kelimenin anlamını bile bilmiyordu ama Castiel panik olmuştu yani kötü bir şeye benziyordu.
Birden panikle ayağa kalkacaktı ki Hannah elini otur anlamında aşağı indirdi:
-Sadece tetkik biraz sakin olun.
Castiel kafa salladı onlara merakla bakan Dean'e döndü.
Hannah sakin kalmalarını tekrarladı ve belirtti:
-özelliklede sen Cas Dean'i korkutuyorsun.
Hannah elini Dean'in elinin üzerine koyup anlayışla gülümsedi.
Dean biraz sakinleştiğini hissetti ve Castiel'e sakin ama sorar bakışlar attı.
Cas sakin ol anlamında başını salladı.
1Saat sonra tetkikler ve testler sonuçlandı:
Hannah Dean ve Castiel'in onu odasında beklemesini söylemişti.
Sonuçları kendi alıp geldi.Başka bir hemşire getirsin istememişti.
Merak ediyordu.Dean ise bu sırada Castiel'e Hannah'tan hoşlanmadığını farklı şekillerde söylüyordu ve ekliyordu ama inan bana insana korktuğu anda bir sakinlik kazandırıyor insan sakinleştirmede çok başarılı.
Cas ise ona Hannah çok iyidir okuldayken başarılıydı işinde en iyilerinden.
Diyor Dean'in hüsnü kuruntu yaptığını söylüyordu.
Hannah odaya girince burukça gülümsedi Castiel panikle ayağa kalkmıştı acaba Dean hüsnü kuruntu yapmıyor muydu?:
-Hannah ne oldu,bir sorun mu var?
Castiel'in panikten sesi kısıldı cümlenin yarısında sonra geri geldi.
Hannah Dean ve Cas'e sakin
olmasını ve oturmasını söyledi.
-Hannah...bir sorun mu var?
Castiel paniklemek üzereydi.
Hannah yerinde kıpırdandı.Alt dudağını ısırdı.Arkadaşının paniklemesini istemezdi.
-bakın arkadaşız ikinizlede Dean ve Cas ikinizide seviyorum...şimdi size bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama-
Dean bir sorun olduğunu anladı:
-Ne olduysa söyle Hannah dolandırdıkça senide bizide kıvrandırıyorsun.
Hannah kafa salladı ve derin bir nefes aldı elleri masadaydı ve titriyordu:
-Bakın şimdi biraz tıbbi konuşmak zorundayım. Kulakçıklar arası delik yani Atriyal Septal Defekt-ASD olabilir.

Castiel hiç bir tepki veremedi çünkü Hannah cümlesini bitirir bitirmez kulakları uğuldamaya midesi bulanmaya başlamıştı.
Dean kaşlarını çattı hiç bir şey anlamayarak:
-Ben doktor değilim biraz normale indirgesen olmaz mıydı yani?
Castiel'e baktı yüzü düşmüştü.Kaşları çatıldı ve Cas'i sarstı:
-Hey ne oluyor şurada anlamayan sadece ben miyim?
Castiel'in gözleri buğulanmıştı.
-Dean... bebeğimizin kalbi delikmiş.
-Bu tehlikeli mi?
Dean telaştan aniden  ayağa kalkmıştı.
Castiel elini tuttu ve yerine oturttu eğer oturtmasa Dean bayılabilirdi çünkü bunu iyi biliyordu:
-Kalp yetmezliğine sebep olabilir kalp görevini yapamıyor ve kanı ayrıştırmıyor.Akciğerler bile bundan etkileniyor.
Diye açıkladı eşine aslında beyin cerrahi okumasına rağmen bunu biliyordu.
Dean'in içini korku sardı:
-Tedavisi var mı?,Crow onu haberdar edelim o kalp cerrahı o bizi iyileştirir.
Hannah cevap vermeyi seçti:
-İlaç kullanılabilir yada doğumdan sonra kendiliğinden kapanabilir ama kapanmazsa ameliyat gerekebilir ve biliyorsunuz her ameliyatta bir ölüm riski var özelliklede bebekken.
-ne yapacağız?
-Sanırım her hafta seni buraya çağıracağım bebeği kontrol edeceğim doğumunu ben yaptıracağım sonrada bebeği hastahanede tutacağım ve gözlemleyeceğim belki bir ihtimal doğumdan sonraki haftalarda küçükse bu delik kapanabilir.Tabi Crowley hocayı da çağırtayım şimdi sizinle birde o konuşsun hem isterseniz ameliyata yanında bende girerim evet kalp ile işim yok ama o bebek sonuçta ve bu benim uzmanlık alanım.
Dean derin nefes aldı:
-Bana hemen Crowley'i çağır Castiel...Lütfen tanrı aşkına.
Castiel eşinin bu dolu gözlerine ve üzüntüsüne dayanamadı zaten görmeye dayanamıyordu o da en iyi seçenek olan Crowley'i çağır'ı tercih etti.Hem onun fikri de çok önemliydi.
Sonuçta ameliyat ona aitti.
Cas yolda giderken eskiden kardeşini küçümsemelerini hatırladı.
Kalp mi?,beyinle karşılaştırıldığında hiç
Dediği zaman aklına geldi.Şimdi olsa kesinlikle böyle düşünmezdi orası ayrı.
Ama kardeşine söylediği hakaretler şimdi bir bir aklına gelmişti.
Ameliyatı kardeşinin yapacak olması iyiydi çünkü o da kendi branşında en iyi doktorlardandı.Castiel içini bir nebze olsun bununla rahatlatmaya çalıştı ama daha kırkı çıkmayan bebeğinin ameliyat edileceği aklıma geldikçe içi sıkılıyordu.
Crowley'in odasını görünce heyecanla kapıyı üst üste beş-altı kez tıkladı.
Crowley kendine güvenen sesiyle:Gir
Dedi Cas şaşırdı kardeşi kendine karşı asla böyle rahat ve kendinden emin olmamıştı.
Yaptığı hatalar yüzüne çarptıkça yüzü kızardı ve kapıyı açtı yüzü önündeydi:
-Crow ben çok özür dilerim çok pişmanım nolur beni affet.
Kardeşinin yüzüne bakmıyordu ama oda sessizliğinden şaşırdığı ve abisinden bunu beklemediği çoktan belli olmuştu.Crowley yıllardır bu özürü beklemişti.


•836 KELİME BİR BÖLÜM DAHA BİTTİ❤️

Minik bir Hata yada minik bir mucizeحيث تعيش القصص. اكتشف الآن